Ο Κήπος της Εδέμ, το βενζινάδικο του Κιρκούκ, η παγίδα των Τούρκων και η ΑΝΑΦΛΕΞΗ

Φώτο ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ο Αγιορείτης

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Οι εξελίξεις δείχνουν ότι στήνεται άριστα η καλύτερη γεωστρατηγική παγίδα όλων των εποχών. Μην ρωτάτε ποια αλεπού θα πέσει μέσα;

Από το βενζινάδικο του Κιρκούκ ξεκινάει η ανατροπή και η διάλυση μιας αυτοκρατορίας. Άλλωστε στον Βιβλικό Κήπο της Εδέμ- Μεσοποταμία άρχισαν τα διαλυτήρια πολλών ιστορικών αυτοκρατοριών.

Αποφάσισαν να παραδώσουν το Κιρκούκ στους Ιρακινούς για να μην το πάρουν οι τούρκοι που τους είχε ανοίξει η όρεξη πρόσφατα.

Και αυτό έγινε μέσα σε λίγες ώρες ξαφνικά.

«Πριν από λίγες μέρες ο «σουλτάνος» είπε ξεκάθαρα κατά την επίσκεψή του στην Τεχεράνη ότι οι Κούρδοι «δεν έχουν καμιά νομιμότητα στο Κιρκούκ», ενώ τουρκικές εφημερίδες –όπως η Yeni Safak– επιμένουν ότι επίκειται επέμβαση και της Αγκυρας από τον Βορρά για την ανάκτηση «διαφιλονικούμενων περιοχών» του Ιράκ από τους Κούρδους – επιχείρηση ανάλογη με αυτήν που βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη σε δύο περιοχές της βόρειας Συρίας, δηλαδή στην Ιντλίμπ και στο βόρειο Χαλέπι.» https://www.efsyn.gr

Έτσι σήμερα η Τουρκία: Εκλεισε τον εναέριο χώρο της σε πτήσεις προς το ιρακινό Κουρδιστάν

«Το τουρκικό κοινοβούλιο επικαλέστηκε την εισήγηση του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας, το οποίο θεώρησε ότι για την ασφάλεια της τουρκικής επικράτειας και των Τούρκων πολιτών, θα πρέπει να απαγορευτεί η διέλευση οποιουδήποτε αεροσκάφους.»  http://www.pronews.gr/

Αλλά οι τούρκοι έμειναν με την όρεξη γιατί τους πρόλαβαν άλλοι.

«Στον πλήρη έλεγχο των ιρακινών δυνάμεων το Κιρκούκ

Οι Ιρακινοί στρατιώτες έχουν ανυψώσει τις σημαίες τους σε σημαντικά κτίρια του Κιρκούκ, και η Βαγδάτη ανακοίνωσε ότι έχουν υπό πλήρη κυβερνητικό έλεγχο την κουρδική πόλη, όπως μεταδίδουν διεθνή μέσα. Με τη σειρά τους, οι μαχητές πεσμεργκά χαρακτήρισαν την κίνηση αυτή ως πρόκληση για «πόλεμο» και δεσμεύτηκαν πως «το Ιράκ θα το πληρώσει ακριβά». CNN Greece19:05 Δευτέρα, 16 Οκτωβρίου 2017

Αυτές φυσικά οι δηλώσεις είναι για το θεαθήναι

ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ;

«Σύμφωνα νεώτερες πληροφορίες  η πόλη παραδόθηκε από τις δυνάμεις των Πεσμεργκά και των δυο βασικών κομμάτων του Κουρδιστάν, του ΥΝΚ και του KDP, στις δυνάμεις της Χάσντι Σάμπι και τον στρατό του Ιράκ.

Δεν έγιναν μάχες, με εξαίρεση συγκρούσεις μονάδων ανταρτών του ΡΚΚ, που κλήθηκαν για να υποστηρίξουν την άμυνα της πόλης και της περιοχής.

Με βάση πληροφορίες από την περιοχή, η αποχώρηση και η παράδοση της περιφέρειας Κιρκούκ στις δυνάμεις της Βαγδάτης αποφασίστηκε σε ευρεία σύσκεψη που έγινε χθες στο φράγμα Ντουκάν, με τη συμμετοχή του Μεσούτ Μπαρζανί και ηγετικών στελεχών των δυο βασικών κομμάτων του ΥΝΚ και του KDP.

Πάντως, σύμφωνα με το Συνασπισμό των Κρατών για την καταπολέμηση του Ι.Κ., οι κινήσεις των στρατιωτικών μονάδων και των δυο πλευρών, Ιρακινών και Κούρδων, ήταν συντονισμένες, πράγμα που σημαίνει επιβεβαίωση των πληροφοριών για ύπαρξη συμφωνίας μεταξύ Κούρδων και Βαγδάτης για την παράδοση του Κιρκούκ.» Σαββας Καλεντερίδης  http://infognomonpolitics.blogspot.gr/

Αν υπάρχει τέτοια συμφωνία μπορεί να το καταλάβει κάποιος από την δήλωση του προέδρου των ΗΠΑ.

