Ολοταχώς για
εργασιακό μεσαίωνα για όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε
Γράφει ο Ξενοφώντας Ερμείδης
Η ανεργία δεν είναι προνόμιο μόνο της Ελλάδας, αλλά και
των εξελιγμένων κρατών της Ε.Ε. Με όπλο την κρίση και την αστάθεια των δεικτών
εξέλιξης της Ελλάδας, οι ηγεμόνες της Ε.Ε πολεμάνε να πέσουν οι μισθοί και τα
μεροκάματα σε όλη την Ευρώπη και για να το πετύχουν αυτό πρέπει πρώτα οι
δείκτες της ανεργία να είναι υψηλοί και μεγάλης διάρκειας, έτσι ώστε μόνο με
τον πλήρη έλεγχο των εθνικών κυβερνήσεων από τις Βρυξέλλες να προσαρμόσουν μία
κοινή πολιτική για τα εργασιακά.
Η Γαλλία του σοσιαλιστή Ολάντ κρύβει εξαθλίωση. Ένα νέο
ρεκόρ ανεργίας σημειώθηκε σε μια χώρα που θεωρείται ισχυρή, βιομηχανική και στο
πάντα πλάι της ηγέτιδας Γερμανίας. Η επίσημη καταγεγραμμένη ανεργία έφτασε στο
10% και σύμφωνα με τα στοιχεία της γαλλικής εθνικής στατιστικής υπηρεσίας θα
παραμείνει εκεί τουλάχιστον για όλο το 2015.
Μικρό το ποσοστό μπροστά σε αυτό της Ελλάδας του 27% θα πει κάποιος. Σε πραγματικούς αριθμούς πρόκειται για 3,593,599 Γάλλους που δεν έχουν μεροκάματο, ενώ τον τελευταίο χρόνο κάθε μήνα αυξάνεται κατά 1,500 άτομα.
Μικρό το ποσοστό μπροστά σε αυτό της Ελλάδας του 27% θα πει κάποιος. Σε πραγματικούς αριθμούς πρόκειται για 3,593,599 Γάλλους που δεν έχουν μεροκάματο, ενώ τον τελευταίο χρόνο κάθε μήνα αυξάνεται κατά 1,500 άτομα.
Η κυβέρνηση Ολάντ "μαγειρεύει" τα νούμερα το τελευταίο διάστημα έτσι ώστε να φαίνεται η ανεργία μικρότερη της πραγματικής, δίνοντας ως ποσοστό ανάπτυξης της χώρας 1,2% του ΑΕΠ κρύβοντας το δικό της εθνικό χρέος. Το ερώτημα όμως είναι πόσο θα κρατήσει η δήθεν σταθερή ανάπτυξή της όταν το ίδιο υπουργείο Εργασίας της χώρας αναφέρει ότι οι ρυθμοί ανεργίας τα τελευταία χρόνια έχουν σταθερή αύξηση 4,5%.
Η δεύτερη αναπτυγμένη χώρα που δεν μπορεί να σταματήσει την άνοδο της ανεργίας είναι η Ισπανία στην οποία η ανεργία τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Ένας στους τέσσερις Ισπανούς δεν έχουν ούτε ένα μεροκάματο τα τελευταία 4 χρόνια ενώ 180,000 εγγεγραμμένοι άνεργοι δεν παίρνουν ούτε ένα ευρώ από το ταμείο ανεργίας της χώρας. Το ποσοστό είναι στο 23% και σε πραγματικούς αριθμούς 5,3 εκατομμύρια Ισπανοί είναι άνεργοι.
Όσον αφορά την Ιταλία, πρέπει να περιμένει 20 ολόκληρα χρόνια για να πέσει η ανεργία στα επίπεδα πριν το ΔΝΤ εισβάλλει στην χώρα σώζοντας το τραπεζικό της σύστημα και καταστρέφοντας τους Ιταλούς. 20 χρόνια για να προσγειωθεί η ανεργία από το 12% στο 6% που ήταν προ "κρίσης".
Αντιθέτως η μοναδική χώρα που έχει το χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας στην Ε.Ε και στην Ευρωζώνη είναι η Γερμανία με μόλις 4,7% και έπεται η αδελφοπητή της Αυστρία με 5,6%. Ο σκληρός πυρήνας της Ε.Ε καταγράφει μειωμένη ανεργία όταν οι εγγεγραμμένοι άνεργοι στην Ε.Ε έφτασαν τα 23,7 εκατομμύρια πολίτες και το απίστευτο είναι ότι τα 18 εκατομμύρια από αυτούς ανήκουν σε χώρες με νόμισμα το ευρώ.
Αν σε όλα τα παραπάνω συμπληρωθούν οι πτωχευμένοι αγρότες της Ευρωζώνης λόγω των κυρώσεων της Ε.Ε προς την Ρωσία αλλά και τα παιχνίδια που παίζει η Γερμανία προωθώντας τα δικά της τυποποιημένα προϊόντα έναντι των άλλων κρατών-μελών, η πραγματική ανεργία στην αναπτυγμένη Ε.Ε είναι κρυμμένη πίσω από τα νούμερα ανάπτυξης που φτιάχνουν οι χαρτογιακάδες των Βρυξελλών στηρίζοντας την τιμή του ευρώ στα επίπεδα που τους συμφέρει μέχρι να κάνουν την τελική τους κίνηση με πακέτα ανθρωπιστικής και ανάπτυξης τύπου Γιούνκερ για όλες τις χώρες σαν αυτά που θα αρχίσουν να έρχονται στην Ελλάδα.
Οι ηγεμόνες της Ε.Ε έχουν ως Δούρειο Ίππο την Ελλάδα με την μη αναστρέψιμη κατάστασή της για να βάλουν και τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης υπό επιτήρηση και βάση ενός κοινού πλαισίου καταπολέμησης της ανεργίας με κοινούς εργασιακούς νόμους που ναι μεν θα ρίξει τα ποσοστά ανεργίας αλλά από την άλλη οι συνθήκες εργασίας θα είναι μεσαιωνικές και οι μισθοί θα είναι στα επίπεδα του επιδόματος των ταμείων ανεργίας. Η κρίση δεν βοηθά μόνο το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα να ισχυροποιείται αλλά βοηθά να γεννηθεί ένας νέος φεουδαρχισμός με λίγους να κρατάνε το κεφάλαιο και πολλούς να εργάζονται για 300 ευρώ το 12ωρο για να το στηρίζουν. Ήδη έχουν στα χέρια τους 24 εκατομμύρια άνεργους Ευρωπαίους πολίτες από τους οποίους το 41% είναι νέοι ηλικιακά για να μπορέσουν να στήσουν την νέα εργασιακή κοινή πολιτική που θα σώσει και πάλι την "Ευρώπη των λαών".
Πηγή "Στον Τοίχο"
kostasxan.blogspot.gr
