Η Άννα σε φωτογραφία
με τον αγαπημένο
της σκύλο που ακόμη
την περιμένει
|
ΤΗΝ ΕΚΕΧΕΙΡΙΑ
ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΟΙ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΠΑΓΑΝΙΑ ΣΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΝΤΟΝΕΤΣΚ.
Δ. Πορφύρης /Π.
Σταφυλά
Στο Ντονέτσκ μετά την κατάθεση των όπλων της πολιτοφυλακής
μέσα στην πόλη, λόγω της υποτιθέμενης εκεχειρίας, βρήκαν την ευκαιρία να
δράσουν οι νεοναζιστικές συμμορίες που αποτελούν μάστιγα για την Ουκρανία, όχι
όμως και για τις αρχές της.
Όπως όλες οι συμμορίες ανά τον κόσμο έφεραν τα δικά
τους χαρακτηριστικά αναγνώρισης. Αυτή η ομάδα λάτρευε τη σβάτσικα. Στο διάβα
τους διασταυρώθηκαν με παρέα μαθητών. Τους έκλεισαν τον δρόμο για τον
καθιερωμένο “έλεγχο” . Η πρώτη κίνηση αφορά την κατάσχεση
των χρημάτων και των κινητών τηλεφώνων. Το κινητό τηλέφωνο της Άννας άξιζε όλα
τα λεφτά.
Στην Αννούλα του Ντονέτσκ θα έβγαζαν αυτή τη φορά τα
απωθημένα τους για τις ήττες στα πραγματικά πεδία των μαχών οι νεαροί εθνικοί
ήρωες της Νέας Ουκρανίας που οικοδομείται στα σαθρά θεμέλια του ναζιστικού
παρελθόντος της.
Το κινητό της είχε φόντο τη σημαία της Νέας Ρωσίας, που ο
χιαστί σταυρός της δεν αναφέρεται παρά στον μαρτυρικό θάνατο του Πρωτοκλήτου
Ανδρέα.Για αυτό έπρεπε να πεθάνει. Ξυλοκοπήθηκε έως θανάτου. Η ιατροδικαστική
έκθεση έδειξε ότι η κοπέλα είχε υποστεί βαρύτατες κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις
και πέθανε από εσωτερική αιμορραγία στον εγκέφαλο. Στο νοσοκομείο όπου
διακομίσθηκε απλά διαπιστώθηκε ο θάνατός της.
Στο γεννέθλιο της Παναγίας η μητέρα της ετοίμαζε στην
κουζίνα κόλλυβα για τα τριήμερα της μοναχοκόρης της. Ο πατέρας κοιτούσε στο
κενό χωρίς ούτε ένα δάκρυ. Καθόταν στον καναπέ κρατώντας σφιχτά την
καδραρισμένη φωτογραφία της κόρης του με την πένθιμη μαύρη κορδέλα. Με το άλλο
χέρι κρατούσε το κινητό της. Το σπίτι ήταν γεμάτο από μικρά φιογκάκια με την
τρίχρωμη συμβολική του αγώνα, κορδέλα του Αγίου Γεωργίου. Ένα πράγμα μόνο
βασανίζει τον πατέρα που φορούσε κόκκινη αμάνικη μπλούζα.
Πως θα βρεί τους δολοφόνους του παιδιού του. Όλοι οι φίλοι
και γνωστοί έχουν ορκισθεί να τον βοηθήσουν. Άλλοι ομολογούν ότι ευτυχώς που
έχουν παραδώσει τα όπλα τους…Η οργή και ο πόνος ξεχειλίζουν.
Η υπομονή περισσεύει μόνο στον καλύτερο φίλο της Άννας.
Έναν μάυρο σκύλο που την περιμένει μέρα-νύχτα στην πόρτα. Αν ήξερε τι είχε
συμβεί στο μικρό αφεντικό του θα τους έλεγε να ψάξει αυτός για τους
ενόχους. Να μυρίσει έστω και για τελευταία φορά την μυρωδιά της Άννας, κι ας
είναι και από ματοβαμμένα χέρια…
Η Άννα δεν είχε αδέρφια….
dimepenews.com