“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ "Ὁ ῎Αγγελος ἐβόα τῇ Κεχαριτωμένῃ·"

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2019

1995: “Πριν βγει ο Πατριάρχης άναψε η λαμπάδα μου , της μητέρας σου και ενός καλογέρου δίπλα μας, πολλών άλλων και μαζί άναψαν οι κανδήλες του Ιερού Κουβουκλίου του ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΤΑΦΟΥ”

Αμ θα τους αφήσουμε παραπονούμενους; Ένα ευχαριστώ σε όσους αμφισβητούν και αμφιβάλλουν για την προέλευση του ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ, καθότι γίνονται η αιτία να ζήσουμε ΠΑΣΧΑ μέσα στην Σαρακοστή, φέρνοντας εις τον νουν τα θαυμάσια αυτού του ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ. Κατά τον ίδιο τρόπο και η Ελλάδα της σημερινής μνημονιακής σαρακοστής, όταν οι υπόλοιποι θα την βιώνουν για τα καλά στο πετσί τους , η χώρα μας θα εισέρχεται μετά από τα δεινά που την οδήγησαν μεθοδευμένα , θα εισέρχεται στην Πασχαλιά της.
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Μεγάλη βδομάδα του 1995 επί Πατριαρχίας του αείμνηστου Πατριάρχη Ιεροσολύμων Διοδώρου οι γονείς μου βρέθηκαν στα Πανάγια Προσκυνήματα. Οι ίδιοι μας μετέφεραν συγκλονιστικές στιγμές που βίωσαν μαζί με άλλους προσκυνητές από όλα τα μέρη του κόσμου.
«μετά από πολλές ώρες ορθοστασίας μέσα στον Ιερό Ναό της Αναστάσεως (από το εσπέρας της Μεγάλης Παρασκευής μέχρι το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου) προσμέναμε με προσευχή και ανυπομονησία να λάβουμε το ΑΓΙΟ ΦΩΣ από τα χέρια του Πατριάρχη μας»

«επιτέλους ξεκίνησε η καθιερωμένη  λιτανεία πέριξ του Ιερού Κουβουκλίου του Παναγίου Τάφου και μετά τα τυπικά εισήλθε ο Πατριάρχης στο Πανάγιο Τάφο»

«η αγωνία μας αποκορυφώθηκε μαζί με την προσευχή μας»

«λίγο πριν βγει ο Πατριάρχης με το ΑΓΙΟ ΦΩΣ , μια γαλάζια ακτίνα περιφερόταν γύρω από το Ιερό Κουβούκλιο που δεν είχε καμία σχέση με τα φλας των φωτογραφικών μηχανών»

«τα μάτια μας ήταν στραμμένα στο σημείο – θύρα που θα έβγαινε ο Πατριάρχης και πάνω στο Κουβούκλιο βλέπαμε να ανάβουν οι κανδήλες μόνες τους»

«αλλά ξαφνικά τρόμαξα , όταν είδα την δεσμίδα με τα 33 κεριά που κρατούσα να λαμπαδιάζει, το ίδιο και της μητέρας σου που ήταν δίπλα μου και ενός καλογέρου από την Ελλάδα που ήρθε και αυτός στο προσκύνημα»

«αλλά και στα πάνω διαζώματα σε πολλούς προσκυνητές άναψαν οι δεσμίδες των αναστάσιμων λαμπάδων τους»

«ο  μεγαλόσωμος Πατριάρχης Διόδωρος  βγήκε κρατώντας τις αναμμένες λαμπάδες και άρχισε το γνωστό σπρώξιμο, αλλά δεν πειράζει διότι είχαμε βιώσει τα ΘΑΥΜΑΣΙΑ του Εσταυρωμένου και Αναστημένου Θεανθρώπου μας Κυρίου ημών Ιησού Χριστού»

Μας  είπε ο πατέρας μας  και το μας το επαναλάμβανε αυτό κάθε Μεγάλο Σάββατο εμφανώς συγκινημένος.

