Στήν ὀρθόδοξη εἰκονογραφία τῆς ἑορτῆς τῆς Κυρακῆς τῶν
Βαΐων, ἄν σταθοῦμε μπροστά στήν εἰκόνα, θά παρατηρήσουμε ὅτι τό πρόσωπο τοῦ
Ἰησοῦ ἔχει μία περίσκεψη καί φαίνεται νά ἀπέχει ἀπό τά ὅσα συμβαίνουν γύρω του.
Γι᾿ αὐτό καί σιωπᾶ⋅ δέν χαιρετᾶ⋅ δέν εὐλογεῖ⋅ δέν
θαυματουργεῖ⋅ δέν προσέχει στά ὠσσανά. Ὅλ᾿
αὐτά γνωρίζει ὅτι εἶναι τά σημάδια μιᾶς μαρτυρικῆς πορείας πού μέλλει νά
διανύσει. Γι᾿ αὐτό κι ἐμεῖς, δέν πρέπει νά παραμείνουμε στούς πανηγυρισμούς τῆς
ἡμέρας αὐτῆς.
Ὁ Χριστός ἐπείγεται νά σταυρώσει
τήν ἁμαρτία, γιά νά θαντώσει τόν θάνατο καί νά ἀναστήσει τόν ἄνθρωπο. Ἄν
ἐπιθυμοῦμε βαθειά νά ἑνωθοῦμε μέ τόν Χριστό καί νά μπορέσουμε νά βρεθοῦμε δίπλα
Του τή στιγμή τῆς δόξας Του, ὁφείλουμε νά Τόν ἀκολουθήσουμε στό Πάθος Του· νά
συσταυρωθοῦμε καί συνταφοῦμε μ᾿ Αὐτόν.
Ἔλεγε κάποτε ἕνας ἁγιορείτης γέροντας: «Ὁ Χριστός μᾶς
θέλει λεβέντες καί παλληκάρια». Καί δέν ἐννοοῦσε τίποτα λιγότερο ἤ τίποτα
περισσότερο ἀπό ἐκεῖνο πού ἐκφράζει ἡ φαινομενικά κοσμική αὐτή εἰκόνα: Δυνατό
καί ἡρωϊκό ἄνθρωπο, γυμνασμένο στό σῶμα ἀλλά κυρίως στήν ψυχή, ἕτοιμο γιά
ἀγῶνες, γιά ἤττες καί γιά νίκες. Γιατὶ ὅπως ὁ Χριστός, ἔτσι κι ἐμεῖς, ἀπὸ τὴ
θλίψη τοῦ Σταυροῦ καὶ τοῦ πάθους, ἀπὸ τὸν πόνο καὶ τὸ θάνατο, φθάνουμε στὴ χαρὰ
τῆς Ἀναστάσεως, πρὸς τὴν ὁποία καὶ πορεύομαστε μὲ κουράγιο καὶ δύναμη.
Στήν πορεία πρός τήν συνάντησή μας μέ τόν ἀναστημένο
Χριστό, τόν Θεό μας, στόν ὁποῖο πρέπει κάθε δόξα, τιμή καί προσκύνηση, στούς
αἰώνες τῶν αἰώνων. Ἀμήν!
Καλήν Ἀνάσταση !
Ἀπόσπασμα ὁμιλίας
τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου, κατά τήν Κυριακή τῶν Βαΐων.
Ἡ ὁμιλία
πραγματοποιήθηκε στόν ἱερό ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Χαϊδαρίου Ἀττικῆς σήμερα 13
Ἀπριλίου 2014.
Το Χαϊδάρι τῆς
Ἀττικῆς, είναι ο γενέθλιος τόπος τοῦ ὁμιλητοῦ, π. Παταπίου.
Φωτογραφία: Η
ΒΑΙΟΦΟΡΟΣ. ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΟ ΚΥΡΙΑΚΟ ΤΗΣ ΣΚΗΤΗΣ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΩΝ.
18ος ΑΙΩΝΑΣ
