του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Και αυτό γιατί είναι η πρώτη φορά που σε συνθήκες
απρόβλεπτων γεωστρατηγικών αντιπαραθέσεων και συγκρούσεων, και φυσικά σε
συνθήκες υπερσυσσώρευσης βαρέων οπλικών συστημάτων, η Ρωσία βρίσκεται
αντιμέτωπη με… ένα καθεστώς που αισθάνεται να φυλακίζει την πολεμική της
μηχανή.
Η Ρωσία αντιμετωπίζει πλέον τη Μεσόγειο ως έναν κατ εξοχήν
ζωτικό χώρο για την εξυπηρέτηση των γεωστρατηγικών τη συμφερόντων, και αυτή η
εξέλιξη είναι μη αναστρέψιμη.
Γι αυτό και ο ρωσικός σχεδιασμός που στοχεύει στην
οριστική απόδραση της Ρωσίας απ οτιδήποτε φυλακίζει την πολεμική της μηχανή,
μπήκε στην τελική του φάση σε ανύποπτο χρόνο και από την εποχή που τα γεγονότα
στην Ουκρανία βρίσκονταν στην απόλυτη
κορύφωσή τους.
Τότε είχαμε προειδοποιήσει πως το πραγματικό φιλέτο για τη
ρωσική στρατηγική, δεν ήταν η Ουκρανία στο σύνολό της, αλλά η χερσόνησος της
Κριμαίας, και πως η διασφάλιση της κυριότητας στη χερσόνησο θα είχε ως φυσικό
επακόλουθο την εγκατάλειψη των ρωσόφωνων πληθυσμών της Ουκρανίας στην τύχη τους,
στην αιματηρή αντιπαράθεση που διεξάγουν με τον Ουκρανικό ναζισμό.
Επιβεβαιωθήκαμε απόλυτα.
Η χερσόνησος της Κριμαίας, ως ορμητήριο του ρωσικού
στόλου, ακυρώνει πλήρως τη γεωστρατηγική της δυναμική, αν αποσυνδεθεί από τη
δυνατότητα της απρόσκοπτης προσπέλασης
των Δαρδανελίων για το ρωσικό πολεμικό στόλο.
Η προσπέλαση των Δαρδανελίων όμως, διέπεται από τα
προβλεπόμενα της «Σύμβασης του Μοντρέ- Montreux» που διέπει τη λειτουργία της
ναυσιπλοΐας στην περιοχή των Στενών του
Βοσπόρου, των Δαρδανελίων και της θάλασσας του Μαρμαρά.
Με βάση αυτή τη συνθήκη, υπεύθυνη για την τήρηση των
προβλεπομένων ορίζεται η Τουρκία. Και στη βάση αυτής της συνθήκης, ορίζεται πως
σε κατάσταση πολέμου ή απειλής πολέμου, μπορεί να υπάρξει ακόμη και πλήρης
απαγόρευση όλων των πολεμικών πλοίων από τα Στενά.
Η ενεργοποίηση λοιπόν αυτής της πρόβλεψης με αφορμή τις
διαχεόμενες εξελίξεις στη Συρία, συνιστούν στρατηγικό πλήγμα για τη ρωσική
πολεμική μηχανή, και κάτι τέτοιο η Ρωσία προφανώς δεν είναι διατεθειμένη να το
επιτρέψει.
Η βασική της λοιπόν στρατηγική επιδίωξη είναι η οριστική
ανατροπή πάση θυσία των προβλεπομένων στη Συνθήκη του Μοντρέ, και στη σκιά
αυτής της επιδίωξης πρέπει να ερμηνευτούν τα διαδραματιζόμενα γεγονότα.
Το προχθεσινό λοιπόν επεισόδιο με το Ρώσου αξιωματικό να
σημαδεύει την Κωνσταντινούπολη με το ρουκετοβόλο στα χέρια, την ώρα που το
ρωσικό πλοίο διέπλεε τα στενά, δεν είναι τυχαίο γεγονός.
Πρόκειται για μια
κίνηση στρατηγικής σημασίας, σχεδιασμένη μέχρι την τελευταία της λεπτομέρεια
από τους Ρώσους επιτελείς, που αποσκοπούσε στο να προκαλέσει το μανιακό
Ερντογάν να πάρει τη μοιραία απόφαση και να προχωρήσει στο κλείσιμο των στενών.
Το αν θα προχωρήσει η Τουρκία και πότε ακριβώς θα
αποτολμήσει μια τέτοια ενέργεια,είναι κάτι που μένει να το δούμε τις επόμενες
μέρες. Το βέβαιο πάντως είναι ότι ισχύουν τέσσερα πράγματα:
Πρώτον: Η Τουρκία είναι υποχρεωμένη να
σταθμίσει πολύ σοβαρά τις συνέπειες μιας τέτοιας πρωτοβουλίας, που υποψιάζεται
πως θα δρομολογήσει ενδεχομένως και τον εθνικό της διαμελισμό. Θα το ρισκάρει ή
θα πρυτανεύσει η εγκράτεια???…
Δεύτερον: Η Ρωσία δείχνει αποφασισμένη να
ξεμπερδέψει οριστικά με τη Συνθήκη του Μοντρέ. Είναι λοιπόν εκ των πραγμάτων
υποχρεωμένη να τραβήξει το σκοινί σύροντας σε απρόβλεπτες προκλήσεις την
Τουρκία και αποσπώντας τις σκέψεις της από την «ευρωπαϊκή της διαδρομή και
στόχευση»…
Τρίτον: Η στάση την οποία θα κρατήσουν το
ΝΑΤΟ και οι Αμερικάνοι μπροστά σε μια τέτοια εξέλιξη, δεν είναι δυνατόν να
προκαθοριστεί σ αυτές τις συνθήκες…
Τέταρτον: Τα προβλεπόμενα μιας συνθήκης και
ιδιαίτερα αυτής της συνθήκης, δεν τροποποιούνται παρά μόνο με πόλεμο.
Κρατείστε τέλος κάπου την προειδοποίησή μας πως στη
γεωπολιτική σκακιέρα αυτής της γκαστρωμένης με εξελίξεις και επικίνδυνο φορτίο
εποχής, κάποιοι έχουν ανάγκη από έναν παρανοϊκό που θα λειτουργήσει ως
καταλύτης. Και αυτός δεν είναι άλλος από τον Ερντογάν.
Η επιβεβαίωσή μας
είναι απλώς θέμα χρόνου.-
Υ.Γ. Κύριε Κοτζιά
καλημέρα σας… Τι καιρό κάνει εκεί στο Υπουργείο Εξωτερικών υπουργάρα μου???
«ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ»
