Του Ευάγγελου
Σταυριανάκη.
Η κρίση δεν περνάει ούτε με το ευρώ του χρέους , ούτε με
τη δραχμή της φτώχιας. Η κρίση θέλει άμεσες αποφάσεις δίχως πολύ πολιτικό λόγγο
και μεγάλους στόχους. Ο βασικός στόχος είναι να δουλέψει η μηχανή των κατώτερων
οικονομικών στρωμάτων. Αυτό δεν γίνεται ούτε με την υψηλή φορολογία, ούτε με
επιδόματα ανεργίας. Θέλει άμεσες λύσεις. Κάθε μέρα μιλάνε για
υποτιθέμενες λύσεις που εάν γίνουν πράξη θα λυθεί το πρόβλημα. Μα έχουν
καταλάβει το πρόβλημα; Δεν είναι σίγουρο. Ακόμα επεξεργάζονται τα δεδομένα.
Μιλάνε για αξιοπιστία της Ελλάδας στο εξωτερικό αλλά δεν μιλάνε για αξιοπιστία
της Ελλάδας στο εσωτερικό της χώρας. Οι λογιστές που έρχονται από το
εξωτερικό βλέπουν αριθμούς. Δεν βλέπουν την καθημερινότητα του μέσου Έλληνα.
Όση αξιοπιστία μας έχουν αυτοί , τόση και άλλη τόση έχουμε για αυτούς. Δεν
υπάρχει κανένα κανάλι επικοινωνίας. Απλούστατα γιατί οι αριθμοί είναι στα
χαρτιά ενώ η καθημερινότητα είναι στη ζωή.
Όταν οι τροικανοί πάνε σε κεντρικά σημεία της Αθηνάς και
βλέπουν κόσμο να κάθεται και να πίνει τον καφέ του, καταλαβαίνουν μονόπλευρα.
Νομίζουν ότι όλοι έτσι κάνουν, ναι, τώρα όλοι έτσι κάνουν , αφού με τα μέτρα
που ζητάνε η ανεργία έχει φτάσει στο απόγειό της. Λογιστές και πάλι λογιστές ,
αυτοί είναι οι άνθρωποι της τρόικας . Πρόσθεση αφαίρεση και πολλαπλασιασμός με
διαίρεση και αν δεν βγούνε τα νούμερα , πάλι από την αρχή. Οι επιστήμονες στο
CERN ήταν πιο δημιουργικοί, τουλάχιστον βρήκαν ένα σωματίδιο με
δυνατότητες που δεν γνώριζε ο άνθρωπος. Οι λογιστές από την άλλη δημιουργούν
τρύπες στον προϋπολογισμό, σαν τις μαύρες τρύπες που ρουφάνε ότι βρεθεί στην
τροχιά τους. Έτσι και το πολιτικό σύστημα μια μαύρη τρύπα είναι. Από μια μαύρη
τρύπα τι ισολογισμό και προϋπολογισμό μπορείς να κάνεις , αφού χάνονται τα
χρήματα υπέρ της άλλης μαύρης τρυπάς, αυτή του χρέους. Ο λαός ζητάει αλλά , ο
πολιτικός κάνει άλλα και οι ξένοι ζητάνε αυτά που δεν τους ανήκουν. Ε ρε ένα Κολοκοτρώνη που θέλετε.
