Ὅποιος ἐκπίπτει ἀπό τήν ἀλήθεια, ἐκπίπτει καί ἀπό τήν ἀγάπη
Κάθε δύναμη, πού ἀντιστρατεύεται τήν Ὀρθοδοξία, δέν προέρχεται ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ἀπό τήν περιοχή τῆς ἀγκάλης Του. Γι’ αὐτό ἡ ἀγάπη συνυπάρχει μόνο μέ τήν Ὀρθοδοξία. Ἡ ὀρθόδοξη πίστη, τό ὀρθόδοξο δόγμα, ἡ ὀρθόδοξη παραλαβή καί διατήρηση τῆς ἐν Χριστῷ Ἀλήθειας, εἶναι τό κλίμα πού διασφαλίζει τήν ἀνάπτυξη τῆς ἀληθινῆς ἀγάπης. Ἔξω ἀπό τὀ κλίμα αὐτό, ὅ, τι φαίνεται ὡς ἀγάπη, εἶναι ἀπάτη καί κακία. Μέσα στό κλίμα αὐτό ὅ, τι φαίνεται ὡς μῖσος εἶναι ἀγάπη.
Πῶς τώρα ἡ φαινομενική ἀγάπη τοῦ ἑτεροδόξου εἶναι κακία, καί πῶς αὐτό τό φαινομενικό μῖσος τῶν Ἀποστόλων πρός τόν ἑτερόδοξο, ὁ φανατισμός καί ἡ μισαλοδοξία ὅπως θά λεγόταν σήμερα, πῶς εἶναι ἀγάπη, αὐτό κατανοεῖται ὅταν ἀτενίσει κανείς γιά ἄλλη μία φορά τήν περιοχή τῆς αἰώνιας ἀγάπης.
Οἱ Ἀπόστολοι αὐτοί ἀγωνίζονται νά συγκρατήσουν τούς πιστούς στήν περιοχή τῆς Ὀρθοδοξίας, ὅπου ὑπάρχει ἡ ἀληθινή ἀγάπη. Οἱ ἑτερόδοξοι ἀνταγωνίζονται νά βγάλουν τούς πιστούς ἔξω ἀπό τήν κοινή περιοχή τῆς Ὀρθοδοξίας καί τῆς ἀγάπης. Διότι ἀφοῦ “ὁ Θεός ἀγάπη ἐστί’’ (Α’Ἰω.4,8.16) καί ‘’ἀλήθεια ἐστί’’ (Ἰω. 1,6), ὅποιος ἐκπίπτει ἀπό τήν ἀλήθεια, ἐκπίπτει καί ἀπό τήν ἀγάπη. Καί ‘’ὁ Θεός τῆς ἀγάπης’’ (Β΄ Κο 13,11), πού εἶναι ἐξ ἴσου καί ‘’Πνεῦμα τῆς ἀληθείας’’ (Ἰω 14,16-17), δέν εἶναι δυνατόν σέ ἄλλους νά κατοικεῖ ὡς ἀγάπη μόνον καί σέ ἄλλους ὡς ἀλήθεια. Ἐκεῖνος πού εἶναι στήν ἀλήθεια, αὐτός εἶναι καί στήν ἀγάπη.
Οἱ Πατέρες ἀποκάλεσαν τόν Θεό ‘’αὐτοαλήθεια’’, ὅπως τόν ἀποκάλεσαν καί ‘’αὐτοαγάπη’’. Αὐτός πού στέκει ἄξω ἀπό τήν ἀλήθεια εἶναι ὁ διάβολος καί οἱ πονηροί ἄγγελοί του, καί γι’ αὐτό λέγεται ‘’ψεύστης’’ καί ‘’πατήρ τοῦ ψεύδους’’.
Αἰτιολογεῖται μάλιστα στήν Καινή Διαθήκη ὅτι ὁ διάβολος, ἐπειδή εἶναι πηγή τοῦ ψεύδους καί βρίσκεται ἔξω ἀπό τήν ἀλήθεια, γι’ αὐτό εἶναι καί ἀνθρωποκτόνος. Ἔχει, δηλαδή, μία ἰδιότητα, πού φανερώνει ἀπουσία ἀγάπης. ‘’Ἐκεῖνος ἀνθρωποκτόνος ἦν ἀπ’ ἀρχῆς καί ἐν τῇ ἀληθείᾳ οὐχ ἕστηκεν, ὅτι οὐκ ἔστιν ἀλήθεια ἐν αὐτῷ. Ὅταν λαλῇ τό ψεῦδος, ἐκ τῶν ἰδίων λαλεῖ, ὅτι ψεύστης ἐστί καί ὁ πατήρ αὐτοῦ’’ (Ἰω 8,44).
Γιά τήν ἀντιγραφή
Φ.Μ.
Ἀπό τό βιβλίο τοῦ μακαριστοῦ καθηγητοῦ τῆς θεολογικῆς σχολῆς τοῦ ΑΠΘ Στέργιου Σάκκου ‘’ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ’’ (σελ. 30-32), τῶν ἐκδόσεων ‘’Χριστιανική Ἐλπίς’’.
