Ο απλός, θυμόσοφος λαός
μας με την φράση του ((το
ψάρι βρωμάει από το κεφάλι))
φιλοσοφεί τον πόνο αυτών των δύσκολων
ημερών που βλέπει τον
ζωτικό του χώρο να σωριάζεται σε ερείπια. Και φυσικά έχει πολλά
δίκαια, αλλά και πολλά άδικα. Δίκαια,
γιατί οι Ταγοί του με τις πράξεις
τους και τις παραλείψεις τους τον οδήγησαν στην απόγνωση της κοινωνικής –πνευματικής
απομόνωσης και της εξαθλίωσης. Άδικα, γιατί ο ίδιος αυτός
ο λαός εξέθρεψε με την αδιαφορία
και την μικροσυμφεροντολογία του όχι πραγματικούς Ταγούς, αλλά νοητούς Τράγους. Και φυσικά αυτό δεν ισχύει για όλους τους
Ταγούς μας, και φυσικά υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά αυτούς δεν μπορούμε να τους
χαρούμε, γιατί όλος ο
οπτικός μας ορίζοντας γιόμισε με κοπάδια Τράγων που
ελυμαίνοντο την εξουσία προβάλλοντας
την κορμοστασιά της αλαζονείας και
τα κέρατα των διαπλεκόμενων συμφερόντων
τους. Και τι έγινε? γεμίσαμε με την κοπριά των μεταπολιτευτικών χρόνων που τώρα
βρωμάει με την δυσωδία της όλη την
καθημερινότητα μας.
((ΤΑΘΕΛΑ
ΚΑΙ ΠΑΘΕΣΤΑ)), τα θέλαμε και τα
πάθαμε. Και τώρα έχουμε κηδεμόνες. Άραγε
οι ΤΡΟΙΚΑΝΟΙ είναι πιο ξύπνιοι από εμάς?
Και θέλουν να επιβάλλουν μεταρρυθμίσεις για να μας σώσουν από την χρεωκοπία? Πού έβοσκαν οι δικοί μας ΤΑΓΟΙ
τόσα χρόνια? Σήμερα γνωρίζουμε που έβοσκαν, δυστυχώς όμως δεν
το γνωρίζαμε νωρίτερα. Το πράσινο λιβάδι της ευδαιμονίας των επιδοτούμενων
προγραμμάτων, μελετών, επιτροπών,
συμβούλων παρασυμβούλων, ακόπων
υπερκοστολογήσεων, υπερβάσεων κ. α διέθετε το καλύτερο χορτάρι για να
βόσκουν και να χωνεύουν με την ησυχία
τους.
Αυτό το μεγάλο φαγοπότι είναι λογικό ότι οι δανειστές και οι
σημερινοί κηδεμόνες το βλέπανε. ΑΛΛΑ
ΗΡΘΕ ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, να το αντικρύσουμε και εμείς και να το αισθανθούμε
για τα καλά στο πετσί μας. Έστω και
τώρα όμως, μακάρι, να ξυπνήσουμε και να συναισθανθούμε ότι είναι πρωταρχικής
σημασίας να αποκτήσουμε ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ
επιλογής Αξίων Ταγών με τέτοια κριτήρια που δεν
ταιριάζουν στα δεδομένα των αποτυχημένων μικροκομματικών συμπεριφορών
που συνδιαλέγονται με την διαφημιζόμενη παγκοσμιοποίηση, αλλά σε πρότυπα συμβατά
στην κοινωνιολογική και ιστορική
δομή του ((ΕΛΛΗΝΟΣ ΦΙΛΟΤΙΜΟΥ
ΧΑΡΑΚΤΗΡΟΣ)). Αυτό θα είναι και η καλύτερη επένδυση της ζωής μας για ένα
αύριο δίχως εφιάλτες με ((λιβάδια και
τράγους)).
ΑΣ ΕΧΟΥΜΕ
ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟ ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ
ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΜΑΣ…
((η
Ελλάδα δεν γκρεμίζεται στα τάρταρα του Άδη, είναι στα χέρια της ΠΑΝΑΓΙΑΣ, μέσα στην αγκαλιά της που της
φωτίζει την καρδιά, να ρθεί στα συγκαλά της.))
ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ
ΔΡ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΑΡΔΑΚΑΣ
Από email του ΔΡ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΒΑΡΔΑΚΑ
