Σάββατο 11 Ιουλίου βράδυ στο μοναστήρι της Σουρωτής.
Χιλιάδες προσκυνητές προσκυνούν τον Άγιο Παίσιο και ζητούν την ευλογία του και
την βοήθεια του. Δεν θα πω τίποτα για την παρουσία του προκαθήμενου που από
πίσω του έτρεχαν ασθμαίνοντες δεκάδες ρασοφόροι να ποζάρουν δίπλα του, γιατί
δεν είναι Έλληνας υπήκοος. Την ιδία ώρα παίζονταν οι τύχες και το μέλλον της
πατρίδας μας μέσα στον λάκκο των άθεων θηρίων.
Η Ελλάδα, η πατρίδα της Ορθοδοξίας, η χώρα που γέννησε την
δημοκρατία και έθεσε της βάσεις του σύγχρονου Οικουμενικού πολιτισμού, έρμαιο
της Νέας Τάξης Πραγμάτων που με αλλεπάλληλες εφόδους προσπαθεί να κατασπαράξει
τον ελληνικό λαό και να λεηλατήσει τον στρατό και την εκκλησία, δηλαδή τις δυο
μεγάλες κολώνες της ύπαρξης του.
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά τα τραγικά, ενώ η χώρα για
άλλη μια φορά αλυσοδένεται στην μνημονιακή σκλαβιά, ενώ η ελληνική κοινωνία
οδηγείται με νέα σκληρότερα από ποτέ μέτρα στο εκτελεστικό απόσπασμα, οι
πνευματικοί ηγέτες αυτού του λαού παριστάνουν τους κωφάλαλους, εμφανίζονται
ανύπαρκτοι και περί άλλων τυρβάζουν ενώ το ποίμνιο «καίγεται» με τον πιο
τραγικό τρόπο. Το ηρωικό αιματοβαμμένο και τιμημένο ράσο το κατάντησαν…
εξάρτημα καλλωπισμού!
Ελληνική εκκλησιαστική ιεραρχία ! Καλύτερα θα ήταν να
ονομάζεται «Φιλανθρωπική Ένωση», ή… «Σύλλογος Φίλων της Οικολογίας, του
Εκσυγχρονισμού» και του… «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε»!
Με λίγα πιάτα φαγητού που προσφέρουν εκπλήρωσαν το έργο
τους προς τον ελληνικό λαό, προς την Ορθοδοξία που σήμερα βάλλεται με θανάσιμο
τρόπο, προς το ηλεκτρονικό φακέλωμα που θριαμβεύει με την σκανδαλώδη απουσία
κάθε αντίδρασης, προς την περαιτέρω πτώχευση όλων των παραδοσιακών αρχών μας,
με τους Έλληνες που σε λίγο θα είναι οι θλιβεροί ρακένδυτοι επαίτες της
τοκογλυφικής, άθεης και διεστραμμένης Ευρώπης.
Η υποκρισία δεν έχει όριο. Συνεχώς κηρύγματα του πουθενά
σε ένα ακροατήριο που πονά και θα πονέσει ακόμα περισσότερο. Κηρύγματα της
ανυπαρξίας σε μια χώρα που μετρά τις αμέτρητες πληγές της ενώ κομπάζονται ότι
ορθοτομούν τον Λόγο.
Το πιο χειρότερο, κάποιοι από αυτούς κουνούν το δάχτυλο
λέγοντας απειλητικά ότι πληρώνουμε τις αμαρτίες μας. Κρίμα σε αυτούς που
βρίσκουν αυτήν την εύκολη διαφυγή από τις ποιμαντικές τους ευθύνες. Όταν μια Ευρώπη
που την ευλογούν, κολυμπά στην διαστροφή και στην εκπόρνευση της ανθρώπινης
ύπαρξης, αυτοί κάνουν ηθικολογικά μαθήματα.
Και πέρα από όλα αυτά προχωρούν ακόμα και στην κατάργηση
της πατερικής διδασκαλίας με το εύρημα του μεταπατερικού λογοπαίγνιου. Προχωρούν
στην αλλαγή όλων των θεμελιωδών αρχών της ορθόδοξης πίστης χάριν του ευρωπαϊκού
εκσυγχρονισμού τους.
Είναι ποιμένες
Ορθοδόξων, ή φαρισαίοι, λύκοι με ένδυμα ποιμένος ;
Ευτυχώς που υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις!
Ήμερα μνήμης του μεγάλου Αγίου Παισίου μας. Από κάποιον
που είχε την τύχη να πάρει την ευλογία του όταν ήταν εν ζωή, φέτος, μετά από 18
χρόνια συνεχούς παρουσίας, με μεγάλη παρρησία στο σπίτι του Αγίου.
Ας μας ελεήσει ο
Άγιος!
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr
www.nikosxeiladakis.gr
