Και οι βαθιές
αλλαγές παγκόσμιας κλίμακας που θα επιφέρει
Η θεωρία της παραπληροφόρησης αναφέρεται σε οποιαδήποτε
παρέμβαση στα βασικά στοιχεία της διαδικασίας της επικοινωνίας, προκειμένου να
καλλιεργηθεί ένας ορισμένος τύπος αντιδράσεων, συμπεριφορών και ενεργειών από
την πλευρά των δεκτών (που γενικά ονομάζονται στόχοι), για έναν συγκεκριμένο
σκοπό.
Οι δράσεις αυτές συνήθως δημιουργούνται από
εξειδικευμένους στρατιωτικούς ή παραστρατιωτικούς οργανισμούς. Κανονικά, οι
δυτικές χώρες, οι λεγόμενες δημοκρατικές χώρες, διαθέτουν θεσμούς και υπηρεσίες
ικανούς να εντοπίσουν αυτό το είδος ψυχολογικού πολέμου ενάντια στον άμαχο
πληθυσμό και έπρεπε να παρέμβουν. Αλλά δεν το έκαναν και δεν θα το κάνουν ποτέ.
Ο κύριος στόχος των μεγάλων συγκροτημάτων εθνικών και
διεθνικών μέσων ενημέρωσης στις δυτικές χώρες ήταν να δημιουργήσουν «ρελέδες»,
δηλαδή, άτομα η οργανισμοί που χρησιμοποιούνται για την ενίσχυση και τον
προγραμματισμό των μηνυμάτων που αποτελούν το περιεχόμενο της παραπληροφόρησης.
Στην ορολογία που δανείζεται από του εμπειρογνώμονες των αμερικανικών υπηρεσιών
πληροφοριών που δημιούργησαν και εφαρμόζουν παντού αυτές τις μεθόδους, οι
τεχνικές επιρροής και χειραγώγησης ονομάζονται «μορφοποίηση». Η μορφοποίηση
πραγματοποιήθηκε αρχικά στη βάση του ατόμου, μετά επεκτάθηκε σε μεγάλες ομάδες
ανθρώπων, σε όλα τα επίπεδα ιεραρχίας και οδήγησε στην επαγωγή εξαρτημένων
αντανακλαστικών. Το εκπαιδευτικό και κοινωνικό σύστημα που σχηματίζεται γύρω
από την αποβλάκωση και όχι την αφύπνιση και τη χειραφέτηση του μαθητή,
μετέτρεψε γενιές δυτικών παιδιών σε υπάκουος ανθρώπους που αναζητούν μέντορες
για το υπόλοιπο της ζωής τους.
Οι περισσότεροι δεν είναι σε θέση να πάρουν τις δικές τους αποφάσεις, και είναι πρόθυμοι να κυβερνηθούν, και όταν αφήνονται στον εαυτό τους, αναζητούν έναν αφέντη ο οποίος έτυχε να είναι αυτή η «ανεύθυνη Αμερική».
Για παράδειγμα, το Μάιο του 2013, τα Δυτικά μέσα
ενημέρωσης ανακοίνωσαν την επικείμενη νίκη των ισλαμιστών ανταρτών κατά του
συριακού εθνικού στρατού. Από τις μόνες σωστές πηγές πληροφόρησης ήταν το
ιστολόγιο Réseau International, το οποίο δημοσίευσε την πραγματική κατάσταση
και οι προβλέψεις που διατύπωσε πραγματοποιήθηκαν στη συνέχεια στο 100%.
«Στα τέλη Απριλίου 2013 το Γενικό Επιτελείο του συριακού
στρατού ετοίμασε μια ολοκληρωμένη αεροπορική-χερσαία επιχείρηση για την
ασφάλεια λειτουργίας των συνόρων, με στόχο τέσσερις διαύλους τροφοδοσίας των
ανταρτών σε νέους στρατολογημένους, σε όπλα και πυρομαχικά μέσω των συνόρων με
την Ιορδανία και τον Λίβανο. Το ξεκίνημα της επιχείρησης (5 Μαΐου του 2013)
ορίστηκε από τις συριακές υπηρεσίες πληροφοριών, έτσι ώστε να συμπίπτει με την
έσοδο στη Συρία της τριμηνιαίας μεταφοράς όπλων που παρέχονταν από τους
Δυτικούς χορηγούς στους αντάρτες του αλ Κουσέιρ», Συρία, μια δοκιμή για την
επιβίωση του Ισραήλ.
Η αστραπιαία κατάκτηση του προπύργιου των ανταρτών της Αλ
Κουσέιρ από τον συριακό στρατό εξέπληξε τους πάντες, ιδιαίτερα αυτούς που
ενημερώνονταν μέσω των περίφημων δυτικών καναλιών των μέσων μαζικής ενημέρωσης
των οποίων η δουλειά ήταν να παραπληροφορούν. Εκείνοι που διαβάζουν το
ιστολόγιο Réseau International, παρακολούθησαν βήμα προς βήμα την εφαρμογή των
στρατιωτικών ενεργειών που προηγήθηκαν αυτή τη νίκη και για την οποία τα διεθνή
μέσα ενημέρωσης παρέμειναν σιωπηλά.
