Αυτές τις ημέρες η Παναγία η Καθολική
στην Κρεμαστή εορτάζει και καθημερινά πλήθος κόσμου βρίσκεται εκεί για να
προσκυνήσει τη Χάρη Της.
Οι καμπάνες χτυπούν χαρμόσυνα και ο
εφημέριος του ναού έκανε παράκληση.
Πρόκειται για θαύμα; Στα θαύματα δε
χωράει λογική! Αφορά την πίστη του καθενός!
Ο κόσμος εκεί είναι συγκλονισμένος και
όσο περνάει η ώρα πλήθος πιστών συρρέει στον Ιερό Ναό της Παναγίας στην
Κρεμαστή για να προσκυνήσουν.
Κοντά στο Φιλέρημο στα ερείπια της
αρχαίας Ιαλυσού είναι κτισμένη η γραφική κωμόπολη Κρεμαστή, της οποίας ο
καθεδρικός ναός τιμάται το όνομα της Παναγιάς της Καθολικής. Είναι κτισμένος
στα θεμέλια αρχαίας βυζαντινής εκκλησίας, όπως μαρτυρούν τα δύο κιονόκρανα και
όπως φαίνεται από την επιγραφή, που φέρει απάνω στη θύρα του νάρθηκα,
ανακαινίστηκε το 1839 μ.Χ.
Όταν γίνεται η πανήγυρη της Παναγίας της
Καθολικής, στο χορό πάνω ακούει κανείς πολλές φορές ωραία δίστιχα, που μερικά
αναφέρονται στη Μεγαλόχαρη.
Ω Παναγιά Καθολική, με τα 'κατό καντήλια,
Φύλαε την αγάπη μου, να σου τα κάμω χίλια.
Ω Παναγιά Καθολική, με τα' ασημένιο χέρι,
Εφέτος ήρτα μοναχός, του χρόνου με το ταίρι.
Ω Παναγιά Καθολική και Παναγιά Λεούσα
Την κόρη, όπου αγαπώ, να μου την ευλογούσαν.
ορθόδοξος συναξαριστής
Εορτάζει στις 23 Αυγούστου εκάστου έτους.
H ΠΑΝΑΓΙΑ σε λίγες μέρες στα Εννιάμερα
ΤΗΣ εορτάζει.
Μήπως θέλει να μας πεί κάτι σαν αυτά που
καταγράφηκαν στις παραμονές του Α΄ και του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου;
Οφείλουμε να ευχαριστήσουμε την Ροδιακή
γιατί μας δίνει τις πηγές ωραίων και ιστορικών χρονικών από την ΠΑΝΑΓΙΑ την
Καθολική δηλ την Παναγία που η ΧΑΡΗ ΤΗΣ είναι οικουμενική.
Όταν η Ρόδος ήταν υποταγμένη στο
φασιστικό Ιταλικό καθεστώς.
ΤΑ ΣΚΛΗΡΑ ΕΚΕΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ 1937-1940 Η Πίστη
γονάτισε τον Τζέζαρε Ντε Βέκκι
Ένα και μόνο γεγονός ο πανίσχυρος, σκληρός και τυραννικός Τζέζαρε Μαρία Ντε Βέκκι κόμης ντι Βαλ Τζισμόν, έπρεπε να το ζήσει, τώρα στο τέλος του Μεσοπολέμου· να γευτεί ένα πικρό ποτήρι. Να νιώσει ό,τι κι αν έκανε, το τριετές χρονικό διάστημα της παραμονής του, ό,τι φοβέρες κι αν μετήλθε, για να γονατίσει τον ήσυχο οικογενειάρχη, για το λαό των νησιών της Δωδεκανήσου ήταν ένας αντίπαλος, που βρισκόταν απέναντι και ουδέποτε οι δρόμοι τους θα συναντιούνταν.
Αντιλαμβάνεται ότι μεγάλος αντίπαλός του είναι αυτό που βρίσκεται στην ψυχή αυτού του απλού ανθρώπου, η Πίστη. Η Πίστη σε κάθε ιδανικό, σε κάθε ιδέα. Και «γεύεται», ή μάλλον αντιλαμβάνεται τι ρίζες έχει στην καρδιά του ο κάθε ένας Ορθόδοξος υπήκοός του, αυτό που τόσα χρόνια οι προκάτοχοί του Ντε Μποσδάρι και Μάριο Λάγκο, προσπάθησαν να του αποσπάσουν. Τη θρησκεία. Ας μη ξεχνάμε ότι τα δεινά για τα εκκλησιαστικά του τόπου, άρχισαν επί Μποσδάρι.
