Ύμνος στην Παναγία

Ο Ύμνος αυτός προς την Παναγία μας, γράφτηκε από τον μακαριστό γέροντα Ιωσήφ τον Βατοπαιδινό. Είναι ένα μικρό απόσπασμα από όλο τον ύμνο, το οποίο μελοποιήθηκε από αγιορείτες πατέρες, εις μνήμην του γέροντα. Η εικόνα στο βίντεο είναι η γνωστή για τους περισσότερους, "Παναγία Παραμυθία" που βρίσκεται στην Ιερά Μεγίστη Μονή του Βατοπαιδίου

Μπορείτε να διαβάσετε και του στίχους του ποιήματος του Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού για την Παναγία Παντάνασσα:

ΥΜΝΟΣ ΠΑΝΤΑΝΑΣΣΗΣ

(Γέρων Ιωσήφ Βατοπαιδινός, εγράφη 26/5/2004)

Ως Παντάνασσα φωνούμε ότι τούτο σου ταιριάζει,
κι όποιος θα σε αντικρύσει την αγάπη σου θαυμάζει.

Μόνη σου κατονομάσθης ως Παντάνασσα δικαίως,
αφού κάθεσαι σε θρόνο, κι είναι τούτο μάλλον χρέος.

Έστησες στο Βατοπαίδι της εικόνος σου την βάσι,
καί σκορπάς την ευλογία στους πιστούς όποιος προφθάσει.

Στην μορφή σου όπως είσαι στην θεόγραφον εικόνα,
ως Παντάνασσα ανήκει, ως αρμόδιον κανόνα.

Χαίρε έμβλημα και στέφος των πιστών Αθωνιτών,
χαίρε, μόνη απαλλάττεις καταδίκης το θνητόν.

Ως Παντάνασσα αφανίζεις του καρκίνου την πληγήν,
πού από την ενοχή μας ταλαιπώρησε την γήν.

Ως Παντάνασσα φωτίζεις ασυγκρίτως κάθε νούν,
καί στην δόξα υπερβαίνεις και αυτού του ουρανού.

Χαίρε μόνη πρόξενε σωτηρίας τοίς πιστοίς,
κι ως Παντάνασσα ανοίγεις είσοδον εν Ουρανοίς.

Ως Παντάνασσα στηρίζεις των παρθένων τους χορούς,
καί γλυκαίνεις τη στοργή σου τους δυστήνους μας καιρούς.

Χαίρε ότι ήστραψας τώ προσώπω σου Αγνή,
κι ως Παντάνασσαν φωνούσαν τους αφείται η ποινή.

Της Τριάδος επαξίως κέρδισες τα δευτερεία,
ως εσάρκωσες τον Λόγον κι έγινες παντός Κυρία.

Χαίρε μόνιμος Παντάνασσα της αχράντου παρθενίας,
καί των μοναζόντων στήριγμα της βεβαίας σωτηρίας.

Των παρθένων είσαι πάντα η ελπίς και προστασία,
καί στηρίζεται μονίμως η σεπτή μας Εκκλησία.

Στην Μονή Βατοπαιδίου θέλησες να έχεις θρόνον,
καί εις την επίκλησίν σου απαλλάσσονται των πόνων.

Στής προνοίας σου πού ήρθες σωτηρία του παιδίου,
τούπες νάρθης να με εύρης στή Μονή Βατοπαιδίου.

Στον κλαυθμόν σεπτής κυρίας πού ζητούσε χωρισμόν,
τής εχάρισες παιδίον κι έφυγε τον πειρασμόν.

Κατοικώ στο Βατοπαίδι να το μάθ’ η κοινωνία,
καί θα σώζετ’ ο καθένας τη δική μου τη προνοία.

Την σεπτή μου την εικόνα πού Παντάνασσαν καλούνε,
αφού κάθομαι στον θρόνο, τί αρμόδιον θα πούνε;

Ως Παντάνασσα ενδύεις τους γυμνούς με παρρησίαν,
καί με λειτουργούς στηρίζεις την σεπτή μας Εκκλησία.

Σύ γάρ εί η τετοκυία τον σωτήρα τοίς ανθρώποις,
κι έμεινες ελευθερία πανταχού τοίς αιχμαλώτοις.

Ποιός Παντάνασσα δεν είπε και εσώθη πειρασμού,
καί σταμάτησε δικαίως του συνέχοντος κλαυθμού;

Χαίρε γή και τόπος ούσα της Χριστού μας Βασιλείας,
καί το κέντρον και η βάσις της Χριστού επαγγελίας.

Εις το Βατοπαίδι μένει της εικόνος σου η χάρις,
καί καλεί τον δυστυχούντα, δεύρο μόνιμα να πάρης.

Χαίρε κτίσεως η έννοια εις του Πλάστου την βουλήν,
Και εφόρεσας Παρθένε Θεού Λόγου την στολήν.

Ως Παντάνασσα ακούεις των πενθούντων του κλαυθμού,
καί παρέχεις σωτηρίαν αμετρήτου αριθμού.

Χαίρε μόνη ηλιόμορφε λαμπροτέρα του φωτός,
κι εκπληρώθη σή γεννήσει του Γενάρχου ο σκοπός.

Χαίρε γέννημα και σφράγισμα των πατέρων της ευχής,
χαίρε της αποκαλύψεως τέλος και ακροστιχίς.

Χαίρε της Τριάδος οίκημα ένθα μόνιμον το φώς,
χαίρε μόνη αειπάρθενος ένθα ουχ υπάρχει ΠΩΣ;