Δεν υπαρχει αλλος ανθρωπος στην ιστορια της ανθρωποτητας ο
οποιος να τιμαται τοσο πολυ,οσο η Θεοτοκος Μαρια. Ολες οι γενεες των ανθρωπων
μακαριζουν την Παναγια, γιατι αξιωθηκε να γεννησει τον Θεανθρωπο Χριστο, τον
Σωτηρα του κοσμου...Μετα την εξοδο της απο την επιγεια ζωη η Παναγια
μεσιτευει συνεχως στον Υιο και Θεο της για καθε πονεμενο και θλιμμενο ικετη
της. Ιδιαιτερη προστασια δειχνει η Παναγια στο Περιβολι της, το Αγιο Ορος. Εκει αναμεσα στις πολλες εικονες
της υπηρχε και μια τοιχογραφια της στη δεξια ακρη του εξωναρθηκα του Καθολικου της Μονης Βατοπεδιου.
Κατα τη Βυζαντινη εποχη υπηρχε η συνηθεια βγαινοντας οι πατερες απο το
Καθολικο, μετα το τελος της ακολουθιας του Ορθρου,να ασπαζονται την υπαρχουσα
στον εξωναρθηκα εικονα της Παναγιας. Εκει ο Ηγουμενος παρεδιδε στο θυρωρο τα
κλειδια της κλεισμενης τις βραδινες ωρες πυλης της Μονης,για να ανοιξει. Η παραδοση αναφερει οτι το πρωι της 21ης Ιανουαριου του 1320, οταν ο
Ηγουμενος εδινε τα κλειδια στο θυρωρο, η εικονα ζωντανεψε και η Παναγια φωναξε:
"Μην ανοιξετε σημερα την πυλη της
Μονης, αλλ'ανεβειτε στα τειχη και διωξτε τους πειρατες".
Τοτε -ω των θαυμασιων Σου Χριστε Βασιλευ-ο βρεφοκρατουμενος στις αγκαλες της Θεοτοκου Ιησους, κινωντας το χερακι Του εκλεισε το στομα της Μητερας Του και της ειπε: "Μη Μητερα μου, μη τους το λες. Αφησε τους να τιμωρηθουν, οπως τους αξιζει, γιατι αμελουν τα μοναχικα τους καθηκοντα". Τοτε η Κυρια Θεοτοκος με μεγαλη μητρικη παρρησια προς τον Υιο και Θεο της,πηρε το χερακι Του και το κατεβασε απο το στομα της και κλινοντας προς τα δεξια το κεφαλι της φωναξε στον Ηγουμενο για δευτερη φορα: "Μην ανοιξετε σημερα την πυλη της Μονης, αλλ'ανεβειτε στα τειχη και διωξτε τους πειρατες. Κοιταξετε να μετανοησετε, γιατι ο Υιος μου ειναι οργισμενος μαζι σας".
Μετα το τελος του διαλογου, η Κυρια Θεοτοκος και το Παναγιο Βρεφος της αποκατασταθηκαν παλι σαν εικονα, πλην ομως στη μορφη που φαινονται σημερα, δηλαδη η Παναγια να κρατα το χερακι του Χριστου κατω απ'το στομα της,να εχει γερμενο το κεφαλι της δεξια για να το αποφυγει και την εκφραση του προσωπου της να ειναι γεματη με απεραντη επιεικεια, αγαπη και μητρικη στοργη, ενω ο Χριστος παρολο που ειναι βρεφος να εχει αυστηρο προσωπο σαν Κριτης. Η εικονα αυτη ειναι οντως αχειροποιητος,διοτι κατασκευασθηκε στη μορφη που ειναι σημερα απο τη Χαρη του Θεου, μετα τη θαυματουργικη επεμβαση της Παναγιας και τη διασωση της Μονης. Απο ευγνωμοσυνη προς την προστατιδα τους ονομασαν την συγκεκριμενη εικονα "Παναγια Παραμυθια", δηλ.παρηγορια και την αποτοιχισαν απο τον εξωτερικο τοιχο του Καθολικου και τη μετεφεραν στο εσωτερικο του παρεκκλησιου του Αγιου Νικολαου. Εκει οι μοναχοι διατηρουν ακοιμητο καντηλι μπροστα στην εικονα. Με το θαυμα αυτο φανερωνεται για αλλη μια φορα, συμφωνα με την πεποιθηση της Εκκλησιας, η μητρικη παρρησια της Θεοτοκου στο να μεσιτευει για τις αμαρτιες του ανθρωπινου γενους "προς τον Υιον και Θεον αυτης".
Τοτε -ω των θαυμασιων Σου Χριστε Βασιλευ-ο βρεφοκρατουμενος στις αγκαλες της Θεοτοκου Ιησους, κινωντας το χερακι Του εκλεισε το στομα της Μητερας Του και της ειπε: "Μη Μητερα μου, μη τους το λες. Αφησε τους να τιμωρηθουν, οπως τους αξιζει, γιατι αμελουν τα μοναχικα τους καθηκοντα". Τοτε η Κυρια Θεοτοκος με μεγαλη μητρικη παρρησια προς τον Υιο και Θεο της,πηρε το χερακι Του και το κατεβασε απο το στομα της και κλινοντας προς τα δεξια το κεφαλι της φωναξε στον Ηγουμενο για δευτερη φορα: "Μην ανοιξετε σημερα την πυλη της Μονης, αλλ'ανεβειτε στα τειχη και διωξτε τους πειρατες. Κοιταξετε να μετανοησετε, γιατι ο Υιος μου ειναι οργισμενος μαζι σας".
Μετα το τελος του διαλογου, η Κυρια Θεοτοκος και το Παναγιο Βρεφος της αποκατασταθηκαν παλι σαν εικονα, πλην ομως στη μορφη που φαινονται σημερα, δηλαδη η Παναγια να κρατα το χερακι του Χριστου κατω απ'το στομα της,να εχει γερμενο το κεφαλι της δεξια για να το αποφυγει και την εκφραση του προσωπου της να ειναι γεματη με απεραντη επιεικεια, αγαπη και μητρικη στοργη, ενω ο Χριστος παρολο που ειναι βρεφος να εχει αυστηρο προσωπο σαν Κριτης. Η εικονα αυτη ειναι οντως αχειροποιητος,διοτι κατασκευασθηκε στη μορφη που ειναι σημερα απο τη Χαρη του Θεου, μετα τη θαυματουργικη επεμβαση της Παναγιας και τη διασωση της Μονης. Απο ευγνωμοσυνη προς την προστατιδα τους ονομασαν την συγκεκριμενη εικονα "Παναγια Παραμυθια", δηλ.παρηγορια και την αποτοιχισαν απο τον εξωτερικο τοιχο του Καθολικου και τη μετεφεραν στο εσωτερικο του παρεκκλησιου του Αγιου Νικολαου. Εκει οι μοναχοι διατηρουν ακοιμητο καντηλι μπροστα στην εικονα. Με το θαυμα αυτο φανερωνεται για αλλη μια φορα, συμφωνα με την πεποιθηση της Εκκλησιας, η μητρικη παρρησια της Θεοτοκου στο να μεσιτευει για τις αμαρτιες του ανθρωπινου γενους "προς τον Υιον και Θεον αυτης".