Το θαύμα δεν είναι
μόνο ένα έκτακτο και υπερφυσικό γεγονός, που φυσικά μας εκπλήσσει και μας
αλλάζει τη ζωή.
Είναι αποτέλεσμα της
δύναμης της αγάπης του Θεού, για να ευεργετήσει, για να θεραπεύσει, για να
παρηγορήσει τον πάσχοντα και αδύναμο. Αυτό το περιεχόμενο
έχουν και τα σύγχρονα θαύματα, που επέτρεψε ο Θεός, μέσω της Παναγίας της
Αρβανίτισσας.
Ποια είναι, όμως, η
Παναγία η Αρβανίτισσα, που δεν είναι ευρέως γνωστή;
Στη Χίο κατά τα χρόνια
1042-1054 έφτασαν πετράδες, που ήταν Αρβανίτικης καταγωγής (οι Αρβανίτες, είναι
γνήσιο και καθαρόαιμο ελληνικό φύλο και δεν πρέπει να συγχέονται με τους
Αλβανούς), για να χτίσουν τη Νέα Μονή.
Οι απόγονοί τους
εγκαταστάθηκαν στο νησί και ασχολήθηκαν με την κτηνοτροφία. Κάποιοι από αυτούς,
που διέμεναν στην ονομαζόμενη σήμερα τοποθεσία «Παναγία Αρβανίτισσα» της Χίου
έβλεπαν μια λυγερόκορμη κοπέλα με αρβανίτικη φορεσιά να περιδιαβαίνει στις
κορυφές.
Κατάλαβαν ότι είναι η
Παναγία και από την ενδυμασία της την αποκάλεσαν Παναγία Αρβανίτισσα.
Το 1905 μ.Χ. βρέθηκε
εικόνισμα της Παναγίας και κτίστηκε εκεί εκκλησία.
Η Παναγία η
Αρβανίτισσα, που δεν τιμάται μόνο στη Χίο, αλλά και σε άλλες περιοχές της
Ελλάδας, όπου, κυρίως, ζουν Αρβανίτες, στις ψυχές των πιστών έχει τα
χαρακτηριστικά της ανεξίκακης, της μακρόθυμης , της πολυέλεης. Έτσι θέλει και
τα παιδιά της.
Η αγάπη, η επιείκεια,
η ανεξικακία και η προθυμία, μας αποδεικνύουν γνήσιους ακόλουθους του Θεού.
Απλές αλήθειες, που,
όμως, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα του συμφέροντος και των ψεύτικων «σχέσεων», μας
κάνει να ξεχνάμε.
Η Παναγία η
Αρβανίτισσα είναι σαν το κατάφορτο, από καρπούς δένδρο. Στη φύση, για να έχουμε
καρποφορία, είναι απαραίτητο οι θρεπτικοί χυμοί από τις ρίζες να διαχυθούν στα
κλωνάρια, ώστε να έλθει η συγκομιδή.
Σαν θρεπτικός χυμός
στον πνευματικό τομέα λειτουργεί η Παναγία η Αρβανίτισσα.
Η μυστική επικοινωνία
μαζί της, είναι η προϋπόθεση για την καρποφορία.
ΘΑΥΜΑΤΑ
Τα πολλά θαύματα της
Παναγίας της Αρβανίτισσας, που επί το πλείστον κατέγραψε ο αγιορείτης γέροντας
Νεκτάριος, ο οποίος εκτεταμένα ασχολήθηκε με τη μορφή της, είναι σημάδι και
γνώρισμα της αληθινής πίστης, αλλά και εγγύηση της αλήθειας της Ορθοδοξίας.
Απαλλαγμένα από κάθε
τι εγωιστικό και ιδιοτελές, δεν έχουν καμία σχέση με την επίδειξη και την
εκμετάλλευση, που οδηγεί στη γελιοποίηση, αλλά είναι καρπός της πίστης.
Υπάρχουν μαρτυρίες για
παρεμβάσεις της Παναγίας της Αρβανίτισσας σε προβλήματα υγείας. Εμφανιζόταν,
όπως η Ε. Κ. διηγήθηκε, στον ύπνο της η Παναγία η Αρβανίτισσα με λευκή
αρβανίτικη στολή, την περίοδο, που έπασχε από αιμάτωμα στον εγκέφαλο και όλα
εξελίχθηκαν ομαλά.
