“Αναρχε Θεε, Συ που
δημιουργησες τον ουρανο, και θεμελιωσες την γη επανω στα νερα. Συ εδωσες τον
ηλιο να φωτιζει τον κοσμο ολο και τα συννεφα να βρεχουν.
Συ χαριζεις αφθονα
τα αγαθα σου επι δικαιους και αδικους. Συ ευεργετεις καλους και κακους, σαν
ανεξικακος και Παναγαθος. Ακουσε τωρα πλουσιοδωρε Βασιλευ, την δουλη σου που σε
παρακαλει και οποιος μνημονευει το μαρτυριο μου, προς δοξα του Αγιου Σου
ονοματος, αξιωσε τον να μην αγγιξει
ποτε την οικογενειαν του ασθενεια κολλητικη, ουτε το σπιτικο του αρρωστεια
θανατηφορα.”
Κι ενω η Αγια Βαρβαρα ελεγε την προσευχη αυτη ακουσε μια
αποκοσμη γαληνια, ουρανια φωνη να προσκαλη κι αυτην και την μαρτυς Ιουλιανη
στην δοξα του ουρανου, και να της υποσχεται συγχρονως οτι θα γινοταν
πραγματικοτης εκεινο που ζητησε στην προσευχη της.
Απο τον Βιο της Αγιας Μεγαλομαρτυρος Βαρβαρας.
www.ekklisiaonline.gr
