Κάποιος αδελφός, στενοχωρημένος, πλησίασε τον μακαριστό Γέροντα και νυν Άγιο Εφραίμ, τον «Κατουνακιώτη» (1912–1998), και τον παρακάλεσε: «Γέροντα, κάνε μου μια ευχή να μου φύγει η θλίψη!». Ο Γέροντας, έβαλε τα χέρια του πάνω στο κεφάλι του και προσευχήθηκε, όπως συνήθιζε.
Κατόπιν, του
είπε:
«Άκουσε παιδί μου. Αυτές τις μέρες στην προσευχή μου ο Θεός μού αποκάλυψε τον “νυμφώνα” της ψυχής μου· όπως λέει και το τροπάριο της Μεγάλης Εβδομάδας:
“Τὸν νυμφῶνα
σου βλέπω,
Σωτήρ μου,
κεκοσμημένον·
καὶ ἔνδυμα οὐκ
ἔχω
ἵνα εἰσέλθω ἐν
αὐτῷ…”.
Και,
επιπλέον, μου αποκάλυψε (ο Κύριος) και το “ένδυμα” της ψυχής μου». Το πρόσωπο
του Γέροντα, ενώ έλεγε αυτά τα λόγια, ήταν χαριέστατο.
Και συνέχισε
πάλι:
«Παιδί μου,
παρακάλεσε τον Θεό να σου δείξει κι εσένα τον “νυμφώνα” της ψυχής σου!...».
ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ
ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ
(1912–1998)