«Την ουδέτερη θέση των Ηνωμένων Πολιτειών ξεκαθάρισε ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, σε σχέση με την κλιμακούμενη ένταση μεταξύ των Κούρδων και της ιρακινής κυβέρνησης, εκφράζοντας παράλληλα και τη δυσαρέσκειά του για τη διαμάχη των δύο πλευρών.

“Δεν μας αρέσει το γεγονός ότι συγκρούονται. Δεν παίρνουμε θέση” είπε ο Αμερικανός πρόεδρος μιλώντας σε δημοσιογράφους στον κήπο του Λευκού Οίκου»  http://www.pronews.gr/

Όλο αυτό το παιχνίδι θα εκνευρίσει την  ήδη φορτισμένη ψυχολογική κατάσταση του κ.  Ερντογάν , ο οποίος διαβλέπει το παίγνιον εις βάρος του και πιθανόν να αντιδράσει σπασμωδικά και προς τα ΔΥΤΙΚΑ.

Φυσικά αυτό θα δρομολογήσει  εξελίξεις.

Είναι άραγε τυχαία συγκυρία που ο Έλληνας πρωθυπουργός βρίσκεται στις ΗΠΑ;

Μια τεκμηριωμένη ανασκόπηση δείχνει την κρισιμότητα των στιγμών.

Το ματωμένο Έπαθλο του Κιρκούκ «Οι Ιρακινοί όμως έχουν ένα πρόβλημα: η επαρχία του Κιρκούκ, την οποία προσπαθούν τώρα να ανακτήσουν, είναι γεμάτη χιλιάδες σκληροτράχηλους και ψυχωμένους Κούρδους πεσμεργκά, που έχουν ήδη ορκιστεί να υπερασπιστούν τα εδάφη –και κυρίως τα... υπεδάφη– τους απέναντι στους «εισβολείς» από τον Νότο.

Για την ακρίβεια, το Κιρκούκ (και το πετρέλαιό του, που υπολογίζεται χονδρικά σε περίπου δέκα δισεκατομμύρια βαρέλια...) είχε επιμελώς παραμείνει κομμάτι της ιρακινής επικράτειας, όταν συμφωνήθηκε –υπό την πίεση των Αμερικανών εισβολέων– να δοθεί αυξημένη αυτονομία στο Ιρακινό Κουρδιστάν, το 2005: αλλά καταλήφθηκε από τους Κούρδους τον Ιούνιο του 2014, όταν ο άριστα εξοπλισμένος αλλά λιγόψυχος ιρακινός στρατός το εγκατέλειψε κακήν κακώς, κυνηγημένος από τους ντόπιους και ξένους πολεμιστές του Χαλιφάτου.

Με άλλα λόγια το Κιρκούκ παραμένει «ντε γιούρε» ιρακινό έδαφος, αλλά «ντε φάκτο» κουρδικό – και οι Κούρδοι ξέρουν πολύ καλά ότι προαπαιτούμενο για την οικονομική τους επιβίωση, σαν νεογέννητο κράτος περικυκλωμένο από εχθρούς, είναι ο έλεγχος του συγκεκριμένου κοιτάσματος.

Γεγονός που, όπως καταλαβαίνετε, δημιουργεί τις συνθήκες για ακόμη έναν άγριο «εμφύλιο» πόλεμο στο πάλαι ποτέ λίκνο του πολιτισμού και νυν «βενζινάδικο του πλανήτη», τη φλεγόμενη Μεσοποταμία. Εναν πόλεμο που, όπως θα δούμε και παρακάτω, στην πραγματικότητα έχει ήδη ξεσπάσει και μαίνεται, με συνεχείς εξάρσεις και υφέσεις, εδώ και έναν αιώνα...

Αν διαβάσει κανείς το εξαιρετικό, βραβευμένο με Πούλιτζερ «The Prize» («Το Επαθλο») του Ντάνιελ Γέρτζιν –στην ουσία, μια εναλλακτική ιστορία του κόσμου ιδωμένη μέσα από το χρονικό της ανακάλυψης και εκμετάλλευσης του πετρελαίου από τις μεγάλες δυνάμεις και τις εταιρείες τους, που καταγράφει με εξονυχιστική λεπτομέρεια πώς ο ανταγωνισμός για τον μαύρο χρυσό αναδιαμόρφωσε και συνεχίζει να διαμορφώνει τον παγκόσμιο χάρτη– θα διαπιστώσει ότι η... μαύρη μοίρα της περιοχής άρχισε να διαγράφεται ήδη από τις αρχές του 20ού αιώνα, όταν –ποιοι άλλοι;– οι Εγγλέζοι πρωτοβρήκαν μαύρο χρυσό στο γειτονικό Ιράν, και αργότερα στη Βασόρα και τα περίχωρα της Μοσούλης.