Συγκλονίζεται ο Ρόδος όταν η Παναγιά η Καθολική στην Κρεμαστή άρχισε να δακρύζει. Γενικός ξεσηκωμός. Όλη η Ρόδος στο πόδι, στο άκουσμα ότι η Μάνα η Παναγιά μας, η αληθινή, η αειπάρθενη, η αμόλυντη, η εμψυχώτρια, η πλατυτέρα των ουρανών, η οδηγήτρα, το τείχος το απόρθητο, κλαίει!.. Ναι, κλαίει, και τα δάκρυα είναι εμφανή. Οι παλαιότεροι, και ειδικά οι κάτοικοι του χωριού, θυμούνται ότι η Παναγία δάκρυζε και μάλιστα για μεγάλο χρονικό διάστημα, λίγο πριν την έναρξη του Παγκοσμίου Πολέμου, το 1914. Τώρα δακρύζει με την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Τίποτα δεν συγκρατεί τους πιστούς. Όλοι η δρόμοι οδηγούν στην Κρεμαστή, είτε με κοριέρες, με ποδήλατα-τα ιδιωτικά αυτοκίνητα απαγορεύονται λόγω της καταστάσεως-αλλά περισσότερο με τα πόδια. Πρέπει να προσκυνήσουν γιατί, σύμφωνα με την παράδοση η Παναγιά η Καθολική κλαίει όταν πρόκειται να συμβεί κακό τοπικό ή γενικό. Ο χρονικογράφος το σημειώνει ότι «η εικών κλαίει οσάκις επικρέμαται, είτε τοπικόν είτε γενικόν κακόν».
Επεμβαίνει η Διοίκηση
Η κοσμοσυρροή εκπλήσσει τους πάντες.
Γονυπετείς οι πιστοί, επικαλούνται τη Χάρη της πονολύτρας Θεοτόκου,
δημιουργείται το αδιαχώρητο και υπάρχει πλέον πρόβλημα τάξεως, επεμβαίνουν οι
υπηρεσίες της Διοικήσεως, γιατί άρχισαν να δίδονται από τους προσκυνητές
διάφορες ερμηνείες. Αφήνουμε το χρονικογράφο της εποχής να μας δώσει την
εικόνα: «…επειδή προέκυψεν ζήτημα τάξεως, αι Αρχαί της Ρόδου δεν ηδιαφόρησαν.
Αντιπρόσωποι της Γενικής Διοικήσεως μετέβησαν επί τόπου και, αφού διεπίστωσαν το φαινόμενον, ανέθεσαν εις ειδικούς να εξακριβώσουν, μήπως επρόκειτο περί τεχνάσματος καλογήρων ή άλλων προς αργυρολογίαν (σ.σ. εξήγηση: μάζεμα χρημάτων). Χημικός εξήτασε το ξύλον, εφ’ ου η εικών, δοκιμαστικαί εντομαί και αποξέσεις εγένοντο εις το όπισθεν μέρος της, ηρευνήθη προσεκτικώς ο τοίχος, όπου ήτο ανηρτημένη· δεν ευρέθη, όμως, τίποτε το δικαιολογούν το φαινόμενον. Εν τέλει, η εικών ανηρτήθη και πάλιν εις την θέσιν της και ήρχισε να δακρύζη, όπως πριν. Οι ευλαβείς Ρόδιοι συρρέουν εις τον ναόν της Κρεμαστιανής και προσεύχονται προ της θαυματουργού εικόνος των».
Το γεγονός αυτό, μας το επιβεβαίωσε, επίσης ένα μικρό παιδί τότε, μόλις πριν τέσσερις μέρες, γιατί ήταν αυτόπτης μάρτυρας· σήμερα, θυμάται, ότι διέμενε στα κελιά της εκκλησιάς με τη γιαγιά του, ως τάμα, ζητώντας τη βοήθεια της Κυρίας των Ουρανών λόγω προφυματιώσεως και μας πρόσθεσε ότι στη Χάρη της, τότε, λίγες μέρες πριν στη γιορτή της, έγινε θαύμα· μια μικρή κόρη τυφλή, μόλις άγγιξε την εικόνα της Πανάχραντης, είδε το φως της!..
Τα παραπάνω διαδραματίζονται τον Σεπτέμβριο και Οκτώβριο 1939, δηλαδή λίγες μέρες μετά την εισβολή της χιτλερικής Γερμανίας στην Πολωνία, την 1η Σεπτεμβρίου 1939 και την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Πρέπει να αναφέρουμε ότι το γεγονός καταγράφεται στις στήλες των αθηναϊκών εφημερίδων-εμείς τις αντλήσαμε από την «Πρωία»-και στις παροικιακές των Αθηνών και της Αλεξάνδρειας-η «Δωδεκανησιακή Αυγή» τη δημοσιεύει στην πρώτη της σελίδα στις 15 Νοεμβρίου 1939. www.rodiaki.gr/ Ημερομηνία 2013-08-15
Ας θυμηθούμε τι έγινε πέρση του Αγίου Δημητρίου 26-10-2013 στην ίδια περιοχή
της Ιαλυσού Ρόδου.
Δάκρυζε ο Ταξιάρχης ο Πανορμίτης στο
Παλαιό Κοιμητήριο της Ιαλυσού.
Video Ντοκουμέντο για τα ιερά δάκρυα του
Ταξιάρχη στην Ιαλυσό Ρόδου
Ας
παρακαλέσουμε την ΠΑΝΑΓΙΑ μας στις μπόρες των καιρών να σταθεί ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ του Έθνους και ειδικά στα
νησιά του Αιγαίου και να μας βγάλει κάποια στιγμή σε ΛΙΑΚΑΔΑ ΘΕΪΚΗ.
Δρ.
Κωνσταντίνος Βαρδάκας
