Ὁ κόσμος στὶς μέρες μας βιώνει μία πρωτοφανῆ καὶ
θανατηφόρα κρίση, ἡ ὁποία ὑπέβοσκε τὶς τελευταῖες δεκαετίες. Ἁπλὰ
νοιώσαμε ἐντονότερα τελευταῖα μία ἀπὸ τὶς πτυχές της: Τὴν Παγκόσμια
οἰκονομικὴ κατάρρευση. Ὅσοι ἔχουμε τὴ δυνατότητα νὰ δοῦμε βαθύτερα
τὰ τεκταινόμενα καὶ νὰ ἀξιολογήσουμε τὴν πορεία τῆς ἀνθρωπότητας,
διαβλέπουμε μία ἄνευ προηγουμένου μετάλλαξη τῶν κοινωνικῶν δομῶν,
μία πρωτόγνωρη κατάρρευση ἀξιῶν καὶ μία πρωτοφανῆ Ἐθνικὴ ἰσοπέδωση.
Ἡ «Νέα Τάξη Πραγμάτων», φρικιαστικὸ τέκνο τῆς διαβόητης
«Νέας Ἐποχῆς», ἐγκαινίασε μία νέα πορεία γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα, φορμαρισμένη
στὶς νεοεποχίτικες ἀρχὲς καὶ ἐπιδιώξεις. Προαιώνιες καὶ πανανθρώπινες
ἀξίες, οἱ ὁποῖες εἶχαν ἐπιζήσει στὸ διάβα τῶν αἰώνων καὶ εἶχαν διαμορφώσει
τὸν παγκόσμιο πολιτισμό, κατασυκοφαντήθηκαν ὡς ἀναχρονιστικὰ
κατάλοιπα τοῦ παρελθόντος καὶ τέθηκαν στὸ περιθώριο. Ὅσοι ἐπιμένουμε
νὰ τὶς δεχόμαστε καὶ νὰ ἀντιστεκόμαστε στὶς νεοταξίτικες ἐπιταγὲς
χαρακτηριζόμαστε ὀπισθοδρομικοί, ἀντιδραστικοὶ καὶ γενικὰ ἐχθροί
τῆς προόδου τῆς ἀνθρωπότητας.
Ἡ παγκοσμιοποίηση ὡς ὁδοστρωτήρας μεγατόνων τείνει νὰ ἰσοπεδώση
κάθε ἐθνικὴ ἰδιαιτερότητα καὶ νὰ φέρη μία παγερὴ ὁμοιομορφία σὲ
ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα, διότι οἱ ἐθνικὲς ἰδιαιτερότητες τῶν λαῶν λειτουργοῦν
ὡς ἰσχυρὲς τροχοπέδες στὰ κατακτητικὰ σχέδια τῶν σκοτεινῶν κύκλων ποὺ
κρύβονται πίσω ἀπὸ τὴ σύγχρονης μορφῆς ἰμπεριαλιστικὴ τακτική. Χτυπώντας
τὴν ἰδιαιτερότητα καὶ τοὺς συνεκτικοὺς δεσμοὺς τῶν λαῶν, ἐπιτυγχάνουν
νὰ ἀμβλύνουν τὶς ἀντιστάσεις τους καὶ νὰ τοὺς στοιβάξουν ἔτσι στὴν παγκοσμιοποιημένη
ὁμοιομορφία. Γνωρίζουν κάλλιστα πὼς μόνο ὁμογενοποιημένοι οἱ λαοί,
ξεκομμένοι ἀπὸ τὶς ρίζες τους, τὴν ἐθνική τους συνείδηση, τὴν ἰδιαίτερη
κουλτούρα τους, τὸν πολιτισμό τους, τὴ γλώσσα τους, τὴ θρησκευτική τους
πίστη, τὶς συνήθειές τους, μποροῦν νὰ μποῦν στὰ καλούπια τὰ δικά τους, νὰ
ὑποταχτοῦν εὔκολα στὸ νέο παγκόσμιο στάτους, ποὺ θέλουν νὰ δημιουργήσουν
καὶ νὰ ἑδραιώσουν.
Ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες εἴμαστε λαὸς ποὺ δύσκολα σκύβουμε
τὸ κεφάλι καὶ δὲ θὰ πειθαρχήσουμε εὔκολα στὶς βλέψεις τῶν «μεγάλων» γιὰ
τὴ δημιουργία τοῦ παγκόσμιου κράτους. Αὐτὸ ὀφείλεται στοὺς ἰσχυρότατους
δεσμούς μας μὲ τὶς ἀξίες ποὺ βιώνουμε, ὅπως εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη πίστη
μας, ἡ πολιτισμική μας κληρονομιά, ἡ γλώσσα μας, ἡ ἐλευθεροφροσύνη
μας, ἡ παιδεία μας. Γι᾿ αὐτὸ πασχίζουν νὰ ἀποκοποῦμε ἀπὸ τὶς ἀξίες
αὐτὲς ὥστε νὰ καμφθοῦν οἱ ἀντιστάσεις μας.