«Παράλληλα με αυτή τη χερσαία μάχη, στη Μεσόγειο έλαβε
χώρα ένας περίπλοκος πόλεμος μεταξύ του ρωσικού και αμερικανικού στόλου με
στρατηγικούς ελιγμούς και επανατοποθετήσεις εξαιρετικά επικίνδυνες, σύμφωνα με
όλους τους κανόνες της σύγχρονης στρατιωτικής τέχνης. Χωρίς να πέσει ούτε μια τουφεκιά,
αυτή η αντιπαράθεση κινήσεων κερδήθηκε με κατηγορηματικό τρόπο από τη Ρωσία,
για πρώτη φορά μετά τον Ψυχρό Πόλεμο», Ο άγνωστος πόλεμος στα ανοικτά της
συριακής ακτής
Τα γαλλικά μέσα ενημέρωσης τηρούν σιγήν θανάτου σχετικά με
την τελική απόφαση να εγκαταλειφθεί ο αγωγός Ναμπούκο που προτάθηκε και
υποστηρίχθηκε από την ΕΕ. Το αποτέλεσμα είναι προβλέψιμο. Εξήγησα πριν από
αρκετό καιρό ήδη, σε προηγούμενα άρθρα, τους λόγους που οδήγησαν στην
εγκατάλειψη του.
Η τελική απόφαση της κοινοπραξίας Shah Deniz για τη
διαδρομή των παραδόσεων του φυσικού αερίου της Κασπίας προς την Ευρώπη
ανακοινώθηκε στις 26 Ιουνίου 2013: TAP (Trans Adriatic Pipeline), ο αντίπαλος
αγωγός του Ναμπούκο, που συγκεντρώνει τις καλλίτερες και δυνατές εμπορικές και
επιχειρηματικές συνθήκες.
Σε ένα πρόσφατο άρθρο (το οποίο διαβάστηκε από πολλούς
δυτικούς αναγνώστες που ενδιαφέρονται για το τι συμβαίνει στα παρασκήνια της
Ευρώπης), εξήγησα το σχέδιο των Ηνωμένων Πολιτειών και των δυτικών τους
δορυφόρων που μετέτρεψαν τις κομμουνιστές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης σε
πραγματικές αποικίες μετά την πτώση του παραπετάσματος.
Οι ειδικές μέθοδοι των μυστικών υπηρεσιών που επέτρεψαν
την υλοποίηση αυτού του σχεδίου περιγράφτηκαν επίσης στα ακόλουθα άρθρα 1 και 2.
Εδώ και λίγο περισσότερο από ένα χρόνο, είμαστε θεατές
μιας επιταχυμένης επανεπιστροφής του αμερικανικού σχεδίου καταστροφής του
σοσιαλιστικού συστήματος. Ένας μυστικός πόλεμος που διεξάγεται ταυτόχρονα
προσεκτικά σχεδιασμένος από τη Ρωσία και την Κίνα, διεξάγεται ταυτόχρονα, με
σκοπό να υπονομεύσει την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος και της δυτικής
στρατιωτικής και οικονομικής δύναμης και να μειώσει την οικονομική και
στρατιωτική δύναμη των Ηνωμένων Πολιτειών και των δορυφόρων τους.
Ο πόλεμος διεξάγεται κυρίως μέσω μυστικών επιχειρήσεων και χρησιμοποιώντας τις ίδιες απόκρυφες στρατηγικές των Ηνωμένων Πολιτειών.
Οι αποκαλύψεις του WikiLeaks και του Edward Snowden, οι ελιγμοί του ρωσικού στόλου για να υπερασπιστεί η Συρία και δεκάδες μυστικές επιχειρήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη, είναι μερικά από τα κομμάτια αυτού του γιγαντιαίου παζλ, μέρος ενός σχεδίου παγκόσμιας κλίμακας, που παίζεται από την Ρωσία με την υποστήριξη της Κίνας.
Οι συνέπειες, για τα εκατομμύρια Ευρωπαίους της Ανατολικής
Ευρώπης, του αποικισμού της χώρας τους από τις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν
περιγραφεί σε ένα προηγούμενο άρθρο που αποσκοπεί κυρίως να ειδοποιήσει τους
δυτικοευρωπαίους πολίτες για το τι τους περιμένει και θα μπορούσε να τους
συμβεί σε λίγο.
