“…αυτός ο Αγιασμός βγάζει ΑΓΙΑΣΜΕΝΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ…”

ΣΤΑΥΡΟΣ… των μνημονίων το τραύμα

ΤΟΥ ΔΡ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΒΑΡΔΑΚΑ

“Παλιά όταν έβλεπα τους Δεσποτάδες μέσα στην Βουλή να ρίχνουν Αγιασμό στις επίσημες τελετές ορκωμοσιών μου φαινόταν καλό πράγμα. Σήμερα όμως μου φαίνεται πολύ κακό.”

“Μα τι λες Θείε- Γιάννη? Αυτό είναι μέσα στα πλαίσια των σχέσεων πολιτείας-εκκλησίας” Είπα στον ηλικιωμένο Θείο μου και του ζήτησα να μου εξηγήσει πως του ήρθε ξαφνικά αυτός ο λογισμός.
“Μα παιδάκι μου φοβάμαι ότι αυτός ο Αγιασμός βγάζει ΑΓΙΑΣΜΕΝΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ…”

Έμεινα με το στόμα ανοικτό γιατί όλα τα περίμενα, αλλά αυτό δεν το περίμενα να το ακούσω από τον βαθύτατα θρησκευόμενο θείο μου και τον πίεσα να μου πει τι σημαίνει αυτό.

“ωρε  ανιψιέ δεν βλέπεις κάτι παράξενο, τα μνημόνια και αυτοί που τα ψηφίζουν αντί να φθίνουν αγριεύουν  και όσο περνάει ο καιρός τσαλαπατούν τις ζωές μας.

Λες να είχανε χαίρι αν  συνέβαινε το αντίθετο, αν δεν τους έριχναν αγιασμό?? Όπως καταλαβαίνεις αστειεύομαι.”

Πως μπορούσα να απαντήσω στην απλή λογική σκέψη ενός “παιδιού” ηλικίας 90 και ΕΤΏΝ?

Για λίγα λεπτά έμεινα μετέωρος, από την μία δεν ήθελα να τραυματίσω την βαθύτατη πίστη του, αλλά από την άλλη έπρεπε με την σειρά μου να απαντήσω.

“Εμένα θείε δεν μου φαίνεται για αγιασμός αλλά για ξορκισμός, τι να σου κάνει ο παπάς με την αγιαστούρα του, ποίον να πρωτοπρολάβει να θεραπεύσει?”

“Άστα αυτά και μην προσπαθείς να δικαιολογήσεις αυτούς που σαν πνευματικοί ταγοί  θα δώσουν λόγο  τελικά στον  ΔΙΚΑΙΟΚΡΙΤΗ ΘΕΟ. Αλλά αυτό που γίνεται και υπό τις συνθήκες που γίνεται  πονάει τον πιστό  Λαό.”

“Αυτοί ψηφίζουν σωρηδόν απάνθρωπους νόμους και οι Δεσποτάδες τους ευλογούνε  τρόπος του λέγειν. Όταν σου έλεγα για ΑΓΙΑΣΜΕΝΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ εννοούσα την ανοχή που δείχνει η Διοίκηση της Εκκλησίας απέναντι στους κατεξοχήν υπεύθυνους της σημερινής Ελληνικής τραγωδίας, λες και οι πιστοί τρώνε κουτόχορτο. Οι δεσποτάδες έπρεπε αν ήταν διακριτικοί να μυρισθούν εδώ και πολλά χρόνια αυτό που παιζόταν στις πλάτες μας. ΕΔΩ ΕΝΑΣ ΑΠΛΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΊΗΣΕ τον κόσμο για όλα αυτά που βιώνουμε πριν πολλά χρόνια και εννοώ τον συμπολεμιστή μου ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΙΣΙΟ.”

Όταν γλύφεις χρόνια τις καραμέλες των επιδοτούμενων Ευρωπαικών προγραμμάτων σου κόβεται η πνευματική όσφρηση και η διάκριση της πνευματικής γεύσης και τότε αλλοίμονο στο ποίμνιο που ο  βοσκός του έπαθε ίλιγγο. Το πάει τρικλίζοντας.