Τι ήταν αυτό το  ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΓΕΓΟΝΟΣ, Θαύμα, οφθαλμαπάτη, ψευδαίσθηση ;

Άραγε τι ήταν το παρακάτω  καταγεγραμμένο ιστορικό γεγονός ;

«Το Μ. Σάββατο, του 1580, επί Πατριάρχη Ιεροσολύμων Σωφρονίου, έγινε το εξής παράδοξο θαύμα. Το Άγιον Φως βγήκε από μία κολώνα η οποία σχίστηκε. Η κολώνα αυτή βρίσκεται κοντά στην πύλη του Ναού της Αναστάσεως και φαίνεται και μέχρι σήμερα, η δε αιτία που συνέβη το γεγονός αυτό είναι η εξής. Οι Αρμένιοι, κατά την εποχή εκείνη, διέκειντο εχθρικώς προς τους Ορθοδόξους και υποσχέθηκαν στον ηγεμόνα της Ιερουσαλήμ να του δώσουν αρκετά χρήματα, για να εμποδίσει τον Πατριάρχη και τους Ορθοδόξους, να μπουν το Άγιο και Μεγάλο Σάββατο στον Ναόν της Αναστάσεως. Πράγματι, ο ηγεμόνας, πείστηκε λόγω των χρημάτων και έδωσε διαταγή να γίνει έτσι ακριβώς.

Εισήλθαν, λοιπόν, στον Ναό με πολλή χαρά μόνον οι Αρμένιοι με την ελπίδα να λάβουν το Άγιον Φως, οι δε Ορθόδοξοι έμειναν έξω στην αυλή του Ναού περίλυποι, παρακαλώντας με τον Πατριάρχη τον Άγιον Θεό, με δάκρυα και συντριβή καρδίας, να δείξη το έλεος της ευσπλαχνίας Του· ενώ δε προσηύχοντο σχίσθηκε η κολώνα, που αναφέραμε πιο πάνω, και βγήκε απ’ αυτήν το Άγιον Φως.

Η κολώνα η οποία σχίστηκε και βγήκε το Άγιον Φως!
Όταν το είδε αυτό ο Πατριάρχης, έσπευσε με μεγάλη προθυμία και ευλάβεια και άναψε τα κεριά που κρατούσε στα χέρια του και διένειμε το Φως προς τους Ορθοδόξους, για τον αγιασμό τους. Όταν οι Μωαμεθανοί θυρωροί είδαν το θαύμα αυτό, άνοιξαν αμέσως την αγία Πόρτα και εισήλθε στον Ναόν ο Πατριάρχης και όλον το πλήθος των Ορθοδόξων ψάλλοντες το «Τις Θεός μέγας ως ο Θεός ημών» και ετέλεσαν την λειτουργίαν.

Λόγω του θαύματος αυτού, ένας μουσουλμάνος ομολόγησε μεγαλοφώνως τον Χριστό Υιό Θεού και πίστεψε σ’ Αυτόν, οι δε ομόδοξοί του όταν άκουσαν το γεγονός αυτό, θύμωσαν και τον έκαψαν μέσα στην αγία Αυλή, και έτσι έλαβε μαρτυρικό θάνατο.»

Διασκευασμένο στην καθομιλουμένη από το “Προσκυνητάριον της Αγίας Πόλεως Ιερουσαλήμ και πάσης Παλαιστίνης”, που έγραψε ο Αρχιμανδρίτης Χρύσανθος, (Βιέννη 1807), και περιέχεται στο βιβλίο του Ιωσήφ Μ. Δ., “Το Άγιο Φως”
https://www.pemptousia.gr/2018/04/paradoxo-thavma-kata-tin-afi-tou-agiou-fotos-ke-to-martirio-tou-mousoulmanou/

Και όλοι αυτοί οι προσκυνητές που με Πίστη περιφέρουν το ΑΓΙΟ ΦΩΣ τα πρώτα λεπτά μετά την αφή του πλησίον τους προς ΑΓΙΑΣΜΟ και δεν καίγονται , τι είναι ; δεν είναι ένα χειροπιαστό Θαύμα;


Δεν υπάρχει πιο αδιάσειστο γεγονός από το παγκόσμιο αυτό γεγονός.

