Ο όσιος Παΐσιος καταγόταν από την Αίγυπτο και
γεννήθηκε το έτος 300 μ.Χ. από γονείς πολύ πλούσιους, αλλά και ευσεβείς. Ήταν
επτά αδέλφια και ο μικρότερος ήταν ο Παΐσιος.
Σε μικρή ηλικία έμεινε ορφανός από πατέρα και η στοργική
μητέρα του τον ανέθρεψε σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου. Σε νεαρή ηλικία
ο Παΐσιος, πήγε στην έρημο κοντά στον διάσημο, για την αρετή του αββά Παμβώ.
Με οδηγό αυτόν τον έμπειρο πνευματικό πατέρα, ο Παΐσιος
απέκτησε πολλές θείες αρετές.
Όταν πέθανε ο Παμβώ, ο Παΐσιος αναχώρησε στο δυτικό μέρος της ερήμου και εκεί έστησε τη διαμονή του, όπου πλήθος ανθρώπων πήγαιναν προς αυτόν, για να ζητήσουν το δρόμο της σωτηρίας και ν’ ακούσουν από το στόμα του λόγια πνευματικά και ψυχωφελή.
Όταν ο Παΐσιος έφτασε σε βαθιά γεράματα, τον παρεκάλεσαν
πολλοί αδελφοί, ν’ αφήσει την έρημο και να κατεβεί στην κοντινότερη πόλη, για
να μπορέσουν πολλοί άνθρωποι να ωφεληθούν από τους άγιους λόγους του.
Πράγμα που έγινε και έτσι δόθηκε σε πολλούς η ευκαιρία να
γνωρίσουν τον δρόμο της σωτηρίας, από τα θεόπνευστα λόγια του Παϊσίου. Μαθητής
του Οσίου, υπήρξε και ο Όσιος Παύλος.
Αφού ωφέλησε πολλούς συνανθρώπους του, πέθανε σε πολύ
προχωρημένη ηλικία και τον έθαψαν στην έρημο όπου ασκήτευε. Μετά από χρόνια, ο
πατήρ Ισίδωρος, ανακόμισε τα άγια λείψανα του και τα μετέφερε στην Πισιδία,
όπου τα εναπόθεσε στο εκεί Μοναστήρι του.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὁ ἔνσαρκος ἄγγελος, τῶν Μοναστῶν κορωνίς, ὁ ἄσαρκος
ἄνθρωπος, τῶν οὐρανῶν οἰκιστής, ὁ θεῖος Παΐσιος, χαίρει τὴ αὐτοῦ μνήμη, σὺν
ἠμὶν ἑορτάζων, νέμει τοὶς κοπιώσι, δι’ αὐτὸν θεῖον χάριν διὸ ἐν προθυμίᾳ πολλὴ
τοῦτον τιμήσωμεν.
