Ας μην
υπερηφανευόμαστε καθόλου. Διότι, αν αυτός, που είναι Θεός και Κύριος και Υιός
του Θεού, δεν αρνήθηκε να λάβει μορφή δούλου, πολύ περισσότερο πρέπει εμείς να
κάνουμε τα πάντα, έστω κι αν είναι ταπεινά. Πες μου, λοιπόν, άνθρωπε, από πού υπερηφανεύεσαι; Από τα βιοτικά;
Αλλά αυτά φεύγουν πριν ακόμη φανούν.
Μήπως από τα πνευματικά; Αλλά ένα και
μοναδικό κατόρθωμα πνευματικό υπάρχει, το να μην υπερηφανεύεσαι. Γιατί, λοιπόν,
υπερηφανεύεσαι; Επειδή κατορθώνεις κάτι; Άκουσε τι λέει ο Χριστός: «Όταν κάνετε
ό,τι έχετε διαταχθεί να κάνετε, τότε να λέτε ότι είμαστε άχρηστοι δούλοι»
(Λουκ. 17, 10). Μήπως υπερηφανεύεσαι και για τον πλούτο; Γιατί; Δεν άκουσες ότι γυμνοί ήρθαμε στη ζωή και
γυμνοί θα φύγουμε; (πρβλ. Ιώβ 1, 21). Μάλλον
δε βλέπεις αυτούς, που ήρθαν πριν από σένα, ότι έφυγαν γυμνοί και έρημοι;
Ποιος υπερηφανεύεται έχοντας τα ξένα; Διότι, όσοι θέλουν να τα χρησιμοποιούν
μόνο για δική τους απόλαυση, τα χάνουν και χωρίς τη θέλησή τους, και πολλές
φορές, βέβαια, πριν από το θάνατο, κατά το θάνατο, όμως, οπωσδήποτε. https://oparadeisos.wordpress.com
