Κι άλλη μια μνημονιακή κυβέρνηση πέφτει. Όπως η κυβέρνηση
του Γ. Παπανδρέου, όπως η κυβέρνηση Παπαδήμου, όπως αυτή του Σαμαρά, έτσι και η
κυβέρνηση Τσίπρα καταρρέει κάτω από την αδυναμία διαχείρισης μιας πολιτικής που
βρίσκει αντίθετη τη μεγάλη πλειονότητα του ελληνικού λαού.
Στην προκειμένη περίπτωση, η κυβέρνηση Τσίπρα βρέθηκε αντιμέτωπη με την εκφρασμένη με το περήφανο «ΟΧΙ» του 61,3% του λαού μας και με την αντίσταση στο εσωτερικό του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ έναντι της μνημονιακής του μετάλλαξης. Είναι ακριβώς η απώλεια της κοινοβουλευτικής του πλειοψηφίας, ως συνέπεια της καταψήφισης του μνημονίου από εκείνους τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που τίμησαν την λαϊκή εντολή, η οποία εξανάγκασε τον Βοναπαρτίσκο τον Ασήμαντο στην άτακτη εγκατάλειψη της πρωθυπουργίας.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στο αποψινό του διάγγελμα, στο οποίο κυριάρχησαν οι εγωκεντρικοί τόνοι και η έπαρση της πολιτικής ασημαντότητας, τα κύρια πυρά στράφηκαν κατά εκείνου του τμήματος του ΣΥΡΙΖΑ που επιμένει στην αντιμνημονιακή πολιτική.
Είναι σαφές πως η διακυβέρνηση της χώρας από τον αποστάτη πρωθυπουργό αποτέλεσε μια σύντομη παρένθεση και η απροκάλυπτη παραβίαση της λαϊκής εντολής θα καθορίσει και το πολιτικό του τέλος. Δεν επρόκειτο για «αριστερή παρένθεση» αλλά για μια σαφή συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής της πολιτικής εκχώρησης της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας και της καταστροφής των κυριαρχούμενων λαϊκών τάξεων που έχει δρομολογηθεί απ’ το 2010.
Ο λόγος τώρα στον ελληνικό λαό, στις εργαζόμενες λαϊκές τάξεις, στη νεολαία, στις δυνάμεις της αξιοπρέπειας και της Αντίστασης.
