¨Η νεωκόρος την ρώτησε γιατί μπήκε και η
Αγία απάντησε ότι …την κυνηγούν οι Τούρκοι¨
¨Μετά από λίγες μέρες όταν είδε την
εικόνα της στο τέμπλο, τότε κατάλαβε ότι ήταν η ίδια η Αγία που της εμφανίσθηκε
και την πιάσανε τα κλάματα¨
Αυτά που πέρασε η Νεομάρτυρας ΧΡΥΣΗ στους χρόνους της βάρβαρης ισλαμικής
τρομοκρατίας δεν διαφέρουν με αυτά που
βλέπουμε σήμερα στην Συρία και το Ιράκ να υφίστανται κυρίως νεαρά κορίτσια.
ΔΙΠΛΗ ΓΙΟΡΤΗ η 25 Μαρτίου και με αυτή
τιμάμε όχι μόνο τους αγωνιστές του 21 αλλά και όλους τους νεομάρτυρες μας από την άλωση
της ΠΟΛΗΣ και λέμε ένα μεγάλο ΟΧΙ στην νέα βαρβαροκρατία που θέλουν να μας
επιβάλλουν οι οδοστρωτήρες της νέας εποχής
Πως έχει το περιστατικό όπως αναρτήθηκε
τότε( 2011) στο διαδίκτυο. 26/11/2011 www.imdleo.gr
¨Η Αγία Νεομάρτυς Χρυσή καταγόταν από ένα
χωριό κοντά στην Αριδαία, δίπλα στα σύνορα με τα Σκόπια.
Κατά τις 10 Οκτωβρίου εφέτος (2011) εμφανίσθηκε
σε μία νεωκόρο που είχε έρθει στην Αριδαία για λουτρό με ιαματικό νερό.
Έκανε ωτοστόπ στη νεωκόρο όταν αυτή με το
αυτοκίνητό της έφευγε από την Αριδαία, έξω από την κωμόπολη.
Της ζήτησε να μπει μέσα στο αμάξι, και όταν σταμάτησε το αυτοκίνητο
αυτή μπήκε μέσα αστραπιαία.
Την είδε τότε να φορά ένα
ανοιχτόχρωμο λευκό μάλλον φόρεμα πολύ ωραίο αλλά παραδοσιακό. Ήταν όπως
λέει η νεωκόρος εκπληκτικά όμορφη, δεν είχε δει ποτέ πιο όμορφη κοπέλα
όπως είπε, και πολύ νέα.
Η νεωκόρος την ρώτησε γιατί μπήκε και
η Αγία απάντησε ότι… την κυνηγούν οι Τούρκοι.
Η νεωκόρος δεν φαίνεται να έδωσε
πολύ σημασία.
Άρχισε να ψάλλει όπως έκανε και
στο ναό.
Τότε η Αγία της είπε ότι έκανε καλά
να ψέλνει και να συνεχίσει.
Μετά η Αγία της φανέρωσε ότι είναι
νεωκόρος σε ένα ναό της περιοχής της Βεροίας, ότι πάει Θεσσαλονίκη κλπ,
αλλά αυτή δεν πήρε είδηση ακόμη τίποτα.
Της λέει μόνο σαν να πειράχτηκε, «και εσύ
που μένεις»;
Η Αγία της λέει εδώ σε λίγο είναι ο
δρόμος που πάει, σε μικρή απόσταση, στο σπίτι μου.
Τότε η νεωκόρος που ακόμα δεν κατάλαβε
τίποτα της λέει «και τότε κοπέλα μου γιατί δεν πας στο σπίτι σου;» και
σταματάει στη διασταύρωση.
Η Αγία βγήκε από το αυτοκίνητο
αστραπιαία πάλι και εξαφανίσθηκε, και μόνο τότε κατάλαβε ότι
κάτι σημαντικό συνέβη.
Μετά από λίγες μέρες όταν είδε την εικόνα
της στο τέμπλο, γιατί στις 13 Οκτωβρίου γιορτάζει, τότε κατάλαβε ότι ήταν η
ίδια η Αγία που της εμφανίσθηκε και την πιάσανε τα κλάματα μέσα στην
εκκλησία, οπότε το πληροφορήθηκαν κι οι άλλοι. Δύο από αυτούς μας το είπαν.¨
http://oiaggeloitoufwtos.blogspot.gr/
¨Βασικά η Αγία προειδοποίησε ότι θα πάρουν εξουσία οι Τούρκοι εναντίον μας, και ο καιρός είναι κοντά, διότι δεν υπάρχει μετάνοια. Οπότε αποτραβώντας ο Θεός τη χάρη του όλο και περισσότερο, στο τέλος θα βρουν ευκαιρία να μας χτυπήσουν οι Τούρκοι. Και επειδή οι Άγιοι είναι φύλακες της πατρίδας μας η Αγία ενώ ζει στον αόρατο και αψηλάφητο πλέον κόσμο, λέει εκ μέρους μας ότι την καταδιώκουν... Το μήνυμα είναι ότι χωρίς μετάνοια θα πάθουν πολλά οι Έλληνες, πριν να δοθεί, σε όσους επιζήσουν, η Πόλη.¨ http://www.imdleo.gr/diaf/2010/08/3ue.pdf
Λίγα λόγια για την Νεομάρτυρα ΧΡΥΣΗ στους
χρόνους της βάρβαρης ισλαμικής τρομοκρατίας που δεν διαφέρει με αυτά που
βλέπουμε σήμερα στην Συρία και το Ιράκ να υφίστανται κυρίως νεαρά κορίτσια.
