Αρχικά η Bulut αναφέρει ότι στις 20 Ιουλίου, δύο σημαντικά
γεγονότα απασχόλησαν τα κρατικά ΜΜΕ: Από τη μια η επίθεση
Ερτογάν εναντίον του Ισραήλ για τα όσα τεκταίνονται στη Γάζα και από την άλλη
τα πανηγύρια της τουρκικής ηγεσίας για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, την
οποία η τουρκική πολιτική ηγεσία αναφέρει ως «ειρηνευτική επέμβαση».
Αφενός οι Τούρκοι αξιωματούχοι και ο Ερντογάν εξαπέλυαν
επίθεση κατά του Ισραήλ, κάνοντας λόγο για τυραννία γιατί πραγματοποιούν μια
στρατιωτική επιχείρηση στη Γάζα, «χωρίς καμία αναφορά ότι όλα αυτά συνέβαιναν
λόγω των εκατοντάδων ρουκετών που εκτόξευε η Χαμάς στο έδαφος του Ισραήλ»
σημείωσε η Bulut, αφετέρου όμως «όταν τα ΜΜΕ αναφέρονταν στην τουρκική εισβολή
στην Κύπρο το 1974, το λεκτικό ήταν εντελώς διαφορετικό.
«Αναφερόμενοι στην εισβολή, κάνουν λόγο για ειρηνευτική
επιχείρηση. Είναι δύσκολο να το πιστέψει κανείς αλλά είναι αλήθεια. Η τουρκική
εισβολή εορτάζεται επίσημα σαν γιορτή της ειρήνης», επισημαίνει η
δημοσιογράφος.
Στη συνέχεια σχολιάζει την επιστολή Ερντογάν στον εγκάθετο
της Άγκυρας στην Κύπρο, τον Ντερβίς Έρογλου, στην οποία αναφερόταν μεταξύ άλλων
ότι «η ειρηνευτική επιχείρηση βοήθησε τους Τουρκοκυπρίους να δουν το μέλλον με
ελπίδα και εμπιστοσύνη και έφερε την σταθερότητα την Ανατολική Μεσόγειο». Και
εκεί αρχίζει η «επίθεση» της Bulut κατά της τουρκικής ηγεσίας:
«Όλος ο κόσμος έγινε μάρτυρας για το τι έκανε η Τουρκία το
1974 και πανηγυρίζει μέχρι σήμερα. Προσχεδιασμένες εκτελέσεις, καταστροφή,
εθνικό ξεκαθάρισμα και συνεχιζόμενο δημογραφικό και πολιτιστικό βιασμό της
Κύπρου. Αυτό που έγινε στην Κύπρο ήταν εισβολή, και η Τουρκία είναι ξένος
εισβολέας στην Κύπρο. Η ιστορία είναι εκεί για να πει τι έγινε. Η Κύπρος ήταν
ελληνική για 3500 χιλιάδες χρόνια και χριστιανική για 2000 χρόνια. Ποτέ η
τουρκοκυπριακή μειονότητα, στη σύντομη παρουσία της στην Κύπρο, δεν είχε δικό
της μέρος στο νησί. Από το 1500 πχ μέχρι τον 20ο αιώνα, το βόρειο τμήμα του
νησιού, ήταν πάντοτε ελληνικό και στη συνέχεια χριστιανικό».
Η Bulut δεν παραλείπει να αναφερθεί στη συστηματική
καταστροφή των θρησκευτικών μνημείων και της πολιτιστικής κληρονομιάς στις
κατεχόμενες περιοχές, καθώς και τη μετατροπή εκκλησιών σε τζαμιά και κέντρα
αναψυχής. «Η τουρκική κυβέρνηση, αρνείται τις βασικές αλήθειες, γιορτάζει την
εισβολή, τον εποικισμό της Κύπρου, όμως καταδικάζει τους Ισραηλινούς οι οποίοι
αμύνονται από τις ρουκέτες των τρομοκρατών», αναφέρει η Bulut.
Και καταλήγει: «Όταν πρόκειται για ισχυρισμούς για χρήση
δυσανάλογης βίας, η Τουρκία θα πρέπει να είναι η τελευταία που καταδικάζει τους
άλλους καθώς έχει πλούσια εμπειρία και μεγάλη τεχνογνωσία σε αυτά τα εγκλήματα
για να προσβάλει τους άλλους. Η τουρκική ηγεσία στοχεύει στη δημογραφική αλλαγή
του τμήματος που κατέχει παράνομα στην Κύπρο και συνεχίζει να παραβιάζει όλες
τις βασικές αρχές και να μην αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία».