Θὰ σταθοῦμε ὅμως σὲ μία ἑλληνικὴ ἀξία, ἡ ὁποία παίζει
πρωτεύοντα ρόλο στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία καὶ ἡ ὁποία ἦταν καὶ εἶναι
ἀπὸ τοὺς σπουδαιότερους συνδετικοὺς δεσμούς της καὶ ὁ κύριος πυρήνας
τοῦ Ἔθνους μας. Πρόκειται γιὰ τὸν ὑπέρτατο θεσμὸ τῆς οἰκογένειας, ἡ ὁποία
βάλλεται μὲ ἰδιαίτερη σφοδρότητα καὶ ἄρχισε δυστυχῶς ἡ κατεδάφισή
της ἐδῶ καὶ χρόνια. Δὲν εἶναι καθόλου ὑπερβολὴ νὰ ὑποστηρίξουμε
πὼς ἡ ἑλληνικὴ οἰκογένεια εἶναι πρότυπο σὲ ὅλο τὸν κόσμο, διότι βιώνει
ἀξίες προαιώνιες, ἀξίες μὲ διαχρονικὸ κύρος, οἱ ὁποῖες χάνονται
στὸ ἀπώτερο παρελθόν. Πιστεύουμε ἀκράδαντα ὅτι τὸ διαχρονικὸ ἑλληνικὸ μεγαλεῖο ὀφείλεται
σὲ μεγάλο βαθμὸ στὸ θεσμὸ τῆς ἑλληνικῆς οἰκογένειας.
Ἡ ἑλληνικὴ οἰκογένεια ἔχει ἀδιάκοπη συνέχεια ἀπὸ
τὸ ἀπώτερο παρελθὸν ὡς τὰ σήμερα καὶ βιώνει τὶς ἴδιες ἀξίες, φανερώνοντας
περίτρανα τὸ ἀδιάκοπο τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἀπὸ τὴ γένεσή του ὡς τὶς μέρες
μας, στέλνοντας ἕνα ἠχηρὸ μήνυμα σὲ ὅλους ἐκείνους ποὺ ἀμφισβητοῦν
τὴ διαχρονικὴ ἑνότητα τοῦ Γένους μας. Θέλουμε νὰ πληροφορήσουμε
ὅλους τούς κακόβουλους παραχαράκτες τῆς Ἱστορίας, ὅτι ὑπάρχουμε,
καὶ μαζί μας ὑπάρχει σύσσωμο τὸ Ἔθνος μας, φυλάγοντας Θερμοπύλες.
Οἱ ἐπιστῆμες τῆς ἀνθρωπολογίας, τῆς ἐθνολογίας,
τῆς κοινωνιολογίας καὶ τῆς ἀρχαιολογίας μᾶς βεβαιώνουν ὅτι ὁ θεσμὸς
τῆς οἰκογένειας εἶναι σύμφυτος μὲ αὐτὴ τὴν ἴδια τὴν ὕπαρξη τοῦ ἀνθρώπου,
διότι αὐτὴ ὑπῆρξε ἡ μήτρα, ὅπου μέσα σ᾿ αὐτὴ ἔρχεται στὸν κόσμο καὶ
ὑπάρχουν οἱ προϋποθέσεις γιὰ τὴν ἐπιβίωσή του. Μικρὴ σημασία ἔχει ἂν ἦταν πατριαρχικὴ ἢ μητριαρχικὴ
ἤ προϊστορικὴ οἰκογένεια. Σημασία ἔχει ὅτι οἱ δεσμοὶ αἵματος ἢ
ἀγχιστείας, πού ἕνωναν τὰ μέλη τῆς οἰκογένειας ἦταν ἰσχυρὲς καὶ ὅτι
αὐτὴ ἀποτελοῦσε τὴν πρωταρχικὴ κοινωνικὴ ὁμάδα. Πολλὲς οἰκογένειες
τοῦ ἰδίου οἰκογενειακοῦ δένδρου ἀποτελοῦσαν εὑρύτερες ὁμάδες,
τὶς πατριὲς καὶ τὰ γένη.
Ἀρχαιολογικὲς ἀνακαλύψεις προϊστορικῶν οἰκισμῶν
στὸν ἑλληνικὸ χῶρο, ὅπως τοῦ Σέσκλου, τοῦ Δισπηλιοῦ, τῶν Λιμεναρίων,
τῆς Παλαιοσκάλας, κ.ἄ. ἀποδεικνύουν ξεκάθαρα τὴν ὕπαρξη οἰκογενειῶν
καὶ μάλιστα ὀργανωμένων. Ἔχουν βρεθεῖ ἐρείπια μεμονωμένων οἰκιῶν,
οἱ ὁποῖες μαρτυροῦν τὴν οἴκηση οἰκογενειῶν. Αὐτὸ συμπεραίνεται
καὶ ἀπὸ τὰ σκεύη καὶ τὰ ἄλλα εὑρήματα. Ἐνδιαφέρον ἔχει ὅτι oἱ οἰκογένειες
αὐτὲς διέπονταν ἀπὸ θρησκευτικοὺς κανόνες. Φαίνεται πὼς ἀπὸ τὴν
προϊστορικὴ ἐποχὴ τέθηκαν τὰ θεμέλια γιὰ τὴν καλλιέργεια ἀξιῶν,
σὲ αὐτές, οἱ ὁποῖες θὰ αὐξάνονται καὶ θὰ ἀναπτύσσονται μὲ τὸ πέρασμα
τοῦ χρόνου. Ἀψευδὴς μάρτυρας οἱ μυθολογικὲς διηγήσεις, οἱ ὁποῖες
χάνονται στὰ βάθη τῆς προϊστορίας.
http://anavaseis.blogspot.gr/2013/01/blog-post_9858.html
http://elekklesia.blogspot.gr/2013/01/blog-post_1086.html