Όσο λιγότερη πίστη έχουμε, τόσο περισσότερη είναι η στεναχώρια
μας. Μια από τις σπουδαιότερες ωφέλειες της πίστης είναι η απελευθέρωση του
ανθρώπου από τις πολλές στεναχώριες...
Όσο το παιδί γνωρίζει πώς υπάρχει ο πατέρας, που φροντίζει για το
σπίτι και για όλες τις δουλειές του σπιτιού, κάθε στεναχώρια του τελειώνει
γρήγορα με τραγούδι. Μόλις όμως χαθεί αυτή η αίσθηση, σωπαίνει το τραγούδι!
Τότε το παιδί αισθάνεται ορφανό και μόνο, περιτριγυρισμένο από στεναχώριες,
αισθάνεται περιτριγυρισμένο από ένα σμήνος σφίγγες.
Όσο περισσότερο ο άνθρωπος προσπαθεί μόνος του, με τις δικές του
δυνάμεις να «ξεφορτώσει» τις στεναχώριες του, τόσο περισσότερο μπερδεύεται στα
δίχτυα τους.
Η χαρά σβήνει, τα μαλλιά ασπρίζουν, το σώμα «εξατμίζεται», ο θυμός
μαζεύεται, μέχρι που ο άνθρωπος καταλήγει σαν μία τσάντα ξηρού δέρματος γεμάτη
θυμό, σκυμμένη πάνω από τον τάφο.
Άγιος Νικόλαος
Βελιμίροβιτς
Καθημερινώς μας «βομβαρδίζουν» με απειλητικές ειδήσεις ότι
έρχονται τα χειρότερα. Ότι σαν ποτάμι, σαν «τσουνάμι» θα επιπέσουν επάνω μας
όλα τα άσχημα αποτελέσματα της κρίσης και πολλοί, δικαιολογημένα,
πανικοβάλλονται και καταρρέουν. Έρχεται λοιπόν σήμερα η μνήμη του αρχαγγέλου
και μας υπενθυμίζει τη θαυμαστή επέμβασή του: μπροστά σε κάθε κατακλυσμό,
μπροστά σε κάθε τσουνάμι απειλητικό, μπορεί να σταθεί μπροστά εκείνος. Και με
τη δύναμη του Θεού μπορεί να «χωνεύσει» αυτό το τσουνάμι, όπως και την κάθε
απειλή. Ένα μόνον απαιτείται για να δει κανείς να ενεργοποιείται αυτή η δύναμη
του ταξιάρχη: η πίστη του ανθρώπου και η με πόθο θερμό επίκλησή του. Αυτό μας
λέει η εμπειρία της Εκκλησίας μας, αυτό έχει υποσχεθεί ο ίδιος ο Θεός μας.
π. Γεώργιος Δορμπαράκης
iconandlight
panagia-ierosolymitissa
