Στις 8 Νοεμβρίου 1893, (μετά απο 27 χρόνια την ίδια ημερομηνία θα επέλθει η οσιακή του Κοίμηση), ο ´Αγιος Νεκτάριος θα εκφωνήσει έναν βαρυσήμαντο λόγο προς τους νέους του Γυμνασίου Λαμίας. Ο λόγος διασώζεται με τίτλο "ΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥ ΕΦΗΒΟΥΣ ".
Μέσα απο ένα μεγάλο απόσπασμα μπορούμε να αντιληφθούμε το ενδιαφέρον του Αγίου για τους νέους, την αγωνία του και την αγάπη του. Ένας λόγος επίκαιρος που μας αφορά όλους. Ένας λόγος που θα πρέπει να μας προβληματίσει όλους. Ένας λόγος που θα φέρει όλους μας προ των ευθυνών μας απέναντι στους νέους μας.
Ειδικά οι τελευταίες γραμμές του κειμένου φαντάζουν πλέον προφητικές, για το σημείο που η Πατρίδα μας έχει φτάσει.
Το απόσπασμα ολοκληρώνεται με τα εξής λόγια: "Η Υμετέρα αρετή θα σώση τα πάντα, η δε κακία θα διαφθείρη τα πάντα... (σημ. Διατηρώ την ορθογραφία που έγραφε ο Άγιος).
***
Η αρετή ή η κακία των εφήβων φέρει γενικόν χαρακτήρα, διότι έν αυτή αναπτύσσεται η διάδοχος γενεά, εις ήν το Έθνος και η Πολιτεία θέλουσι παραδώση μετ' ου πολύ τας παρακαταθήκας των προγόνων και άπαντας τους θησαυρούς των προηγηθεισών γενεών.
Αυτή θα εμπιστευθή την τιμήν και την δόξαν της Πατρίδος. Αυτή δε θα αναλάβει την Διεύθυνσιν του Κράτους. Αυτή θα καλλιεργήση τας τέχνας και τας επιστήμας. Αυτή θα συντελέση εις την ευημερίαν των πολιτών. Αυτή θα κοσμήσει την Πολιτείαν, το Έθνος την Εκκλησίαν.
Και αυτή θα μορφώση τον ηθικόν χαρακτήρα της κοινωνίας. Εάν λοιπόν γίνει Ενάρετος, η αρετή αυτή σώζει τα πάντα, εάν δε αποβή μοχθηρά, η κακία αυτής καταστρέφει τα πάντα. Αι γενεαί λαμβάνουσιν εκ διαδοχής τας παρακαταθήκας των προγόνων, όσα ιερά, όσα ευγενή, όσα καλά, όσα αγαθά, όσα μεγάλα, όσα ένδοξα.
Έχουν δε καθήκον ιερόν να διαφυλάξωσι την παρακαταθήκην αλώβητον και να παραδώσωσιν αυτήν εις τας κατόπιν γενεάς μείζονα και λαμπροτέραν. Διότι άλλως δείκνυνται ασεβείς μεν προς τους προγόνους, προδόται δε της Πατρίδος και άδικοι προς τους επιγόνους.
Η τήρησις όμως ταύτης επιβάλλει υποχρεώσεις τοσούτω μεγάλας, όσω και το μέγεθος της τιμής της διαδοχής, η αξία της κληρονομιάς, ο κίνδυνος της απωλείας και τα εκ ταύτης δεινά.
Οι κληρονόμοι μεγάλων περιουσιών δέον να ώσι μεγάλοι άνδρες. Διότι οι μικροί και ευτελείς, ανάξιοι καθ' εαυτούς, εις όνειδος μεν των προγόνων μεταβάλλοντες κλέος, εις πενίαν δε τον πλούτον και άθλιον και ελεεινόν διανύουσι βίον. Οι τοιούτοι καταπροδίδουσι τα ιερά της Πατρίδος, απεμπολώσι τα τιμαλφέστατα και εξαγοράζουσι βαρυτίμως το αίσχος και την ατιμίαν.
Αγών διαρκής ο βίος των πατέρων ημών των διαφυλαξάντων αυτόν, αγών άρα διαρκής απαιτείται και παρ' ημών προς διατήρησιν αυτού και παράδοσιν εις τους επιγόνους.
Ως θεματοφύλακες, οφείλομεν πάσαν μεν σπουδή να επιδείξομεν, όπως αναδειχθώμεν άξιοι, πάσαν δε επιμέλειαν, όπως περιφυλάξωμεν αυτόν αλώβητον.
Ιδού υμείς μετ' ολίγον άνδρες τέλειοι, εις δε τας χείρας υμών το Έθνος παραδώσει πάντα τα κειμήλια, τας δυνάμεις, τον στόλον, τον στρατόν, τα αξιώματα, την παιδείαν, τας επιστήμας, τας τέχνας, την προγονικήν εύκλειαν, τον πλούτον, την δόξαν, την ευημερίαν του Έθνους και το μεγαλείον του.
Ιδού μετ' ολίγον η διοίκησις του Κράτους, η εξουσία, το βήμα, η Βουλή, τα δικαστήρια, η Εκκλησία, οι ιεροί άμβωνες και πάσαι αι της Πολιτείας λειτουργείαι παραδίδονται εις χείρας σας.
Εκ της ικανότητος δε ή ανικανότητος, εκ της αρετής ή της κακίας υμών, κρέμαται η ευδαιμονία ή η κακοδαιμονία του Έθνους, η ανύψωσις ή η ταπείνωσις του, ο πλούτος ή η πτώχευσις του.
Η Υμετέρα αρετή θα σώση τα πάντα, η δε κακία θα διαφθείρει τα πάντα...
* O Iωάννης Κορνιλάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης.
Στην Αθήνα θα παρακολουθήσει κατωτέρα, μέση και ανώτατη εκπαίδευση στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Από νεαρή ηλικία αποκτά μεγάλη αγάπη στη μελέτη, η οποία και παραμένει έως σήμερα σε θέματα ιστορίας, φιλοσοφίας, πολιτικής, οικονομίας, γεωστρατηγικής, θεολογίας και ψυχολογίας.
Στον επαγγελματικό στίβο έχει εργαστεί σε τραπεζοασφαλιστικούς οργανισμούς, αναλαμβάνοντας διευθυντικές θέσεις ευθύνης.
Συμμετέχει σε πλήθος Ελληνικών και Ευρωπαϊκών επαγγελματικών συνεδρίων, όπου και λαμβάνει αντίστοιχο αριθμό Βραβείων και διακρίσεων.
http://www.romfea.gr
