Είναι σαφές πια ότι παίζεται ένα πολύ άσχημο παιχνίδι εις
βάρος της χώρας και του ελληνικού λαού. Ένα παιχνίδι που δυστυχώς κρατάει πέντε
χρόνια τώρα, και ακόμα το τέλος του δεν είναι ορατό, ίσως γιατί η μόνη λύση για
την χώρα είναι να σταματήσει απλά να συμμετέχει.
Για τον τρόπο που οι πιστωτές θέλουν να επιβάλλουν τις
πολιτικές τους στην Ελλάδα, αναφέρεται ο αρθρογράφος του Market Watch, Μπρετ
Άρεντς και κάνει λόγο για την «όρεξη» των παγκόσμιων τραπεζιτών να αγοράσουν
την Ελλάδα φθηνά.
Αυτό που αναφέρει είναι ότι η διεθνής τραπεζική κοινότητα
έχει βάλει στόχο να πάρει τα περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδας, με όσο το
δυνατόν μικρότερο τίμημα. «Μισώ να ακούγομαι ως θεωρητικός των συνωμοσιών, αλλά
είμαι σίγουρος γι' αυτό. Ένα από τα πιο περίεργα στοιχεία από την οικονομική
κρίση στην Ελλάδα, είναι η επιμονή των πιστωτών ότι μέρος οποιασδήποτε
συμφωνίας διάσωσης, πρέπει να είναι η πώληση μεγάλου μέρους της εγχώριας
περιουσίας της».
Ο Άρεντς αναφέρει συγκεκριμένα παραδείγματα περιουσιακών
στοιχείων της Ελλάδας που ενδιαφέρουν ξένους αγοραστές, σημειώνοντας πως ακόμη
και αν προχωρήσουν τα deals δεν θα σώσουν την Ελλάδα. «Μεταξύ αυτών είναι το
λιμάνι του Πειραιά, μετοχές των Ελληνικών Πετρελαίων, το αεροδρόμιο της Αθήνας,
η εθνική υπηρεσία ταχυδρομείου, οι εταιρείες ύδρευσης, και μια ποικιλία των
ακινήτων. Οι εκτιμήσεις σχετικά με την «αξία» του χαρτοφυλακίου ποικίλλει
σημαντικά, αλλά σίγουρα είναι μερικές δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια», γράφει
χαρακτηριστικά και εξηγεί:
«Δεδομένων των χαρακτηριστικών της κρίσης, η απαίτηση αυτή
δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Πώς το ξεπούλημα στο λιμάνι του Πειραιά σε
εταιρεία ιδιωτικού μετοχικού κεφαλαίου μπορεί να βοηθήσει ένα εκατομμύριο
ανέργους Έλληνες να βρουν δουλειά; Δεν θα βοηθήσει. Πώς το ξεπούλημα ενός
χαρτοφυλακίου των τριάντα πέντε κυβερνητικών κτιρίων θα βοηθήσει ένα
εκατομμύριο ανέργους Έλληνες να βρουν δουλειά; Δεν θα βοηθήσει. Και πώς η
πώληση μετοχών στην Εταιρία Ύδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης θα βοηθήσει
αυτούς τους εργαζομένους να βρουν δουλειά; Δεν θα βοηθήσει».
Αυτές οι ιδιωτικοποιήσεις θα έχουν νόημα σε μακροπρόθεσμη
βάση, ενώ σημειώνει πως αυτές οι επιχειρήσεις θα είναι καλύτερα σε χέρια
ιδιωτών. Από την άλλη, όμως, αν πουληθούν τώρα δεν θα έχουν καμία επίδραση στην
οικονομική κρίση που βιώνει η Ελλάδα.
