Πήγαμε εκεί, ήρθε ο Ιβηρίτης, ο Πρωτεπιστάτης. Μας
κέρασαν, τέλος πάντων. Λέει: Πάτερ, τί θα κάνουμε με τον Πατριάρχη; Λέω:
Γέροντα, το χώρισμα, το σχίσμα εύκολα γίνεται, η ένωση είναι δύσκολος. Γέροντα,
λέω, εγώ δεν παρακολουθώ τέτοια πράγματα, κοιτάω το κομποσχοινάκι μου, να πω
την αλήθεια. Τί κάνουν οι Εκκλησίες, η Κοινότης, άλλοι μου τα λένε, ούτε ερευνώ
να μάθω. Λέω: Γέροντα, είδες τί έκαναν οι Ρώσοι; Παρέδωσαν τα μυστήρια στους
καθολικούς και οι καθολικοί στους Ρώσους. Η Εκκλησία τί τους έκανε, τους έδιωξε;
Όχι. Υπομονή. Τώρα οι Ρώσοι, να με συγχωρήσετε, σφάλμα έχουνε κάνει. Έτσι
κυβερνάται η Εκκλησία. Ναι, η Εκκλησία είναι Εκκλησία! Σε χωρίζω, ναι, αλλά να
γίνει η ένωση δύσκολα είναι.
Ανέκαθεν, πάτερ, η Εκκλησία είναι Μάνα και κάνει και
επιείκεια, κάνει και συγκατάβαση, κάνει και πως δεν βλέπει, κάνει πως δεν
ακούει, να μη γίνει σχίσμα! Όχι. Και ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος που πήγε
εξορία, οι άλλοι Δεσποτάδες ρωτούσαν. Όχι, λέει, να συλλειτουργήσετε, να μη
γίνει σχίσμα, προς Θεού!
Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης (†1998)
Από το βιβλίο Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης,
Καλύβη Ησυχαστηρίου «Άγιος Εφραίμ», Κατουνάκια, 2000.
Σχόλιο: Στα τέλη της
δεκαετίας του ’80 πολλή ανησυχία και συζήτηση γινόταν στο Άγιον Όρος με αφορμή
την επίσκεψη του Πατριάρχη στη Ρώμη, καθώς και ένα περιστατικό ευχαριστιακής
κοινωνίας Ρωμαιοκαθολικών και Ρώσων. Ο νηφάλιος λόγος του γέροντος ίσως έχει να
μας πει κάτι σήμερα. Είναι σημαντικό ότι ο ίδιος ένιωθε τη δυσοσμία του
οικουμενισμού. Ταυτόχρονα, όμως, φαίνεται πως διακρίνει ότι άλλο πράγμα είναι η
φανερή κήρυξη αιρέσεως, που από μόνη της συνιστά χωρισμό από τον Χριστό και το
μυστηριακό Σώμα Του, και άλλο τα κανονικά παραπτώματα, στα οποία αναφέρονται οι
παραπάνω λόγοι του.
http://koutloumous.com
http://agioritikesmnimes.blogspot.gr/2017/11/9830.html
