Όλο αυτό τον αδυσώπητο πόλεμο που διαδραματίζεται στη
Συρία ως γνωστόν εκμεταλλεύονται τα δίκτυα διακινητών προσφύγων, προκειμένου να
αποκτούν τεράστια κέρδη. Πώς όμως είναι στημένο και ποιοι επωφελούνται από όλο
αυτό το δίκτυο, αποκαλύπτει δημοσιογραφική έρευνα για το θέμα από το ΑΠΕ.
Σύμφωνα λοιπόν με την έρευνα ένα μεγάλο τμήμα του
ιστορικού κέντρου της Σμύρνης, με την ανοχή του τουρκικού κράτους και των
διωκτικών αρχών, έχει μετατραπεί σε κέντρο διακίνησης μεταναστών και προσφύγων.
Ανάλογα με τα χρήματα που διαθέτουν μετανάστες και
πρόσφυγες οδηγούνται σε περιοχές αναμονής, αλλά όχι στα σημεία απόπλου. Η
περιοχή του Αϊβατζίκ, στην ακτή του Αδραμυτινού κόλπου βόρεια της Λέσβου, είναι
σύμφωνα με μαρτυρίες, η ασφαλέστερη. Ακολουθεί η περιοχή νότια του Δικελί,
ανατολικά της Λέσβου.
Ο «ιδιοκτήτης» της αποβάθρας, στην περιοχή του Αίβατζίκ
είναι ο «Κενάν», ο οποίος και εγγυάται πως η αναχώρηση όσων θα μεταφερθούν
είναι σίγουρη, όπως και η άφιξη τους στο νησί. Σημεία αποβίβασης είναι η βόρεια
Λέσβος, από το Μόλυβο και την Εφταλού, μέχρι τη Συκαμνιά. Η αμοιβή για όσους θα
ταξιδέψουν με αυτόν, είναι για κάθε ενήλικα 1.800 με 2.000 δολάρια (ενήλικοι
λογίζονται όσοι έχουν ηλικία άνω των 12 ετών) και τα μισά (900 με 1000 δολάρια)
για κάθε παιδί, κάτω των 12 ετών.
Η δεύτερη αποβάθρα, στην περιοχή του Δικελί, ελέγχεται από
τον «Ιμάμη». Αυτός αποβιβάζει κόσμο στην περιοχή του αεροδρομίου της Μυτιλήνης
και στη Χαραμίδα και κοστολογεί περί τα 1500 ευρώ το «κεφάλι» το πέρασμα στη
Λέσβο. Μισή είναι η τιμή για παιδιά, κάτω των 12 ετών. Πρόσφυγες που πέρασαν
από τη συγκεκριμένη περιοχή μιλάνε για σκληρούς δουλεμπόρους που ληστεύουν τους
πρόσφυγες και ιδιαίτερα τις γυναίκες, αρπάζοντας τα χρυσά κοσμήματα που φορούν,
ενώ ακινητοποιούν τους άνδρες για να μην αντιδράσουν απειλώντας με βιασμό των
γυναικών τους. Μετά, υπό την απειλή όπλων, τους επιβιβάζουν στις βάρκες.
Όλοι τους φαίνεται πως είναι μέλη μιας μεγάλης μαφιόζικης
πυραμίδας, που διακινεί δεκάδες χιλιάδες Σύρους πρόσφυγες και μετανάστες κάθε
λογής, προς την Ελλάδα. Οι ίδιες πληροφορίες λένε πως ο Κενάν πληρώνει στον
«προστάτη» του το ποσό των 100.000 αμερικάνικων δολαρίων ημερησίως, δηλαδή 3
εκ. δολάρια το μήνα. Το ποσό αντιστοιχεί με τα όσα πληρώνουν οι επιβαίνοντες σε
μια και μόνο βάρκα για να περάσουν στη Λέσβο. Και καθημερινά προς το νησί
περνάνε πλέον 30 με 100 βάρκες!
Παράγοντες της κοινωνίας των παραπάνω τουρκικών περιοχών
υποστηρίζουν πως η επιδεικνυόμενη ανοχή στο φαινόμενο είναι αποτέλεσμα του ότι πολλά
από αυτά τα χρήματα καταλήγουν και στην τσέπη ντόπιων αλλά και κεντρικών
εκπροσώπων του τουρκικού κράτους.