Όταν ήμουν μικρό παιδάκι και η γιαγιά σου έκανε τακτικά Αγιασμό στο πατρικό σπίτι μας μου συνέβαινε κάθε φορά που παρευρισκόμουν εκεί  να μην μπορώ να συγκρατήσω τα γέλια μου. Ο Ιερέας που ήταν ασκητικό-καλόγερος με έβλεπε αλλά δεν μου έδινε σημασία, μία φορά όμως στο τέλος ενός  Αγιασμού με πλησίασε και μου είπε… Γιαννάκη σήμερα θα βγάλουμε αυτόν τον βρώμικο που έχεις μέσα σου… δυσανασχέτησα που με καθυστερούσε ο Παπά-Γιώργης από το παιχνίδι, αλλά κάθισα και αυτός μου διάβαζε κάτω από το πετραχήλι του κάτι λόγια που πρώτη φορά τα άκουγα. Στο τέλος μου έριξε ΑΓΙΑΣΜΟ και μου έδωσε να ασπασθώ τον ΣΤΑΥΡΟ. Από εκείνη την στιγμή σαν να έφυγε ένα βάρος από επάνω μου.  Μετά κάθε φορά που κάναμε αγιασμό τον παρακολουθούσα κατανυκτικά και μάλιστα σιγόψελνα. Πέρασαν τα χρόνια και αυτή η αλλαγή είχε αποτυπωθεί στο μυαλό μου διότι αισθανόμουν την ευλάβεια σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής. Τέλος της δεκαετίας του 50 τον επισκέφθηκα στο μοναστηράκι του έξω από την Δράμα και τον ρώτησα επί τούτου “Γέροντα τι λόγια διάβαζες και μετά ηρέμησα?” και αυτός ο σεβάσμιος παππούλης μου απήντησε… “παλληκάρι μου έβγαλα το ακάθαρτο πνεύμα που σε τυραννούσε από μικρό παιδάκι. Όταν   μεγαλώσεις θα  ξαναδείς το ίδιο ακάθαρτο πνεύμα μαζί με πολλά άλλα να έρχονται από την Ευρώπη και να κατακλύζουν τα Ελληνικά σπίτια μέχρι και το Κοινοβούλιο μας και τότε θα δείτε πράγματα που δεν τα χωράει ο νους σας.  Τώρα τα βλέπω να έρχονται σιγά-σιγά σαν μαύρη καταχνιά και σύννεφο από την Ευρώπη.”

(ΣΗΜΕΙΩΤΕΟΝ ήταν το 1957  που τα έλεγε ο παπά-Γιώργης,  η χρονιά που συνερχόταν οι Ευρωπαίοι στην Ρώμη για να αποφασίσουν για το μέλλον της Ευρώπης.. ΣΥΝΘΗΚΗ ΡΩΜΗΣ)

Με αφέλεια τον ρώτησα… “παππούλη θα έρθεις να μας διαβάσεις τότε τα ίδια λόγια σαν και αυτά που διάβασες σε μένα?”

“παιδί μου εγώ τότε θα τα βλέπω τα πράγματα από αλλού και δεν θα είμαι μαζί σας, όμως θα έχετε ένα ανίκητο όπλο πάντα μαζί σας και αυτό είναι Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ, τότε να φροντίσετε να τον στήσετε στα σπίτια σας, στις πλατείες, στα κτίρια σας αλλά και να τον έχετε μπροστά σας όπου πάτε όπως κουβαλάτε τα πλακάτ στις διαμαρτυρίες που κάνετε.  Να είσθε σίγουροι  ότι όταν ΤΟΝ κρατάτε με  πίστη και ΤΟΝ προσκυνάτε με ευλάβεια τα δαιμόνια της Ευρώπης θα φρίττουν και θα φεύγουν από εκεί που ήρθαν για να κάνουν τα μνημόσυνα στα αφεντικά τους. Όμως παιδάκι μου θλίβομαι γιατί εκείνες τις μέρες ελάχιστοι θα είναι οι αγνοί σημαιοφόροι του ΣΤΑΥΡΟΥ από το Ιερατείο!!! Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΑΦΗΣΕΙ ΜΟΝΟΥΣ, ΘΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΗ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΙΣΤΟ ΛΑΟ.”

“Θείε πρέπει ο παπάς αυτός να ήταν Άγιος? Ρώτησα τον θείο μου σε εκείνη την αναπάντεχη συζήτηση που έγινε.  Και αυτός μου απάντησε…”

“Και βέβαια είναι Άγιος αφού τον ΑΓΙΟΠΟΙΗΣΕ η Εκκλησία μας τιμώντας  τον και είναι ο ΑΓΙΟΣ  ΝΕΟΣ -ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΚΑΡΣΛΙΔΗΣ ο εξ Αργυρουπόλεως του Πόντου.”

“Τι λες βρε θείε γνώριζες αυτόν τον Άγιο και ποτέ δεν μου ανέφερες τίποτα?”

“σου τα λέω τώρα γιατί  ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΑΓΙΟΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ επαληθεύτηκε. Έτσι μου έρχεται να πάρω ένα μεγάλο ΣΤΑΥΡΟ και να πάω  έξω από το κοινοβούλιο, να τον στήσω μπροστά στα μούτρα τους, όπως καθημερινά αυτοί φορτώνουν με δυσβάστακτους Σταυρούς τις ζωές των Ελλήνων. Θα μου πεις θα γίνει τίποτα? Άμα πιστεύεις θα γίνει ο καλύτερος αγιασμός της ΒΟΥΛΗΣ!!! αρκεί να εννοείς τα λόγια-ευχές που έλεγε ο Άγιος Γεώργιος ο Ομολογητής.”

ΣΤΑΥΡΟΣ Ο ΦΥΛΑΞ ΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ

ΣΤΑΥΡΟΣ  Η  ΩΡΑΙΟΤΗΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΤΟ ΚΡΑΤΑΙΩΜΑ

ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΙΣΤΩΝ ΤΟ ΣΤΗΡΙΓΜΑ

ΣΤΑΥΡΟΣ ΑΓΓΕΛΩΝ Η ΔΟΞΑ

Και των δαιμονίων ((ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ)) το τραύμα.

ΔΡ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΑΡΔΑΚΑΣ