Ενθυμούμαι μία θεία
η οποία είχε την καλή διάθεση να πλένει τους κεκοιμημένους και τους νεκρούς,
και ακόμα και αυτούς τους ζητιάνους τους εγκαταλελειμμένους σε οποιοδήποτε
μέρος της πόλεως, αρκεί να την φώναζαν.
Μέσω του συζύγου της, ήξερε ορισμένες φορές, και
αντιλαμβανόταν τον θάνατον αυτών των ανθρώπων, τους έπλενε, τους καθάριζε, τους
ετοίμαζε, έτοιμοι για να τους κηδέψουν την επομένη μέρα. Ξέρετε κάποτε μου είπε ένα μυστικό της. – Έχει κοιμηθεί τώρα αυτή. Δεν πρόκειται
να μας ακούσει, ούτε και να υπερηφανευτεί γι’ αυτό που θα πούμε.
–Μια φορά που προσηύχετο, την ανέβασε ο Θεός στο
ταβάνι! Η αμοιβή για τους κεκοιμημένους. Για την περιποίηση αυτή. Η αμοιβή
για τους γέροντες και τις γερόντισσες που είναι κατάκοιτες. Αυτό είναι το
μάθημα. Διότι όταν τους ξέπλενε, έλεγε τους Χαιρετισμούς.
Να το θυμάστε αυτό. Και υπάρχουν και μερικές ψυχές οι οποίες λένε και ομολογούνε σήμερα, ότι τους Χαιρετισμούς φροντίζουν να τους λένε όλη την ημέρα, όποτε ευκαιρούν και όποτε τους δίνεται αυτή η δυνατότητα, μέσα στην πληθώρα βέβαια των υποχρεώσεων που έχει μια μητέρα μέσα σένα σπίτι και σε μια οικογένεια.
Είθε όλοι σας ως γυναίκες, κυρίως σε σας απευθύνομαι, και τις μικρές και τις μεγάλες, να της μοιάσετε, και θα έχετε αμοιβή και καλήν απολογία μπροστά στο φοβερό βήμα του Χριστού, διότι σύμφωνα με το μ’ αυτό που θα ύστερα οι ψάλτες μας εδώ, θα απαγγείλουν και που το διαβάζετε και σεις στα σπίτια σας, το «Άσπιλε, αμόλυντε, άφθορε, άχραντε, αγνή Παρθένε», θα έρθει η Παναγία στην απολογία μας ενώπιον του φοβερού βήματος του Χριστού, και θα σταθεί συνήγορος και θα μας υπερασπιστεί για να κερδίσουμε την αιώνια ζωή.
Αυτή την αιώνια ζωή, μέσω της αγάπης μας προς την Υπεραγία
Θεοτόκο, που φαίνεται και με την απαγγελία των Χαιρετισμών, είθε να την
αξιωθείτε όλοι σας, και μαζί με σας, και μεις.
Διηγήσεις π.Στεφ.Αναγνωστόπουλου.
