Το πλέον άξιο παιδί
του κομματικού σωλήνα, που έχει κάνει... ντοκτορά στο πώς να κατακτά τις πλέον
ζηλευτές θέσεις της Ελληνικής πολιτείας.
Αφού αναρριχήθηκε στα σκαλιά της πολιτικής επετηρίδας με
το «σπαθί» του, (διαλέγοντας πάντα τη σωστή πλευρά) από τον προσεχή
Σεπτέμβριο, ο Χρήστος Παπουτσής θα απολαμβάνει ακόμη μια κρατικοδίαιτη θέση,
που πολλοί θα ζήλευαν, ικανοποιώντας έτσι το λαϊκό αίσθημα. Θα είναι ο
εκπρόσωπος της χώρας μας στην έδρα της Παγκόσμια Τράπεζας στην Ουάσιγκτον
κάτι που θα του δώσει την δυνατότητα να βρεθεί στα σαλόνια της σημαντικότερης
,από πλευράς επιρροής, πρωτεύουσας του πλανήτη.
Όχι και άσχημα αν αναλογιστούμε την πορεία του.
Από την προεδρία της ΕΦΕΕ στα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια
,η οποία του έδωσε το «επικυρωμένο εισιτήριο» του αντιστασιακού το οποίο
θα εξαργύρωνε τα επόμενα χρόνια για την αναρρίχηση του στην πολιτική σκηνή.
Ο Χρήστος Παπουτσής συμμετείχε σε αρκετές πορείες του Πολυτεχνείου, κρατώντας την αιματοβαμμένη σημαία, την οποία μετά τη διάλυση της ΕΦΕΕ, αποφάσισε να παραδώσει στην ΠΑΣΠ για φύλαξη...
Ο Χρήστος Παπουτσής συμμετείχε σε αρκετές πορείες του Πολυτεχνείου, κρατώντας την αιματοβαμμένη σημαία, την οποία μετά τη διάλυση της ΕΦΕΕ, αποφάσισε να παραδώσει στην ΠΑΣΠ για φύλαξη...
Στην ουσία, λένε οι εχθροί του, ο Χρήστος Παπουτσής «είναι ο καθρέπτης του σύγχρονου Ελληνα πολιτικού ο οποίος δεν έχει δουλέψει ούτε μια ώρα στη ζωή του και ζούσε περιφερόμενος στους διαδρόμους των κομματικών γραφείων»
Κάπου εκεί στα τέλη της δεκαετίας αρχίζει το εντυπωσιακό βιογραφικό το. Το 1978 διορίζεται Αναπληρωτής Γραμματέας της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ και ταυτόχρονα μέλος της κεντρικής επιτροπής του κόμματος θέση που κρατά, ναι καλά διαβάζετε, για 35 ολόκληρα χρόνια . Το 1984 ο Ανδρέας Παπανδρέου τον συμπεριλαμβάνει σε εκλόγιμη θέση στο ευρωψηφοδέλτιο του κόμματος ,κάτι που θα επαναλάβει το και το 1988 και το 1994 . Για μια δεκαετία ο Χρήστος Παπουτσής «μαχόταν» για τα ευρωπαϊκά ιδεώδη στις Βρυξέλες και το Στραβούργο απολαμβάνοντας την πολυτελή ζωή του ευρωβουλευτή .
Όμως 11 χρόνια είναι πολλά στην ίδια θέση ακόμη και για τον πολιτικό άνδρα που λέγεται Χρήστος Παπουτσής. Έτσι το 1995 η τότε καταρρέουσα κυβέρνηση του άρρωστου Ανδρέα Παπανδρέου τον τοποθετεί στη θέση του επιτρόπου ενεργειακής πολιτική της Ε.Ε. .Το 2000 αναλαμβάνει το πρώτο του υπουργικό χαρτοφυλάκιο, αυτό του υπουργού Ναυτιλίας το οποίο σφραγίζει το πολύνεκρο ναυάγιο του «Σάμινα» Ο Χρήστος Παπουτσής από τη θέση του υπουργού Ναυτιλίας, στην οποία διορίστηκε από τον Κώστα Σημίτη, κλήθηκε να αντιμετωπίσει την ναυτική τραγωδία με τους 82 νεκρούς στην Πάρο. Και όπως είχε υποσχεθεί δημοσίως πολλές φορές, κατάφερε και έβαλε το μαχαίρι στο κόκκαλο...
Και επί θητείας Γιώργου Παπανδρέου, όμως, ο Χρήστος Παπουτσής δεν έμεινε χωρίς «δουλειά». Αυτή τη φορά από τη θέση του υπουργού Δημόσιας Τάξης, κατάφερε να γράψει τη δική του σελίδα στην ιστορία, επιβάλλοντας τη ρήση «νόμος και τάξη» στις απεργιακές συγκεντρώσεις στην Αθήνα και πνίγοντας στα δακρυγόνα τους χιλιάδες διαδηλωτές. Μάλιστα, τα κάγκελα μπροστά από τη Βουλή, αλλά και οι κυκλωτικές κινήσεις των ΜΑΤ στο Σύνταγμα, ήταν έμπνευση του ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ.
Στις εκλογές του 2012, ο Χρήστος Παπουτσής δεν κατάφερε να εκλεγεί κι έτσι για πρώτη φορά τα τελευταία 40 χρόνια έμεινε στο περιθώριο...
Οχι για πολύ όμως, αφού ως γνωστόν οι ικανοί άνθρωποι δεν πάνε ποτέ χαμένοι.
Έτσι, από τη νέα του θέση στην Ουάσινγκτον, και με τον παχυλό μισθό των 10.000
ευρώ το μήνα, καθαρά, και τις άλλες παροχές όπως δωρεάν κατοικία ,οδηγούς
,οικιακές βοηθοί ο Χρήστος Παπουτσής θα έχει την ευκαιρία να ατενίζει το
μέλλον με αισιοδοξία και διάθεση, και να καταστρώσει τα νέα του σχέδια για το
πολιτικό του μέλλον. Γιατί των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν...
protothema.gr