¨Η απαγωγή από τους Τούρκους
Η Αγία και η οικογένειά της ζούσε στην
περιοχή της Έδεσσας .Οι γονείς της ήταν Χριστιανοί, φτωχοί και άσημοι άνθρωποι
και είχαν τέσσερες κόρες.
Κάποιος Τούρκος βλέποντας την ομορφιά της
αγίας κυριεύτηκε από σαρκικό έρωτα και προσπαθούσε να βρει ευκαιρία για να
πραγματοποιήσει τον άνομο σκοπό του. Πράγματι μια ημέρα που η Αγία πήγε με
άλλες γυναίκες στο δάσος να μαζέψει ξύλα, βρήκε και αυτός την ευκαιρία. Πήρε
μαζί του κι άλλους Τούρκους φίλους του ,την απήγαγαν και την πήγαν στο σπίτι
του.
Εκεί πρώτα άρχισε να κολακεύει την Αγία
με πολλές υποσχέσεις και δώρα, προσπαθώντας να την εξισλαμίσει, τάζοντάς της
ότι θα την έπαιρνε γυναίκα του .
Από την άλλη πλευρά την απειλούσε πως εάν
δεν αποδεχθεί τα λόγια του θα παιδευτεί με πολλά βάσανα. Η Αγία ,όνομα και
πράγμα Χρυσή , δεν δείλιασε καθόλου , μόνο προσευχόταν νοερά και παρακαλούσε
τον Χριστό να την ενισχύσει . Με πολύ θάρρος και γενναιότητα του απάντησε :
Εγώ τον Χριστό μου πιστεύω και προσκυνώ
και αυτόν γνωρίζω για νυμφίο μου. Ουδέποτε θα Τον αρνηθώ , ακόμα κι αν μου
κάνετε μύρια βάσανα , ακόμα κι αν κόψετε το σώμα μου κομματάκια.
Όταν τ’ άκουσαν αυτά σκέφτηκαν ότι σαν
γυναίκα που ήταν θα μπορούσαν καλύτερα να την πείσουν οι γυναίκες τους . Την
παρέλαβαν λοιπόν οι Τουρκάλες και για ένα εξάμηνο προσπαθούσαν με χίλιους
τρόπους , ακόμη και με μαντείες, να την πείσουν ν’ αρνηθεί τον Χριστό και ν’
αποδεχθεί το Ισλάμ. Μάταια όμως . Δεν κατάφεραν τίποτα.
«Δεν είστε πλέον γονείς μου και αδελφές
μου»
Κάλεσαν ύστερα τους γονείς και τις
αδελφές της και τους φοβέρισαν πως ,αν δεν καταφέρουν να την πείσουν να
τουρκέψει, εκείνη μεν θα την θανατώσουν αυτούς δε θα τους βασανίσουν. Πήγαν
λοιπόν οι δικοί της στην Αγία, θέλοντας και μη θέλοντας, και με δάκρυα ,που θα
μπορούσαν να μαλακώσουν και τη σκληρότερη πέτρα, και με μύριους άλλους τρόπους
προσπαθούσαν να την πείσουν. Της έλεγαν : Αρνήσου φαινομενικά τον Χριστό για να
μη χαθούμε όλοι κι Εκείνος είναι εύσπλαχνος , βλέπει την κατάσταση και θα σε
συγχωρήσει.
Εσείς που με παρακινείτε ν’ αρνηθώ τον
Χριστό μου, τον αληθινό Θεό, απάντησε η αγία , δεν είστε πλέον γονείς μου και
αδελφές μου. Ούτε θέλω να σας ξέρω από δω και πέρα. Αντί για σας πατέρα μου έχω
τον Χριστό, μητέρα μου την Παναγία και αδέλφια τους Αγίους και τις Αγίες. Και
τους έδιωξε. Εδώ εφαρμόστηκε για μια ακόμη φορά ο λόγος του Χριστού « Και
εχθροί του ανθρώπου οι οικιακοί αυτού » .
Βλέποντας οι αλλόπιστοι ότι δεν κατάφεραν
τίποτα με όσα μέσα χρησιμοποίησαν άφησαν κατά μέρος τα λόγια και τις κολακείες
και άρχισαν τα βασανιστήρια…
Για τρεις ολόκληρους μήνες κάθε μέρα τη
ράβδιζαν. Έπειτα της έβγαλαν λωρίδες από το δέρμα της και τις άφηναν
κρεμασμένες μπροστά της , για να λιποψυχήσει , το δε αίμα της έτρεχε ποτάμι και
κοκκίνιζε τη γη. Κατόπιν πύρωσαν μια σούβλα και την πέρασαν από το ένα αυτί της
αγίας και βγήκε από το άλλο, ο δε καπνός έβγαινε από τη μύτη και το στόμα της.
