Μιά φορά ήρθε
σ’εμένα να εξομολογηθεί ένας μεγαλόσχημος μοναχός και μου είπε:
-Πάτερ,απελπίστηκα.Δεν
βλέπω στον εαυτό μου καμία αλλαγή προς το καλύτερο.Και πήρα και το μεγάλο
αγγελικό σχήμα.
Και ξέρω ότι ο Θεός
θα ελέγξει λεπτομερώς ποιός ήταν πραγματικός μοναχός και ποιός μόνο φορέας του
σχήματοςΠώς να διορθωθώ;Πως να είμαι νεκρός για την αμαρτία; Αισθάνομαι μεγάλη
αδυναμία
-Έχεις δίκιο, του
είπα.Αν ο Θεός μας κρίνει κατά τα έργα μας χαθήκαμε,επειδή δεν έχουμε τίποτα να
του παρουσιάσουμε
-Υπάρχει άραγε
κάποια ελπίδα σωτηρίας;
-Σίγουρα υπάρχει.Να
κάνεις όσο πιο συχνά την προσευχή σου και αφέσου στα χέρια του Θεού.
-Ποιό όμως το όφελος
της προσευχής,εαν δεν συμμετέχει ο νους και η καρδιά;
-Υπάρχει τεράστιο
όφελος.Η προσευχή έχει πιο πολλά σκαλοπάτια.Από την απλή εκφώνηση των λέξεων
της προσευχής μέχρι τη θαυματουργική προσευχή.
Ακόμη και αν
βρισκόμαστε στο χαμηλότερο σκαλοπάτι της προσευχής, ακόμη και τότε μας είναι
χρήσιμη και σωτήρια. Οι ραδιουργίες του εχθρού απομακρύνονται από τον άνθρωπο
που προσεύχεται.
Άγιος Βαρσανούφιος της Όπτινας
askitikon
