Η υποδούλωση της
Ελλάδας αποτελεί διακαή πόθο των Σιωνιστών. Μεταχειρίζονται δόλιους τρόπους για να την
επιτύχουν, αφενός γιατί θεωρούν πως αν πέσει ένα από τα τελευταία προπύργια της
Ορθοδοξίας, θα ανοίξει πολύ πιο εύκολα ο δρόμος για την εγκαθίδρυση της
παγκόσμιας σιωνιστικής διακυβέρνησης, αφετέρου γιατί τους βολεύει να την
μετατρέψουν σε στρατηγική εφεδρεία του διαρκούς πολέμου που έχουν κηρύξει.
Μία από τις πιο γνωστές οικογένειες-φατρίες του Σιωνισμού,
η οποία κινεί τα νήματα παγκοσμίως είναι εκείνη των Rothschilds. Σχεδόν από
συστάσεως του ελληνικού κράτους παρέχουν στην Ελλάδα τοκογλυφικά δάνεια και
προσπαθούν να την υποδουλώσουν με τα χρέη. Χαρακτηριστικά συμμετείχαν στο
κονσόρτσιουμ που χορήγησε τα δύο δάνεια στην Ελλάδα το 1824 ενώ ήταν και από
τους ιδρυτικούς μετόχους της Εθνικής Τράπεζας το 1841. Ο Μαξ ντε
Rothschild ήταν μεταξύ των εβραίων οι οποίοι εγκαταστάθηκαν από τη Γερμανία
στην Ελλάδα το 1834 δηλαδή μετά την δολοφονία του Καποδίστρια, συμμετείχε
μάλιστα στην ακολουθία του βασιλιά Οθωνα, του Βαυαρού μονάρχη που επεβλήθη στην
Ελλάδα, ενώ το 1890 ένας ακόμη Rothschild, ο Κάρολος, διετέλεσε πρόεδρος της
εβραϊκής κοινότητας στη χώρα μας την οποία έκτοτε ελέγχουν σε κάθε βήμα, όποτε
τολμά να σηκώσει το κεφάλι, της τραβάνε την οικονομική αλυσίδα της χρεωκοπίας.
Βρίσκοντας διαχρονικά πρόθυμους υποτακτικούς στις
ελληνικές κυβερνήσεις, οι Rothschild κατόρθωσαν όχι μόνο να έχουν άμεση
εποπτεία του τι συμβαίνει στην Ελλάδα, αλλά πολύ χειρότερα να καθορίζουν τις
πολιτικές που ακολουθεί η χώρα σε όλα τα ζητήματα.
Η δύναμη των Rothschild είναι μάλιστα τέτοια που σε θέματα
μείζονος σημασίας για τα συμφέροντα και τους σκοπούς τους, διενεργούν αντί της
κυβέρνησης και μάλιστα απροκάλυπτα, χωρίς καν να τηρούνται τα προσχήματα.
Ένα από τα θέματα αυτά είναι ο τεράστιος ορυκτός πλούτος
της Ελλάδας, τον οποίον εποφθαλμιούσαν σαν λυσσασμένα αρπακτικά και τελικά μέσω
της κρίσης, που τεχνηέντως επέβαλαν και μέσω των μνημονίων που οι εντολοδόχοι
τους υπέγραψαν, κατόρθωσαν να βάλουν στο χέρι.
Αυτό αποδεικνύεται από ένα απίστευτο παρασκήνιο που
διαδραματίστηκε στις αρχές του 2012, όταν το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης της
ΔΕΠΑ ήταν στο προσκήνιο. Ενδιαφέρον είχαν εκφράσει τότε τρεις ρωσικές
εταιρείες: ο κολοσσός Gazprom, το fund Energy και η Negusneft. Πρόεδρος του ρωσογερμανικού fund Energy ήταν ο Ιγκορ Γιουσούφοφ,
πρώην υπουργός Ενέργειας και στενός σύμβουλος του Πούτιν.