«Κατά τα τελευταία 23 χρόνια από τότε που κέρδισαν τον
Ψυχρό Πόλεμο, οι Αμερικανοί και οι Δυτικοευρωπαίοι δορυφόροι τους (που μισούν
όλους εκείνους που προσπαθούν να είναι ανεξάρτητοι, αλλά δεν μπορούσαν να
καταστρέψουν) πήγαν και λεηλατούν τους πόρους των παλαιών κρατών-μελών του
Συμφώνου της Βαρσοβίας, των πρώην σοβιετικών δημοκρατιών και των κρατών που απάρτιζαν
την Γιουγκοσλαβία.
Η μέθοδος που χρησιμοποιείται είναι αυτή των λεγόμενων ιδιωτικοποιήσεων, μέσω των οποίων το 70% των επιχειρήσεων που ανήκαν στο κράτος έχουν μεταφερθεί, σχεδόν δωρεάν, σε εταιρείες των Ηνωμένων Πολιτειών και ορισμένων ευρωπαϊκών χωρών.
Για παράδειγμα, η Ρουμανία έχει χάσει, πουλώντας για σχεδόν τίποτα, τη κρατική εταιρεία Petrom στην αυστριακή εταιρεία OMV (20 φορές λιγότερο) για περίπου τα 30-50 δισ. €, που αποτελείται από: 2 μεσαίου μεγέθους διυλιστήρια, ένα εργοστάσιο χημικών λιπασμάτων, 600 σταθμούς διανομής, 15.000 χλμ. σωλήνες για αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου, 145 αποθήκες καυσίμων, χιλιάδες δεξαμενές και βαγόνια-δεξαμενές.
Επιπλέον, η OMV έλαβε από τη κυβέρνηση της Ρουμανίας τα κοιτάσματα πετρελαίου της Petrom στη Ρουμανία, το Καζακστάν, το Ιράν και την Ινδία, με αποθέματα περίπου 2 δισεκατομμύρια βαρέλια.
Μετά τις ιδιωτικοποιήσεις των μεγάλων δημόσιων
επιχειρήσεων στη βαριά βιομηχανία, στη κλωστοϋφαντουργία, στη βιομηχανία
τροφίμων, στις μεταφορές και στη γεωργία, εξαρθρώθηκαν οι εγκαταστάσεις
παραγωγής σε παλιοσίδερα, που μεταφέρθηκαν στη Δύση και ανακαινίστηκαν προς
όφελος των νέων ιδιοκτητών.
Κάθε φοιτητής της οικονομολογίας μαθαίνει ότι με την κατάργηση της βιομηχανίας μεταποίησης των ιδίων φυσικών πόρων της, η οικονομία των πρώην κομμουνιστικών χωρών δεν μπορούσε να αναπτυχθεί και τελικά εξαφανίστηκε.
Μετά τις ιδιωτικοποιήσεις, οι φυσικοί πόροι βρέθηκαν έτσι αυτόματα ως ιδιοκτησία των δυτικών εταιρειών. Συνέπειας αυτής της εκτεταμένης απάτης, το μεγαλύτερο μέρος του ειδικευμένου εργατικού δυναμικού της Ανατολικής Ευρώπης, που αποτελείται από εκατοντάδες χιλιάδες ειδικευμένων εργαζομένων κορυφαίου επίπεδου σε κάθε χώρα, ηλικίας μεταξύ 35 και 50 ετών, εστάλησαν στη μακροχρόνια ανεργία».
Οι πολιτικοί, οι δισεκατομμυριούχοι, οι Στρατηγοί, οι
μεγιστάνες των ΜΜΕ, σε αντίθεση με το υπόλοιπο του πληθυσμού έχουν τις
καλύτερες πληροφορίες που παρέχονται από τις υπηρεσίες πληροφοριών. Υπό την
προστασία των καπνογόνων βομβών που ρίχνονται από τον Τύπο, μπορούν να σώσουν
τους εαυτούς τους, τα περιουσιακά στοιχεία τους και την κατάστασή τους.
Μια ακριβής αντίληψη του τι συμβαίνει στον καθένα από εμάς είναι αδύνατη, δεδομένου ότι ο τύπος είναι ακριβώς ένα μέσο παρεμβολών.
Ιδού το χάος και η αποξένωση των οποίων τα θύματα είναι πάντα οι απλοί άνθρωποι.
Για όσους ενδιαφέρονται για τις λεπτομέρειες, θα αποκαλύψω
σε μελλοντικό άρθρο, εάν οι συνθήκες το επιτρέπουν, το σχέδιο Β του Πούτιν για
τη Συρία.
Μετάφραση Ρουμανικά-Γαλλικά: Avic
*Ο Βαλεντίνος Βασιλέσκου, είναι
πιλότος της πολεμικής αεροπορίας, πρώην αναπληρωτής διοικητής των στρατιωτικών
δυνάμεων στο αεροδρόμιο του Otopeni, διπλωματούχος από το 1992 της Ακαδημίας
Στρατιωτικής Επιστήμης του Βουκουρεστίου.
RÉSEAU
INTERNATIONAL
Πηγή: Ινφογνώμων Πολιτικά