Κάποια άλλη φορά έλεγε ο μακάριος : "Όταν ήμουν ακόμη
στο μοναστήρι της Τύρου. προτού φύγω για την έρημο, μας επισκέφθηκε ένας
Γέροντας ενάρετος, την ώρα μάλιστα που διαβάζαμε τα αποφθέγματα των αγίων
Γερόντων - γιατί αγαπούσε ο μακάριος Ζωσιμάς πάντοτε να τα διαβάζει και σχεδόν
ήταν αναπνοή του αυτά, γι΄ αυτό και καρπώθηκε απ΄ αυτά την αρετή - και είπε. όταν
φθάσαμε στον Γέροντα εκείνον που πήγαν οι ληστές και του είπαν "ήρθαμε να
πάρουμε όλα όσα έχεις στο κελλί σου" και εκείνος τους απάντησε "όσα
σας κάνουν, παιδιά μου, πάρτε τα" τα πήραν όλα και φεύγοντας άφησαν ένα
σακκίδιο κι ο Γέροντας - λέει το απόφθεγμα - το πήρε αυτό και άρχισε να τρέχει
από πίσω τους φωνάζοντας "Παιδιά, πάρτε το από μένα αυτό που ξεχάσατε μέσα
στο κελί μου".
Κι αυτοί λοιπόν θαύμασαν την ανεξικακία του
Γέροντα και ξανάβαλαν όλα τα πράγματα στη θέση τους μέσα στο κελί και
μετανοημένοι είπαν μεταξύ τους : "Πράγματι αυτός είναι άνθρωπος του
Θεού".
ΠΗΓΗ : ΤΟ ΜΕΓΑ
ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ, ΤΟΜ. Α΄, ΕΚΔ. Ι. ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΥ "ΤΟ ΓΕΝΕΣΙΟΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ",
ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 1994, σ. 215.
http://tribonio.blogspot.gr/2017/01/blog-post_39.html