Ακολούθως θυμίζει πως η Ναόμι Κλάιν στο περιβόητο βιβλίο
της «Το δόγμα του σοκ» είχε γράφει ότι αυτή η πρακτική είναι άκρως τυπική για
το ΔΝΤ, καθώς έτσι λειτουργεί σε κάθε κρίση. «Είναι το χρηματοπιστωτικό σύστημα
της χώρας σας υπό κατάρρευση;Τι κρίμα. Αλλά πριν σας αποστείλουμε δέματα με
τρόφιμα, παρακαλούμε να υπογράψετε αυτό το έγγραφο συμφωνώντας να πουλήσετε τον
εθνικό φορέα ύδρευσης σε Vulture Capital. Κανείς δεν μπορεί να αγοράσει σε
χαμηλά επίπεδα, αν δεν μπορεί να βρει ένα κορόιδο που να είναι διατεθειμένο να
πουλήσει σε αυτά τα επίπεδα.», γράφει με εύγλωττο τρόπο.
Συμπληρώνει, δε, πως μπορεί η Wall Street να χρησιμοποιεί
έναν γελοίο ευφημισμό ότι από κάθε συναλλαγή επωφελούνται και οι δύο πλευρές,
όμως, στην περίπτωση της Ελλάδας, προφανώς, υπάρχει ένας νικητής. «Και μπορεί
να δει κανείς γιατί τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια θα θέλουν να αγοράσουν
ελληνικά περιουσιακά στοιχεία αυτή τη στιγμή. Ο δείκτης στο Χρηματιστήριο
Αθηνών έχει υποχωρήσει κατά 85% από τα επίπεδα του 2007. Είναι δύσκολο να
αποτιμά κανείς τις επενδύσεις κατά τη διάρκεια μιας κρίσης, επειδή τα κέρδη
έχουν εξατμιστεί προσωρινά.
Ο Άρεντς σημειώνει πως η Ελλάδα πάσχει από «καταστροφική
έλλειψη νομίσματος» και προσθέτει: «Η τραγωδία – ή, αλλιώς, η οργή - είναι ότι
αυτή η κρίση είναι επιλύσιμη.Ο φούρναρης δεν έχει χρήματα, έτσι δεν μπορεί να
αντέξει οικονομικά να πληρώσει έναν κουρέα για να κόψει τα μαλλιά του. Ως
αποτέλεσμα, ο κουρέας δεν έχει χρήματα - έτσι δεν μπορεί να πληρώσει για τον
αρτοποιό. Το αποτέλεσμα είναι ότι και οι δύο είναι εκτός εργασίας. Το 2008, το
εργατικό δυναμικό της χώρας ήταν στους 4.600.000 Έλληνες. Σήμερα, είναι μόλις
3,6 εκατ. Το άλλο εκατομμύριο δεν κάνει τίποτα. Το ποσοστό ανεργίας στην Ελλάδα
είναι πλέον 27% - και περισσότερο από 50% μεταξύ των νέων».
Για να καταλήξει στο εξής συμπέρασμα: «Η ελληνική
κυβέρνηση έχει πρωτογενές πλεόνασμα - που σημαίνει ότι λειτουργεί με κέρδος,
πριν από τις πληρωμές του χρέους - από το 2013. Αυτό το πλεόνασμα, όπως
παραδέχεται το ΔΝΤ, είναι τώρα ένα υγιές 3% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος.
Η χώρα εξάγει πράγματι περισσότερα από όσα εισάγει. Και τα χρέη της χώρας
πέφτουν - από το μέγιστο των 355 δισ. ευρώ το 2011, σε 316 δισ. ευρώ σήμερα.
Σε όλη την Ελλάδα, οι τοπικές κοινότητες έχουν απελπιστεί
από τις υποδείξεις των διεθνών οικονομολόγων. Το μυστήριο είναι γιατί ο Έλληνας
Πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας δεν ακολουθεί τη λύση να χρησιμοποιήσει ένα νέο
εθνικό νόμισμα για να επαναπροσλάβει τον εκατομμύριο ανέργους, και να πει στο
ΔΝΤ και την ΕΕ να πάνε να πηδήξουν σε μια λίμνη». defencenet.gr
