Αφού συζήτησαν αρκετά, ο στυλίτης επέμενε και ζήτησε
έμπρακτες αποδείξεις.
-Δηλαδή τί θέλεις; Με τί τρόπο να σου αποδείξω την ορθότητα
των δογμάτων μας;
-Να, κύριε πατριάρχη, αποκρίθηκε ο στυλίτης. Ν’ ανάψουμε
μια φωτιά και να μπούμε και οι δύο μέσα! Όποιος δεν καή, αυτός θα είναι
πραγματικά ορθόδοξος.
Τότε ο θείος Εφραίμιος του λέει:
-Έπρεπε, παιδί μου, να μ’ ακούσης σαν πατέρα και τίποτε
περισσότερο να μη ζητήσης. Επειδή όμως ζήτησες απόδειξη που ξεπερνά τις δικές
μου δυνάμεις, θα εμπιστευθώ στον Κύριο μου και θα το κάνω αυτό για τη σωτηρία
της ψυχής σου!
Γυρίζει μετά στους ακολούθους του και τους παραγγέλλει:
-Ευλογητός ο Θεός. Φέρτε εδώ μερικά ξύλα.
Και αφού τα έφεραν, ανάβει φωτιά ο πατριάρχης μπροστά στον
στύλο και απευθύνεται στον στυλίτη:
-Κατέβα λοιπόν να μπούμε και οι δύο στη φωτιά αυτή, όπως
ζήτησες.
Κατάπληκτος εκείνος για την πίστη του πατριάρχη, αρνείται
να κατεβή.
-Εσύ δεν το πρότεινες αυτό; του λέει ο πατριάρχης. Πώς
τώρα αρνείσαι να κατέβης;
Τότε ο θείος Εφραίμιος έβγαλε το ωμοφόριο του, πλησίασε τη
φωτιά και προσευχήθηκε:
-Κύριε Ιησού Χριστέ, ο οποίος σαρκώθηκες για τη σωτηρία
μας από τη Δέσποινα μας Αειπάρθενη Θεοτόκο, φανέρωσε μας την αληθινή πίστη.
Μόλις τελείωσε την προσευχή αυτή, πέταξε το ωμοφόριο στη
μέση της φωτιάς. Η φωτιά άναβε πολλή ώρα και αποτέφρωσε όλα τα ξύλα. Μόλις
έσβησε, πλησίασαν και πήραν το ωμοφόριο σώο και αβλαβές, χωρίς ίχνος καψίματος.
Ο στυλίτης, συγκλονισμένος, αναθεμάτισε την αίρεση στην
οποία πίστευε, προσήλθε στην Ορθοδοξία και σύντομα κοινώνησε από τα χέρια του
πατριάρχη.
( Λειμωνάριον)
(Χαρίσματα και Χαρισματούχοι, Ι.Μονή Παρακλήτου, τόμος
Γ΄,σελ.191-192)
www.sostis.gr