Η μάρτυς όμως του Χριστού ,μολονότι
υπέφερε τόσο φοβερά βάσανα ,υπέμενε με πολλή γενναιότητα και καρτερία,
στηριγμένη στη δύναμη του σταυρού και στην αγάπη του Χριστού.
Όταν άκουσε ότι εκεί κοντά βρισκόταν ο
πνευματικός της ο παπά Τιμόθεος , προηγούμενος της Ι. Μ. Σταυρονικήτα του Αγίου
Όρους , ο οποίος και διηγήθηκε το μαρτύριο στον Άγιο Νικόδημο, του έστειλε
μήνυμα με κάποιο Χριστιανό, να προσεύχεται στον Θεό να τελειώσει θεάρεστα τον
δρόμο του μαρτυρίου.
Απορώντας οι σκληρόκαρδοι βασανιστές της
, οι αγριότεροι και από θηρία, πως η αγία με τόσα βάσανα έμενε ακόμα ζωντανή,
εξαγριώθηκαν. Μη υποφέροντας να νικηθούν αυτοί όλοι από μια τρυφερή κοπέλα ,την
κρέμασαν σε μια αγριαπιδιά και με τα μαχαίρια τους κατακρεούργησαν το ιερό
παρθενικό σώμα της .
Έτσι η Αγία Νεομάρτυς Χρυσή , αφού
δοκιμάστηκε σαν τον χρυσό στο καμίνι ,με τόσα βάσανα, παρέδωσε την αγία της ψυχή
στα χέρια του αθάνατου νυμφίου της και πήρε διπλό στεφάνι, της παρθενίας και
της αθλήσεως.
Τα Άγια λείψανά της τα πήραν κρυφά
κάποιοι Χριστιανοί και τα ενταφίασαν με πολλή τιμή και ευλάβεια.
Ο βίος και το μαρτύριο της Αγίας Χρυσής
είναι καταχωρημένο στο ‘’Νέον Μαρτυρολόγιον’’ του αγίου Νικοδήμου του
αγιορείτου και από εκεί πληροφορούμαστε πως άθλησε στις 13 Οκτωβρίου 1795,
‘’μεληδόν κατακοπείσα’’.
Περισσότερες πληροφορίες για τη μαρτυρία
και το μαρτύριο της Αγίας Χρυσής αντλήσαμε από το βιβλίο ‘’Η Αγία Νεομάρτυς
Χρυσή’’ του Αρχιμ. Ιωήλ Φραγκάκου (σημερινού Μητροπολίτου Εδέσσης, Πέλλης και
Αλμωπίας) όπου (εκτός από το ‘’Διευκρινιστικό σημείωμα’’ – σ’ αυτό ο συγγραφέας
δίνει κατατοπιστικές εξηγήσεις – και το ‘’Βίο της Αγίας Νεομάρτυρος Χρυσής’’) υπάρχει
και η πλήρης Ασματική Ακολουθία της Αγίας με Εσπερινό, Όρθρο, Παρακλητικό
Κανόνα, Χαιρετιστήριους Οίκους και στο τέλος ένα φωτογραφικό παράρτημα.
Στο ‘’Διευκρινιστικό σημείωμα’’ ο
συγγραφέας του, Μητροπολίτης κ. Ιωήλ γράφει: ‘’…μέσα στον εκκλησιαστικό χώρο οι
άγιοι δεν έχουν πατρίδα. Ανήκουν σ’ όλους τους πιστούς και αγιάζουν το ίδιο
όλους τους ανθρώπους. Ο φυλετισμός είναι αίρεση και η Εκκλησία τον έχει
καταδικάσει. Τα πάντα και εν πάσι Χριστός. Οι άγιοι ανήκουν στην Εκκλησία των
πρωτοτόκων στον ουρανό και έχουν τη μέριμνα και τη φροντίδα όλου του κόσμου
ανεξαρτήτως φυλής και γλώσσας. Είναι κοινό κτήμα όλης της οικουμένης… Δεν
επιτρέπεται να τους περιορίζουμε σ’ ένα έθνος’’. (Η Αγία Νεομάρτυς Χρυσή,
Αρχιμ. Ιωήλ, σελ. 14, Έδεσσα 2000). http://www.makeleio.gr/
ΔΙΠΛΗ ΓΙΟΡΤΗ η 25 Μαρτίου και με αυτή
τιμάμε όχι μόνο τους αγωνιστές του 21 αλλά και όλους τους Νεομάρτυρες μας από την άλωση
της ΠΟΛΗΣ και λέμε ένα μεγάλο ΟΧΙ στην νέα βαρβαροκρατία που θέλουν να μας
επιβάλλουν οι οδοστρωτήρες της νέας εποχής.
Με πνευματική ευθύνη και συνείδηση
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
