Έτσι μιλούσε ο Χριστός, τόσο απλά ,ολοκάθαρα, για την πορεία του βίου,
γι’ αυτό το πέρασμα
του καθενός μας σε τούτη την όμορφη γη,
και μίλησε για
θλίψεις…ναι, για θλίψεις και βάσανα πολλά,
για τις φουρτούνες της
ζωής ,τα μύρια τα κτυπήματα…
τα ανελέητα, που
πληγώνουν και σώμα και πνεύμα και ψυχή
κι όλα αυτά επάνω μας, σε μένα, σε κάθε άνθρωπο.
Και λες αλήθεια Χριστέ
μου ,αυτή είναι και η πραγματικότητα
κι οι πλείστοι
,καθημερινά , ασταμάτητα τη βιώνουν
και πέφτουν και
λυγίζουν και πνίγονται στα προβλήματα
κι αγκομαχούν και
γογγύζουν και κάποιοι απελπίζονται…
Ναι, δεχόμαστε
επιθέσεις…κάθε λεπτό της ζωής μας,
επιθέσεις εχθρικές,
καταστροφικές για την πίστη και την ελπίδα μας.
Και σε ρωτώ Χριστέ
μου, σε σένα προσεύχομαι κι εξομολογούμαι,
αλήθεια, πώς να αντέξω
τα τόσα δεινά, πώς θα μπορέσω να πορευθώ,
όταν κάθε στιγμή
θλίψεις και θλίψεις με κυνηγούν και με
κατατρέχουν,
όταν αρρώστιες και
πάθη κατατυραννούν το σώμα και το είναι μου,
όταν η καθημερινότητα
χάνει την ειρήνη της και γίνεται
πιεστική,
όταν η εξουσία του
μαμμωνά καταπιέζει και αποστερεί κάθε
ελπίδα.
Σε μια θάλασσα ζούμε
Χριστέ μου, σε μια τρικυμισμένη θάλασσα,
τώρα στις μέρες μας
,στις έσχατες μέρες των καιρών του κόσμου
και νιώθουμε την ανάγκη να πιαστούμε από το Άγιο χέρι σου,
να μας σηκώσεις και
πάλι, έτσι ,όπως τα πρώτα χρόνια,
τα χρόνια των διωγμών,τότε, που οι πρώτοι χριστιανοί,
ναι, ομολογούσαν και
έδιναν τη ζωή τους για την αγάπη σου.
Πες μου Χριστέ μου,
μίλησε μου σε παρακαλώ, δείξε μου,
οδήγησε με και πάλι
στον δρόμο της αλήθεια σου
και διαφύλαξέ με,
προστάτεψέ με από τις επιθέσεις του κακού,
τώρα ,που η απελπισία ζητά να συγκατοικήσει μαζί μου,
τώρα, που τα βέλη του
χρήματος πολιορκούν την ψυχή μου
και ζητούν να
σ΄απαρνηθώ, να γογγύσω εναντίον της Αγάπης σου.
Παιδί μου μην κλαις
και μην παραζαλίζεσαι
από τις θλίψεις του κόσμου τούτου,
ούτε να αμφιβάλλεις
για την αγάπη μου για μένα και τον
κόσμο,
αφού γνωρίζεις ,ότι
για σένα θυσιάστηκα και πέθανα στο σταυρό.
Για σένα υπέμεινα την
κακία και την λοιδορία των φαρισαίων.
Για σένα υπέμεινα τα
κτυπήματα και τις ύβρεις.
Για σένα το ακάνθινο
στεφάνι και τα καρφιά.
Για σένα ήπια το όξος και δέχτηκα περιπαίγματα.
Για σένα και το
τρύπημα στα πλευρά μου με τη λόγχη.
Μην κλαις ,παιδί μου
και μην ταράσσεται η ψυχή σου.
Και μάθε ότι βλέπω την
πορεία και τον αγώνα σου.
Μάθε ότι είμαι κοντά
σου στις δύσκολες στιγμές σου.
Μάθε ότι η αγάπη
μου γεννοβολά στην ψυχή σου.
Μάθε ότι για την
υπομονή σου γίνεται χαρά στον ουρανό.
Μάθε ότι με την
ταπείνωση σου διαλύεται το κακό.
Μάθε ότι σε κάθε σου
δάκρυ είμαι κι Εγώ,
Ναι ,είμαι κοντά σου
,δίπλα σου ,σαν φίλος σου,
Φίλος καλός που
θυσιάστηκε για τη σωτηρία σου.
Μην κλαις ,παιδί μου,
και συνέχισε να αγωνίζεσαι,
μη σταματάς την
προσπάθειά σου ,δείξε εμπιστοσύνη,
ακολούθησε τα βήματά
μου και προχώρα , μη φοβάσαι,
αφού νιώθεις το φως της αγάπης μου, πάρε δύναμη,
μην αμφιβάλεις κι έχε
θάρρος ,ορθώσου ξανά,
άκουσε τη φωνή μου και
πιάσε το χέρι μου
και πέρασε τα
εμπόδια., κάνετα άγια και δίκαια
και νίκησε και θλίψεις και αδικία με την ταπείνωση ,
μέσα από προσευχή σου και τη συγχώρεση.
Μην κλαις ,παιδί μου,
μην κλαις κι έχε θάρρος,
αφού εγώ νίκησα τον
κόσμο κι εσύ μπορείς να νικήσεις,
αφού εγώ σήκωσα τον
σταυρό κι εσύ μπορείς τον δικό σου,
αφού εγώ συγχώρησα και
εσύ μπορείς να σπλαχνιστείς,
αφού εγώ
αγωνίστηκα κι εσύ μπορείς να περάσεις τα
εμπόδια
και σκέψου…ήμουν ο
βασιλιάς και Θεός σας και υπέμεινα για σας
και πορευόμενος στον
Γολγοθά χαιρόμουν και σας αγαπούσα
κάθε άνθρωπο, κάθε δημιούργημα
της χαράς και της αγάπης μου.
Προσπάθησε
,λοιπόν, προσπάθησε με οδηγό την πίστη και την αγάπη.
Προσπάθησε με της
καρδιάς τη θέρμη και τη δύναμη του
ελέους.
Προσπάθησε για τον
καλό αγώνα, για την πύλη του ουρανού.
Προσπάθησε κι εγώ θα είμαι
πάντα κοντά σου, κάθε στιγμή της ζωής σου,
σε κάθε σου θλίψη και
τώρα και πάντοτε μέχρι τη συντέλεια του αιώνα
και θα απαλύνω τον
πόνο σου, πίστεψέ το, άκουσε τη φωνή μου,
άκουσε τη φωνή μου και
πάρε δύναμη ,έλα κοντά μου, πλησίασέ με,
ακούμπησε στον φίλο
και πατέρα κι αδελφό σου και Θεό σου,
έλα κι εγώ θα σηκώσω
το βάρος της δοκιμασίας σου και πάλι.
Προσπάθησε, παιδί μου,
προσπάθησε και θυμήσου τα λόγια μου,
«εν τω κόσμω θλίψιν έξετε,
αλλά θαρσείτε,
Eγώ νενίκηκα τον κόσμον» (Ιω. 16. 33).
imra