Στελέχη της Στρατοχωροφυλακής, της Ακτοφυλακής αλλά και
πολιτικοί παράγοντες στην περιοχή θεωρείται πως συμμετέχουν στο κύκλωμα και
φυσικά στα κέρδη, ανεχόμενοι την όλη κατάσταση. Η πυραμίδα της παρανομίας,
λένε πολλοί , αγγίζει και τον πολιτικό κόσμο.
Οι μετακινούμενοι, σύμφωνα με μαρτυρίες των ίδιων των
μεταναστών και των προσφύγων πληρώνουν το 50% του κόστους του ταξιδιού, μέσω
εταιρείας ηλεκτρονικής μεταφοράς χρημάτων, ενώ με λεωφορεία, που ξεκινούν το
βράδυ από την περιοχή του σιδηροδρομικού σταθμού της Σμύρνης μετακινούνται σε
συγκεκριμένα σημεία.
Το σημείο συγκέντρωσης του Κενάν είναι η περιοχή του
χωριού Μπαντεμλί. Στο εκεί δάσος και τον κοντινό ελαιώνα κρύβονται οι πρόσφυγες
μέχρι να δοθεί το σήμα του απόπλου, αφού ο Κενάν βεβαιωθεί ότι πληρώθηκε και το
υπόλοιπο των μεταφορικών μέσω πάντα της εταιρείας ηλεκτρονικής μεταφοράς
χρημάτων. Ανάλογη είναι η διαδικασία και στην περιοχή του Ιμάμη.
Στην ακτή όλοι φουσκώνουν τα πλαστικά σκάφη ενώ κάποια
χαμηλόβαθμα μέλη του κυκλώματος ενημερώνουν κάποιον από τους επιβαίνοντες στη
βάρκα πώς θα χρησιμοποιούν την εξωλέμβια μηχανή. Φορούν τα σωσίβια που έχουν
αγοράσει και αποπλέουν. Προορισμός η Λέσβος. Με το πρώτο φως και σχεδόν κάθε
μισάωρο ένα τέτοιο πλαστικό σκάφος με περίπου 50 επιβαίνοντες ξεκινά το ταξίδι
αυτό που κανείς δεν ξέρει αν θα εξελιχθεί σε ταξίδι θανάτου.
Η αναχώρηση, λένε οι ντόπιοι, γίνεται πολλές φορές κάτω
από το βλέμμα της Ακτοφυλακής. Ιδιαίτερα για τις λέμβους, που ξεκινούν από το
αρχαίο λιμάνι της Άσσου, λένε αστειευόμενοι οι Τούρκοι, πως τα στελέχη της
Ακτοφυλακής ελέγχουν τον αριθμό των επιβαινόντων μη βουλιάξει η βάρκα και
αναγκαστούν να τους σώσουν.
Θεωρούμε ότι όσα αποκαλυπτικά διαπιστώθηκαν από την έρευνα
ίσως δεν μας προξενούν εντύπωση καθόσον λίγο πολύ τα υποθέταμε ότι συμβαίνουν.
Βέβαια τώρα υπάρχουν και συγκεκριμένα στοιχεία, που λογικά σε όποιο πολιτισμένο
κράτος θα αποτελούσαν λόγω παρέμβασης εισαγγελέα. Στη συγκεκριμένη βέβαια
περίπτωση κάτι τέτοιο είναι αστείο καθόσον το Τουρκικό κράτος είναι ο
μεγαλύτερος δουλέμπορος. Τουλάχιστον ας αποτελέσουν μια αιτία να μην συζητά
μαζί τους η Δύση για συνεργασίες και προγράμματα για επίλυση του προσφυγικού
διότι το Τουρκικό κράτος είναι μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης, όπως
άλλωστε πρόσφατα υποστηρίξαμε και με άλλα άρθρα μας.
Χρήστος Καλογερόπουλος – Βαλκάνιος
Στρατηγικός Αναλυτής
Εξειδικευμένος σε Θέματα Διεθνούς Ασφάλειας
στη ΝΑ Μεσόγειο
πηγή: http://www.pentapostagma.gr