«Ήδη από την ώρα του εκτάκτου ανάμματος μέσα στο Κουβούκλιο, έχουν ανάψει «από μόνα τους» και πολλά κεριά πιστών έξωθεν του Κουβουκλίου, όπως και όλες οι κανδήλες του χώρου, που για το λόγο αυτό έχουν από πριν σβησθεί10. Μερικοί αντιλαμβάνονται πλην του ανάμματος των κεριών και μία ιδιαίτερη λάμψη, ως αστραπή, να γεμίζει προς στιγμήν το χώρο, ακόμη δε λιγότεροι αντιλαμβάνονται πολύ έντονα την παρουσία του θεϊκού φωτός. Τέτοια εμπειρία είχε ο χρηματίσας επί πεντήκοντα επτά έτη φύλακας του Πανα­γίου Τάφου μακαριστός μοναχός Μητροφάνης (†1997), ο οποίος το 1926, οδηγούμενος από δυσπιστία κρύφθηκε εντός του Αγίου Κουβουκλίου την ώρα της τελετής: «Εκείνην την ιδίαν ακριβώς στιγμήν, που η αγωνία μου ευρίσκετο εις φοβεράν υπερέντασιν μέσα εις την απέραντον νεκρικήν σιγήν, που μόλις ήκουα την αναπνοήν μου, ήκουσα ένα ελαφρόν συριγμόν. Ήτο παρόμοιος με λεπτήν αύραν πνοής ανέμου. Και αμέσως -αλησμόνητον θέαμα- είδα ένα γαλάζιο φως να γεμίζη ολόκληρον τον Ιερόν χώρον του Ζωοδόχου Τάφου. Το γαλάζιον εκείνον φως το είδα εις την συνέχειαν να στριφογυρίζη ως δυνατός ανεμο­στρόβιλος... Μόλις [ο Πατριάρχης] ήγγισεν επί της Ιεράς Φυλλάδος και ήνοιξε την σελίδα της και ήρχισε να αναγινώσκη τας ευχάς, εκείνο το κάπως ήρεμον γαλάζιον φως ήρχισε και πάλιν μίαν ανήσυχον κίνησιν. Ήτο ένα αφάνταστον και απερίγραπτον στριφογύρισμα, δυνατώτερον από το πρώτον. Και αμέσως ήρχισε να μεταβάλλεται εις ένα ολόλευκο φως, όπως περιγράφει ο Ευαγγελιστής την Μεταμόρφωσιν του Σωτήρος Χριστού. Εν συνεχεία το ολό­λευκον εκείνο φως μετεμορφώθη εις έναν ολοφώτεινον υπέρ τον ήλιον δίσκον και ενετοπίσθη ακίνητον άνωθεν ακριβώς της κεφαλής του Πατριάρχου. Κατόπιν είδα τον Άγιον Γέροντα Πατριάρχην να παίρνει εις τα χέρια του τας δε­σμίδας των τριάκοντα τριών κεριών. Τας ανύψωσε και έδι­δε την εικόνα της αναμονής. Ανέμενεν εκ Θεού την έλευσιν του αοράτου Φωτός. Και όπως σιγά-σιγά ύψωνε τα χέ­ρια του δεν έφθασεν ακόμη εις το ύψος της κεφαλής του. Αμέσως εν ριπή οφθαλμού, ως να ήγγισεν επί αναμμένης καμίνου, ήναψαν αυτομάτως η Αγία Κανδήλα και αι τέσ­σαρες11 δεσμίδες των κεριών. Αιφνιδίως δε χωρίς καν να αντιληφθώ εξηφανίσθη από των οφθαλμών μου ο ολοφώτεινος εκείνος δίσκος12».
https://www.impantokratoros.gr/C21B283A.el.aspx

ΤΟ ΑΓΙΟ ΦΩΣ έχει Ιστορία διότι αυτό γράφει ΙΣΤΟΡΙΑ

ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ – ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΑΤΡΙΔΑ

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας