Ο ΤΑΡ επί τάπητος; Tί συμβαίνει;

Κάποιος “μάτιαξε” τους αγωγούς που διέρχονται από τα Βαλκάνια.

Να μην μιλήσουμε για τον αλήστου μνήμης αγωγό Μπουργκάς- Αλεξανδρούπολη, τον έφαγε η Οικολογία!! Να μην μιλήσουμε για τον νέο ασθενούντα South stream, φαίνεται να τον τρώει η Ουκρανία!!

Ναι , αλλά να μας ¨προβληματίζει¨ ξαφνικά και ο ΤΑΡ,  το πράγμα πάει πολύ!!

Όπως γνωρίζουμε ο  αγωγός ΤΑΡ θα μεταφέρει αζέρικο αέριο από τα ελληνο-τουρκικά σύνορα ως την Ιταλία, μέσω Αλβανίας.

Η μελέτη κατασκευής του αγωγού TRANS ADRIATIC PIPELAINE- ΤΑΡ έγινε κατόπιν τριμερούς συμφωνίας  (Ελλάδος - Αλβανίας – Ιταλίας) και αφορά τη μεταφορά αερίου από το Αζερμπαϊτζάν στην Ευρώπη. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα κοίτασμα φυσικού αερίου το οποία ανακαλύφθηκε σχετικά πρόσφατα ( Σαχ Ντενίζ 2).

¨Η κοινοπραξία του ΤΑΡ αποτελείται από τη νορβηγική Statoil, την ελβετική Axpo και τη γερμανικής Ε.ΟΝ Ruhrgas, και την κοινοπραξία που εκμεταλλεύεται το κοίτασμα του ΣαχΝτενίζ στο Αζερμπαϊτζάν την απαρτίζουν η βρετανική ΒΡ, η γαλλική Total, η νορβηγική Statoil και η αζερικήSocar¨  www.resaltomag.gr

Το ουσιαστικό όφελος της Ελλάδος είναι η γεωπολιτική αναβάθμιση της σε σχέση με την διέλευση του ΤΑΡ…

Για τα οικονομικά οφέλη είδομεν…

Όμως μεσούσης της κρίσης που ξέσπασε με τον South stream ξαφνικά ανακοινώθηκαν  ειδήσεις για το ΤΑΡ .

¨Ο επικεφαλής του τμήματος επενδύσεων της κρατικής εταιρείας αερίου του Αζερμπαϊτζάν, της Socar, κ. Vagif Aliyef δήλωσε χθες στο περιθώριο συνεδρίου στο Μπακού ότι η Τοtal και η Ε.ΟΝ σκοπεύουν να αποχωρήσουν, όπως μετέδωσε το πρακτορείο Reuters.

Το μερίδιο της Τοtal στον ΤΑΡ είναι 10% και της Ε.ΟΝ 9%, ενώ η ΒΡ κατέχει το 20%, η Socar 20%, η νορβηγική Statoil 20%, η βελγική Fluxys 16% και η ελβετική Axpo 5%.

«Ο ΤΑΡ δεν μπορεί να σχολιάσει οποιαδήποτε κίνηση των μετόχων», δήλωσε ο εκπρόσωπος του ΤΑΡ στην Αθήνα, παραπέμποντας στις ίδιες τις εταιρείες, oι οποίες μέχρι στιγμής δεν έχουν επιβεβαιώσει ούτε διαψεύσει τις πληροφορίες.¨  www.imerisia.gr Τετάρτη 4 Ιουνίου 2014

Τι συμβαίνει τελικά;

Είναι άραγε επιχειρηματικές κινήσεις ρευστοποίησης περιουσιακών στοιχείων;

Η κατανάλωση στην ιταλική αγορά έχει πέσει 15% από το ρεκόρ του 2005 με αποτέλεσμα να  εκφράζεται αρκετή αβεβαιότητα για τη διαμόρφωση της ζήτησης στο μέλλον;

Γιατί   η Statoil, που συμμετέχει και αυτή  στον ΤΑΡ, πριν από ένα μήνα πούλησε 10% από το μερίδιό της στο κοίτασμα Σαχ Ντενίζ ΙΙ στους δύο βασικούς μετόχους την ΒΡ και τη Socar;

Το υπό ανάπτυξη κοίτασμα Σαχ Ντενίζ θα τροφοδοτήσει  ως γνωστό με αέριο τον αγωγό που στην μεν διαδρομή του μέσα στην Τουρκία  είναι ο ΤΑΝΑΡ και  ο οποίος στα Ελληνοτουρκικά σύνορα  θα συνδέεται με τον αγωγό ΤΑΡ.

Η συνολική διαδρομή αυτών των δύο αγωγών ¨δένει¨ γεωπολιτικά ευαίσθητες περιοχές της Ευρασίας με την  Ευρώπη.

Μάλιστα στην σημερινή συγκυρία των γεγονότων της Ουκρανίας και υπο το πρίσμα της ενεργειακής τροφοδοσίας της Ευρώπης  θα έπρεπε η αξία των εταιρικών συμμετοχών σε αυτούς  να είναι εξόχως αναβαθμιζόμενη  και σε σχέση με τα χρόνια προβλήματα και αγκυλώσεις που προκύπτουν με τον  South stream.

Ποιος λοιπόν πουλάει όταν κατέχει οικονομικές ευκαιρίες στα χέρια του;

Θα καλύψει πιθανώς η Τουρκία τα κενά των προσφορών;

Mήπως το γεωπολιτικό παιχνίδι επηρεάζει την ευρύτερη περιοχή;

Όταν κάποιοι ¨αναστέλλουν¨ για δικούς τους λόγους τον σχεδιασμό του South stream όπως παλαιότερα έκαναν με τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη φυσικό είναι να περιμένουν ¨συμμετρικά¨ κτυπήματα ή και ¨ασύμμετρα.

Πόσο γεωστρατηγικά  προσβάσιμη είναι η Κασπία Θάλασσα στην Ρωσική στρατιωτική μηχανή και συγκεκριμένα το κοίτασμα φυσικού αερίου Σαχ Ντενίζ 2;

Γιατί εδώ που φτάσαμε όλα φαντάζουν πιθανά ;

Όταν μάλιστα ακούμε ειδήσεις  του τύπου…

¨Εντείνουν  οι ΗΠΑ τη συγκέντρωση στρατιωτικών και αεροπορικών δυνάμεων στην Ευρώπη και ιδιαίτερα  στις αεροπορικές δυνάμεις και μάλιστα αυτές της διοίκησης παγκόσμιας κρούσης AFGSC  (Air Force Global Strike Command) - η οποία υπάγεται στην στρατηγική Διοίκηση STRATCOM-  και που περιλαμβάνει όλα τα στρατηγικά βομβαρδιστικά πυρηνικής κρούσης της αμερικανικής Αεροπορίας.¨ defencenet.gr Τετάρτη 4 Ιουνίου 2014

Τελικά η καθημερινή τραγική επικαιρότητα της Ουκρανίας ανοίγει ολοένα και περισσότερες πληγές περιφερειακά με συνέπεια να αναρωτιόμαστε “ουδέν μονιμότερον του προσωρινού”.

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας