Κινητοποιήσεις ετοιμάζουν οι Έλληνες του εξωτερικού για να
διαμαρτυρηθούν για την απόφαση του κράτους να καταργήσει τα αμιγώς ελληνικά
σχολεία της ομογένειας...Η απόφαση του ελληνικού κράτους να
κλείσει τα σχολεία της ομογένειας από το επόμενο καλοκαίρι έχει προκαλέσει
πανικό στους Έλληνες της διασποράς. Ο κίνδυνος να χάσουν εκατοντάδες χιλιάδες
Ελληνόπουλα την επαφή με την πατρογονική τους γλώσσα και τον ελληνικό
πολιτισμό έχει κινητοποιήσει τις ομογενειακές κοινότητες. Ανθρωποι που
εργάζονται για την προώθηση της Ελλάδας στο εξωτερικό, εναντιώνονται στις
αποφάσεις του ελληνικού κράτους.
Παράλληλα, επισημαίνουν πως οι δεσμοί με την Ελλάδα αποκόπτονται σε μια χρονική συγκυρία που όλο και περισσότεροι συμπατριώτες μας μεταναστεύουν με τις οικογένειές τους κυνηγημένοι από την οικονομική κρίση. Επίσης, τονίζουν ότι πρόκειται για πρωτοβουλίες που οδηγούν σε πλήρη κατάρρευση την ελληνόγλωσση εκπαίδευση και ταυτόχρονα βλάπτουν τα συμφέροντα της χώρας καθώς αποδυναμώνουν τον ομογενειακό ελληνισμό. Στη Γερμανία, μια χώρα όπου λειτουργούν αμιγώς ελληνικά σχολεία -στα οποία τηρείται το διδακτικό πρόγραμμα του υπουργείου Παιδείας-, η αβεβαιότητα είναι έκδηλη. Τα ελληνικά λύκεια έχουν λάβει παράταση ζωής ενός έτους, ενώ οι αποσπασμένοι καθηγητές εξαναγκάζονται σε παραίτηση μετά την απόφαση της κυβέρνησης να καταργήσει το επιμίσθιο που τους χορηγείτο, ένα χρηματικό ποσό ίσο με το 70% του ελληνικού μισθού. Στην Αυστραλία το εκπαιδευτικό σύστημα είναι διαρθρωμένο με διαφορετικό τρόπο από ό,τι στη Γερμανία. Οπως εξηγεί ο φιλόλογος Γιάννης Μηλίδης, διευθυντής των απογευματινών ελληνικών σχολείων της Ελληνορθόδοξης Κοινότητας της Μελβούρνης, στη χώρα δεν λειτουργούν αμιγώς ελληνικά σχολεία. Παρ' όλα αυτά, από το 1979 το ελληνικό κράτος στέλνει αποσπασμένους καθηγητές σε μονάδες όπου φοιτά σημαντικός αριθμός Ελλήνων μαθητών ούτως ώστε να διδάσκονται την ελληνική γλώσσα. Παράλληλα, επιχορηγεί τα «Σαββατιανά» ή απογευματινά ελληνικά σχολεία των κοινοτήτων με αποσπασμένους καθηγητές.
Παράλληλα, επισημαίνουν πως οι δεσμοί με την Ελλάδα αποκόπτονται σε μια χρονική συγκυρία που όλο και περισσότεροι συμπατριώτες μας μεταναστεύουν με τις οικογένειές τους κυνηγημένοι από την οικονομική κρίση. Επίσης, τονίζουν ότι πρόκειται για πρωτοβουλίες που οδηγούν σε πλήρη κατάρρευση την ελληνόγλωσση εκπαίδευση και ταυτόχρονα βλάπτουν τα συμφέροντα της χώρας καθώς αποδυναμώνουν τον ομογενειακό ελληνισμό. Στη Γερμανία, μια χώρα όπου λειτουργούν αμιγώς ελληνικά σχολεία -στα οποία τηρείται το διδακτικό πρόγραμμα του υπουργείου Παιδείας-, η αβεβαιότητα είναι έκδηλη. Τα ελληνικά λύκεια έχουν λάβει παράταση ζωής ενός έτους, ενώ οι αποσπασμένοι καθηγητές εξαναγκάζονται σε παραίτηση μετά την απόφαση της κυβέρνησης να καταργήσει το επιμίσθιο που τους χορηγείτο, ένα χρηματικό ποσό ίσο με το 70% του ελληνικού μισθού. Στην Αυστραλία το εκπαιδευτικό σύστημα είναι διαρθρωμένο με διαφορετικό τρόπο από ό,τι στη Γερμανία. Οπως εξηγεί ο φιλόλογος Γιάννης Μηλίδης, διευθυντής των απογευματινών ελληνικών σχολείων της Ελληνορθόδοξης Κοινότητας της Μελβούρνης, στη χώρα δεν λειτουργούν αμιγώς ελληνικά σχολεία. Παρ' όλα αυτά, από το 1979 το ελληνικό κράτος στέλνει αποσπασμένους καθηγητές σε μονάδες όπου φοιτά σημαντικός αριθμός Ελλήνων μαθητών ούτως ώστε να διδάσκονται την ελληνική γλώσσα. Παράλληλα, επιχορηγεί τα «Σαββατιανά» ή απογευματινά ελληνικά σχολεία των κοινοτήτων με αποσπασμένους καθηγητές.
«Στη Μελβούρνη τα απογευματινά μας σχολεία έχουν 950
μαθητές και 50 εκπαιδευτικούς, εκ των οποίων οι δύο είναι αποσπασμένοι», εξηγεί
ο κ. Μηλίδης, ο οποίος κατά το παρελθόν έχει διδάξει ελληνικά σε τρία
πανεπιστήμια της Αυστραλίας. «Πρόσφατα ενημερωθήκαμε ότι το κράτος θα αποσύρει
τους αποσπασμένους καθηγητές, άρα και τους 2 δικούς μας. Το θέμα δεν είναι μόνο
οικονομικό. Η κοινότητα θα πιεστεί και θα πληρώνει δύο επιπλέον μισθούς. Εμείς,
όμως, προτιμούμε καθηγητές που έχουν ως μητρική γλώσσα την ελληνική, επειδή
θεωρούμε ότι μπορούν να παράσχουν άλλη ποιότητα στη διδασκαλία και να βοηθήσουν
καλύτερα τα παιδιά». Στα ενταγμένα σχολεία οι καθηγητές φεύγοντας θα αφήσουν
κενό και πολλά παιδιά δεν θα μάθουν ποτέ τη γλώσσα των προγόνων τους.
logioshermes