Θυμάμαι μία φορά, που είχα πάει στην Κρήτη, σ’ ένα χωριό, στα Ανώγεια, είχαν έλθει κάποιες γριές για εξομολόγηση, και όταν τέλειωσαν, μου λέει μια γριά μιαν ευχή: "Να χαίρεσαι τον Σταυρό σου".
Μετά ήλθε μια άλλη γριά: "Να χαίρεσαι τον Σταυρό σου". Κι εγώ παραξενεύτηκα και λέω: "Μα τι είναι αυτή η ευχή;".
Μετά ήλθε μια άλλη γριά: "Να χαίρεσαι τον Σταυρό σου". Κι εγώ παραξενεύτηκα και λέω: "Μα τι είναι αυτή η ευχή;".
Και μου λένε: «Έτσι το λέμε εδώ. Για κάποιο γονιό, μάνα ή πατέρα, λέμε: "Να χαίρεσαι τα παιδιά σου", γιατί η χαρά των γονιών είναι τα παιδιά τους.
Κι όταν κανείς είναι καλόγερος ή καλόγρια τού λέμε: “Να χαίρεσαι τον Σταυρό σου"».
Αυτή η ευχή, "να χαίρεσαι το Σταυρό σου", νομίζω ότι είναι ένα πράγμα τόσο μεγάλο και τόσο βαθύ, που θυμίζει θεολογία του αγίου Μαξίμου του ομολογητού.
Αρχ. Βασίλειος Γοντικάκης, Προηγούμενος Ι. Μ. Ιβήρων Αγίου Όρους
https://proskynitis.blogspot.gr