Εις την καλύβην του αγίου Νικολάου της Ιβηριτικής Σκήτης
έζησεν ο ενάρετος και απλούστατος γέρων Νικηφόρος, ο οποίος εχρημάτισεν και
Πνευματικός του Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε΄. Ο οσιομάρτυρας επίσης Ευθύμιος ήτο
υποτακτικός του. Μετά το μαρτύριόν του το λείψανον του οσιομάρτυρος Ευθυμίου το
μετέφεραν από την Κωνσταντινούπολιν εις την καλύβην του μέσα εις ένα ξύλινον
βαρέλι. Όταν ήλθε το λείψανον, ο γέρων
Νικηφόρος απευθύνθη με θερμά δάκρυα προς τον υποτακτικόν του άγιον Ευθύμιον να
εγερθή, διά να τον ασπασθεί, όπερ και εγένετο ! Ο νεκρός ηγέρθη, ησπάσθησαν
αλλήλους και εν συνεχεία πάλιν ανεπαύθη.
-Εάν δεν βγάλετε
νερόν, και εγώ δεν θα σας βγάλω από εδώ μέσα.
Το αποτέλεσμα ποίο ήταν; Την επομένην -ω του θαύματος- είδον το φρέαρ πλήρες ύδατος, την δε εικόνα
των αγίων να επιπλέει ! Ο βράχος του φρέατος φαίνεται έως σήμερον ραγισμένος,
το νερόν δε γευστικώτατον, πραγματικόν αγίασμα.
ΠΗΓΗ : ΑΡΧΙΜ. ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΥ ΚΟΤΣΩΝΗ, ΑΘΩΝΙΚΟΝ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ, Δ΄
ΕΚΔΟΣΙΣ, εκδ. Ι. ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΥ ΑΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ, ΚΟΥΦΑΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2004,
σσ. 278 κ.ε. http://tribonio.blogspot.com