Τη δεκαετία του 1950,
σύμφωνα με όσα διέσωσε η Δ. Κ., που η ασθένεια της ψωρίασης (σήμερα έχει
εξαφανισθεί ή είναι αρκετά περιορισμένη) ήταν σε έξαρση, οι ψωριασμένοι, που
προσκυνούσαν στη χάρη της, θεραπεύονταν.
Έφηβος, που έβοσκε το
κοπάδι των γονιών του, περνούσε μπροστά από το προσκυνητάρι της Παναγίας της
Αρβανίτισσας, που βρίσκεται έξω από το ναό της, αλλά δεν το άναβε, παρ' ότι
ήταν σβηστό, το προσπερνούσε αδιάφορα.
Κάποια ημέρα, έτυχε να
διαβεί από κει λίγο πριν το ξημέρωμα και εμφανίστηκε μπροστά του μια γυναίκα,
που τον κοίταξε θλιμμένα και αποχώρησε.
Την είδε να εισέρχεται
μέσα στο ναό, που ήταν κλειδωμένος και κατάλαβε ότι ήταν η Παναγία η
Αρβανίτισσα.
Ο αείμνηστος
ταγματάρχης του Στρατού Π. Μ. είχε αφηγηθεί ότι μόλις τελείωσε μόλις τελείωσε
μια μάχη στο Αλβανικό μέτωπο, ένιωσε να τον πλησιάζει η Παναγία η Αρβανίτισσα
σε σχήμα μοναχής και αστραπιαία εξαφανίστηκε. Πρόλαβε να προσέξει το
κατατρυπημένο από τις σφαίρες ένδυμά της.
Δεν πέρασαν παρά λίγα
λεπτά για να διαπιστώσει ότι κανένας από τους στρατιώτες του δεν είχε
τραυματισθεί.
Η ΠΙΣΤΗ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟ
ΘΑΥΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ
Τα θαύματα της Μητέρας
του Θεού, τα θαύματα της Παναγίας της Αρβανίτισσας, αλλά και το κάθε θαύμα,
είναι του Θεού η μέριμνα να μας οικοδομήσει ψυχικά και να μας στερεώσει στη
δύσβατη χριστιανική ζωή.
Τα θαύματα, για τα
οποία δεν υπάρχουν «λογικές» αποδείξεις, τα αναγνωρίζουν οι καλοπροαίρετοι
άνθρωποι, εκεί, που οι άλλοι δεν θέλουν να τα δουν. Εκεί, που οι άλλοι,
εγκλωβισμένοι στον ορθολογισμό, τα απορρίπτουν, βλέποντας ψυχοπάθειες,
συμπτώσεις, φαντασιώσεις και συγκυρίες.
Η πίστη φέρνει το
θαύμα και όχι το θαύμα την πίστη.
Για τον πιστό το θαύμα
είναι ένα ανοιχτό παράθυρο προς τον ουρανό, απ΄ όπου κανείς μπορεί να δει
στιγμές από τον κόσμο του Θεού, που είναι υπερβατικός.
Είναι ένας κεραυνός
στο αδιέξοδο της λογικής και της φθαρτής πραγματικότητας, που μας επιτρέπει,
έστω και ελάχιστα, να αντικρίσουμε κατάματα, αυτό, για το οποίο δημιουργηθήκαμε
και αυτό, στο οποίο πρέπει να φθάσουμε.
Είναι η απάντηση του
ουρανού στην αγωνία και στα δάκρυα της γης. Με το θαύμα, ξεπερνάμε προσωρινά το
πρόβλημα, αφού μπορεί να μας ξανασυμβεί οτιδήποτε κακό, ωστόσο από αυτό
παίρνουμε δύναμη να συνεχίσουμε, συνειδητοποιώντας ότι είναι αποτέλεσμα της
προστασίας και της σοφίας του Θεού.
Μπορεί αυτή τη σοφία
και αυτή την προστασία να μην την καταλαβαίνουμε πολλές φορές και να αδυνατούμε
να την ερμηνεύσουμε, καλούμαστε, όμως, να την πιστεύσουμε.
Γράφει ο π. Ηλίας
Μάκος για τη Romfea.gr
