Πεποικιλμένη τη θεία δόξη
η ιερά και ευκλεής Παρθένε μνήμη σου πάντας συνηγάγετο προς ευφροσύνην τους πιστούς,
εξαρχούσης Μαριάμ, μετα χορών και τυμπάνων τω σω άδοντας μονογενεί ενδόξως, ότι
δεδόξασται.
Η δημιουργική, καί συνεκτική τών απάντων, Θεού σοφία καί δύναμις, ακλινή
ακράδαντον, τήν Εκκλησίαν στήριξον Χριστέ, μόνος γάρ εί άγιος, ο εν αγίοις αναπαυόμενος.
Ιταμώ θυμώ τε καί πυρί, θείος έρως αντιταττόμενος, τό μέν πύρ εδρόσιζε, τώ θυμώ δέ εγέλα, θεοπνεύστω λογική, τή τών οσίων τριφθόγγω λύρα αντιφθεγγόμενος, μουσικοίς οργάνοις εν μέσω φλογός, ο δεδοξασμένος, τών Πατέρων καί ημών Θεός ευλογητός εί.
Αι γενεαί πάσαι, μακαρίζομέν σε, την μόνην Θεοτόκον.
Νενίκηνται της φύσεως οι όροι, εν σοι Παρθένε άχραντε, παρθενεύει γαρ
τόκος, και ζωήν, προμνηστεύεται θάνατος· η μετά τόκον Παρθένος, και μετά θάνατον
ζώσα, σώζοις αεί, Θεοτόκε, την κληρονομίαν σου.
