Αποφορά δυσοσμίας ή Οσμή Εωδίας “Πνευματικής”;

Ο Μητροπολίτης Αὐστρίας στην Παπική Μονή

του Τιμίου Σταυρού της Βιέννης όπου

και εὐλόγησε την μοναστική ἀδελφότητα

Τήν Τρίτη 17 Ἰουνίου 2014 ὁ Μητροπολίτης Αὐστρίας Ἀρσένιος, επισκέφθηκε τήν Παπική Μονή τοῦ Τιμίου Σταυροῦ στό δάσος τῆς Βιέννης. Ὁ Σεβασμιώτατος προσεκλήθηκε ἐξ ἀφορμῆς τῆς δεκαετοῦς ἐπετείου ἀπό τῆς Ἐπισκέψεως τῆς ΑΘΠ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου στή Μονή. Ἐκτός ἀπό τούς Παπικούς Μοναχούς καί τό Μητροπολίτη παρόντες ἦταν ὁ Πρόεδρος τοῦ Παπικού Οικουμενιστικού Ἱδρύματος Pro Oriente Δρ. Johann Marte καί ὁ ἐκπρόσωπος τύπου τοῦ Ἱδρύματος Καθηγητής κ. Erich Leitenberger.

Οἱ παρευρισκόμενοι συνομίλησαν γιά διάφορα θέματα, γιά γεγονότα τοῦ παρελθόντος καί μελλοντικές προοπτικές στό διαχριστιανικό διάλογο. Ἐπίσης ἔγινε ἀναφορά στήν πρό δεκαετίας ἐπίσκεψη τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου στή Μονή. 
Ἐκτός τῶν θεμάτων τῆς ἐπικαιρότητος ἔγινε λόγος γιά τόν ρόλο τῆς Ἐκκλησίας στή σύγχρονη κοινωνία καί στή σημασία τοῦ μοναχισμοῦ γιά τήν Ἐκκλησία. http://aktines.blogspot.gr/24 Ιουν 2014

Ο Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης και η δυσοσμία των αμαρτιών και των αιρέσεων

Συχνά έλεγε ότι ορισμένες βαριές αμαρτίες τις αισθανόταν σαν δυσοσμία. «Η αμαρτία έχει αποφορά». Έτσι διηγείτο ότι ο γέρο Ιωσήφ είχε αισθανθεί δυσωδία, όταν τον πλησίασε κάποιος δαρβινιστής, και με τη συζήτηση αποδείχθηκε του λόγου το αληθές. Αλλά και ο ίδιος ο Γέροντας απορούσε πως δεν αισθάνεται αποφορά από κάποιον που δήλωνε βουδιστής. «Κάποια στιγμη επίτηδες κάθισα δίπλα του. Πω! Βρώμα που αισθάνθηκα», έλεγε κάνοντας τον χειρότερο μορφασμό.

Όταν δε κάποιος επίσκοπος τον ρώτησε με κάποιον τρίτο για τον οικουμενισμό, έκανε προσευχή, για να τον πληροφορήσει ο Θεός. «Μια δυσωδία με γεύση ξυνή, αλμυρή, πικρή…Να! Αυτό ήταν το αποτέλεσμα», έλεγε με αποτροπιασμό.

επιμέλεια: Νικόλαος Δ. Γεωργαντώνης

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ-ΕΚΔΟΣΗ Ι. ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΥ «ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ» ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΑ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ 2000 (σελ.144)themata-orthodoxias.blogspot.gr   agiosioannisprodromos.blogspot.gr

15 Αυγούστου 1989

Για το Περιβόλι της ΠΑΝΑΓΙΑΣ μας ήδη ξεκινούσε η νηστεία του Δεκαπενταύγουστου. Εκείνη την ημέρα καταϊδρωμένος και σκονισμένος από το περπάτημα μέσα στο καταμεσήμερο του καλοκαιριού ξαπόστασα στην δροσερή απλωταριά Ιεράς Μονής του Αγίου Όρους.

Στην ιερή σιγαλιά του Αγιορείτικου Μοναστηριού  βγήκαν από την μεγάλη αίθουσα της Μονής ένας κατάλευκος ψηλόσωμος Γέροντας με ένα νεώτερο μοναχό και ήρθαν να πάρουν και αυτοί ανάσες δροσιάς κάτω από την σκιερή  αιωνόβια κληματαριά.

Σαν ελατήριο σηκώθηκα και έτρεξα να πάρω την ευχή του σεβάσμιου Γέροντα που ήταν άγνωστος μέχρι τότε σε εμένα.

Πριν προλάβω να σκύψω,  κύματα ευωδίας με περικύκλωσαν και το ¨χωματένιο¨ μυαλό μου προσπαθούσε να βρει την αιτία…

Μεσημέρι και να θυμιάζουν, την στιγμή που δεν ετελείτο καμιά Ακολουθία;

Να έριξε κανένας  επάνω του κολόνια με το ¨μπουκάλι¨;

Ο λογισμός ¨χοροπηδούσε¨…

Τελικά πήρα την ΕΥΧΗ του Γέροντα και η ευωδία με ακολουθούσε μέχρι το δωμάτιο που με αβραμιαία φιλοξενία μου διέθεσαν.

Στην Παράκληση της ΠΑΝΑΓΙΑΣ  συνάντησα τον νεαρό μοναχό που συνόδευε τον ηλικιωμένο Γέροντα  στην απλωταριά.

Μου απηύθυνε τον λόγο

“ήσουν τυχερός  το μεσημέρι γιατί πήρες την Ευλογία του Γέροντος Εφραίμ του Κατουνακιώτη που τον φιλοξενούμε αυτές τις ημέρες με χαρά στο Μοναστήρι μας…”

Ο   Γέροντας  ήταν ολιγομίλητος “εργαζόμενος” την ΕΥΧΗ, αλλά περιέβαλλε τον συνομιλητή του  με “Οσμή Ευωδίας Πνευματικής” .

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας