Η καρδιά να βοά το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με!», ώστε η Χάρη και η Σωτηρία του Χριστού να εισέρχονται αισθαντικά στη ψυχή μας. Η Προσευχή, με τη δύναμη του Πνεύματος της αληθείας, διαλύει αδιάκοπα τη θολούρα των σκέψεων και την απάτη των διαθέσεων, ακόμη και τους γύρω μας εχθρούς που μεταμορφώνονται με άσπονδο μίσος σε αγγέλους φωτός, προκειμένου να μας εισάγουν στη σφαίρα της πολυποίκιλης πλάνης, που είναι το μυστικό κέντρο του εγωισμού και της υπερηφανείας μας. Ο ταπεινά προσευχόμενος άνθρωπος βρίσκεται και στέκει πάντα εν τω Θεώ, γι’ αυτό και παραμένει εν πολλοίς ανεπηρέαστος και άτρωτος· η άνωθεν ειρήνη και ο φωτισμός της Προσευχής είναι μονίμως η πολύτιμη ασπίδα της καρδιάς του…π.Δαμιανός