Η Μοσούλη και το Κιρκούκ, φυσικά, ανήκαν ακόμη στην παραπαίουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία, με την πρώτη να φημίζεται τότε όχι για το πετρέλαιό της, αλλά για τα υπέροχα βαμβακερά της υφάσματα.

Οι Βρετανοί αποικιοκράτες όμως, με τον περίφημο «Λόρενς της Αραβίας», υποδαύλισαν τον κοιμισμένο για αιώνες αραβικό εθνικισμό και με σύμμαχο τον ντόπιο αριστοκράτη Φαϊζάλ, στον οποίο έταξαν χρυσό, τουφέκια και ανεξαρτησία, μετέφεραν ανέξοδα τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο στις ερήμους της Μεσοποταμίας, υπολογίζοντας σε μελλοντικά κέρδη στο «μαλακό υπογάστριο» των Οθωμανών.

Είναι η αρχή του περίφημου «Ζητήματος της Μοσούλης» (The Mosul Question) για την «ιδιοκτησία» του ομώνυμου βιλαετιού: Οι Βρετανοί ήθελαν να το δώσουν στο κράτος-προτεκτοράτο που σχεδίαζαν να φτιάξουν στην περιοχή, το Ιράκ, οι Τούρκοι αντιστέκονταν.

Αλλά κοντά στο τέλος του Μεγάλου Πολέμου, τρεις μόλις μέρες μετά την ανακωχή που υπέγραψαν οι Οθωμανοί στον Μούδρο, οι Βρετανοί εισβάλλουν πονηρά και στις 15 Νοεμβρίου του 1918 καταλαμβάνουν ολόκληρη την επαρχία της Μοσούλης, με μια «πειρατική» ενέργεια που η Τουρκία δεν αναγνώρισε ουσιαστικά ποτέ – ούτε στη Σεβρ το 1920 ούτε στη Λωζάννη το 1923, μετά τη βαριά ήττα και συνθηκολόγηση της Ελλάδας...

Από τα μυστικά αρχεία της εποχής, προκύπτει μάλιστα πως ο Κεμάλ εκτιμούσε από τότε, προφητικά, ότι η απώλεια της Μοσούλης και του Κιρκούκ θα οδηγούσε σταδιακά σε ανάφλεξη του κουρδικού εθνικισμού και θα του δημιουργούσε τεράστιο πρόβλημα με τους Κούρδους μέσα στην ίδια την Τουρκία!»  Γιώργος Τσιάρας Το ματωμένο Επαθλο του Κιρκούκ https://www.efsyn.gr/14.10.2017,

Από το βενζινάδικο του Κιρκούκ ξεκινάει η ανατροπή και η διάλυση μιας αυτοκρατορίας. Άλλωστε στον Βιβλικό Κήπο της Εδέμ- Μεσοποταμία άρχισαν τα διαλυτήρια πολλών ιστορικών αυτοκρατοριών.

«Η Τουρκία θα διαμελισθεί σε 3-4 κομμάτια. Ήδη έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Εμείς θα πάρουμε τα δικά μας εδάφη, οι Αρμένιοι τα δικά τους και οι Κούρδοι τα δικά τους. Το κουρδικό θέμα έχει ήδη δρομολογηθεί. Αυτά θα γίνουν, όχι τώρα, αλλά σύντομα, όταν θα πάψει αυτή η γενιά που κυβερνάει την Τουρκία και θα αναλάβει νέα γενιά πολιτικών.

Τότε θα γίνει ο διαμελισμός της Τουρκίας. Πολύ σύντομα, οι προσευχές που γίνονται κάτω από την επιφάνεια της γης, θα γίνονται επάνω στην γη και τα κεράκια που ανάβονται κάτω, θα ανάβονται επάνω. (Ο Γέροντας αναφερόταν στους Έλληνες κρυπτοχριστιανούς της Τουρκίας). Θα τα δεις, παιδί μου. Πίστη και ελπίδα στο Θεό να υπάρχει και θα χαρούν πολλοί.
Όλα αυτά θα γίνουν μέσα στα χρόνια αυτά. Έφτασε ο καιρός.» ΠΗΓΗ βιβλίο Μαρτυρίες προσκυνητών Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης 1924-1994, τόμος 1, Εκδόσεις ΑΓΙΟΤΟΚΟΣ ΚΑΠΑΔΟΚΙΑ

Με Πίστη και Ελπίδα

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας