Γράφει
ο Τειρεσίας
Το ερώτημα ήταν σαφές και τέθηκε με τον πιο ευθύ τρόπο
εξαρχής: «Κύριοι, θα θέλαμε να αγοράσουμε
και τις δύο ενεργειακές εταιρίες που πουλάτε και σας δίνουμε αυτά τα λεφτά.
Κι αν χρειαστεί και κάτι παραπάνω. Μας τις πουλάτε;». Οι Ρώσοι, για
τους δικούς τους λόγους, «κατέβασαν» όχι έναν αλλά δύο υποψήφιους επενδυτές στο
διαγωνισμό για τις ΔΕΠΑ - ΔΕΣΦΑ,
συμμετείχαν σε όλες τις φάσεις της διαδικασίας, ακολουθώντας κατά πόδας το
γράμμα του νόμου και περίμεναν για πάνω από ένα τρίμηνο μια απάντηση.
Οι δικοί μας πάλι, πολύ θα ήθελαν να τυλίξουν και τις δύο
εταιρίες σε συσκευασία δώρου, να τις δέσουν και με μια κορδέλα φιόγκο και να
τις κάνουν «ντελίβερι» στη Μόσχα, αφού τα ρούβλια που δίνει είναι πολλά και οι
ανάγκες μας, ως γνωστόν, πολύ μεγαλύτερες. Άλλαι όμως αι βουλαί της Αθήνας και
άλλαι της Ουάσιγκτον. Η οποία δεν θέλει τους Ρώσους στο ελληνικά ενεργειακά
πράγματα, αλλά δεν θέλει και να συμμετάσχει στον διαγωνισμό που βρίσκεται σε
εξέλιξη.
Στο Μαξίμου, προσπάθησαν να βρουν μια εναλλακτική λύση και
παρακάλεσαν τον Ολάντ, όταν ήρθε
στην Αθήνα, να πείσει μια - δυο δικές του εταιρίες, να «κατέβουν» στη δεύτερη
φάση, μπας και σώσουν τα προσχήματα και οι ΔΕΠΑ - ΔΕΣΦΑ εξακολουθήσουν να ανήκουν «εις την Δύσην». Το έμαθαν
όμως στη Μόσχα και σχεδόν «πήραν ανάποδες». Μαζί, πήραν και το πρώτο αεροπλάνο
της Αεροφλότ, με προορισμό την Αθήνα, και ήρθαν αρχές της εβδομάδας για να
κάνουν τα παράπονα τους.
Και ρώτησαν το Μαξίμου, πάλι ευθέως: «Κύριοι, δεν θέλετε τα λεφτά μας;
Πείτε το και γεια σας». Οι δικοί μας, όμως, απλώς έξυσαν το κεφάλι
τους. Γιατί, τι να πουν; Οτι «δεν σας θέλουμε;». Μα αν φύγουν αυτοί, δεν μένει
κανένας. Και τότε τί γίνεται; Απ την άλλη, αν δώσουμε τις εταιρίες στους
Ρώσους, τότε ξεχάστε ΑΟΖ, αέριο και λεφτά από το Αιγαίο. Για ευνόητους λόγους.
Οπότε;
Ο Τειρεσίας