«Περιέργως» πώς, ο
φάκελος του fund κρίθηκε τεχνικά προβληματικός (π.χ. έλεγαν ότι δεν
προσφέρονταν επαρκείς εγγυήσεις) και εκπρόθεσμος από το Ταμείο
Ιδιωτικοποιήσεων, γεγονός που οδήγησε στον αποκλεισμό του από τη δεύτερη φάση
της ιδιωτικοποίησης.
Το πλέον εξοργιστικό όμως και παράλληλα αποκαλυπτικό του
τι συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες, είναι ότι την απάντηση στο
ρωσογερμανικό fund δεν την έστειλε το επίσημο ελληνικό κράτος, αλλά η εταιρεία Rothchild and Sons, η οποία
δήθεν ενεργούσε από κοινού με την UBS, ως σύμβουλοι ιδιωτικοποιήσεων της
«ελληνικής κυβέρνησης».!!!
Συγκεκριμένα, οι αρμόδιοι έλαβαν ένα γράμμα από την εν
λόγω εταιρεία χωρίς ημερομηνία καλά-καλά και… άλλα τυπικά στοιχεία, με το οποίο
απορριπτόταν, για τυπικούς λόγους, η πρότασή τους.
Προφανώς και οι λόγοι δεν ήταν το συμφέρον του ελληνικού
δημοσίου…Πολύ απλά οι σιωνιστές δεν θα
επέτρεπαν ποτέ στη Ρωσία να βάλει χέρι στο «άγιο δισκοπότηρο», δηλαδή στον
ορυκτό πλούτο της Ελλάδας.
Μάλιστα, όταν το fund απείλησε με προσφυγές στο Ευρωπαϊκό
Δικαστήριο για τον αποκλεισμό του, γεγονός που ανησύχησε την ελληνική
κυβέρνηση, η «απάντηση» των Σιωνιστών, η οποία έφτασε μέσω του αμερικανού
υφυπουργού Εξωτερικών (με ένα ταξίδι αστραπή στην Αθήνα) ήταν άμεση και φυσικά
σε αυστηρό τόνο: «Τέρμα τα αστεία με τους Ρώσους. Πουθενά Ρώσοι στον ενεργειακό τομέα. Θα τα δώσετε όλα στην κρατική
εταιρεία του Ισραήλ και στις ελληνικές εταιρείες που συνεργάζονται μαζί της».
Το συμβάν με την Energy προκάλεσε φυσικά την έντονη δυσαρέσκεια του Κρεμλίνου, αλλά
διασφάλισε τα συμφέροντα των Rothchild στο ακέραιο.
Επομένως, ας μην τρέφουμε αυταπάτες σχετικά με το πόσο θα
μπορούσε να βοηθήσει την Ελλάδα η αξιοποίηση του πλούσιου υπεδάφους της, αφού
αυτό ανήκει εξ ολοκλήρου στα σιωνιστικά κέντρα ελέγχου.
Επίσης, ας μην τρέφουμε αυταπάτες ότι μπορεί κάτι έστω και τώρα να αλλάξει, αφού οι κυβερνώντες είναι πιστά υποχείρια των διεθνών τοκογλύφων. Άλλωστε, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός έχει δηλώσει ότι μία από τις πιο περήφανες υπογραφές του ήταν εκείνη που έβαλε ως υπουργός Εξωτερικών για την επίσημη αναγνώριση του κράτους του Ισραήλ!!!
Επίσης, ας μην τρέφουμε αυταπάτες ότι μπορεί κάτι έστω και τώρα να αλλάξει, αφού οι κυβερνώντες είναι πιστά υποχείρια των διεθνών τοκογλύφων. Άλλωστε, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός έχει δηλώσει ότι μία από τις πιο περήφανες υπογραφές του ήταν εκείνη που έβαλε ως υπουργός Εξωτερικών για την επίσημη αναγνώριση του κράτους του Ισραήλ!!!