Κάποιος αγράμματος μοναχός δεν ήξερε καμμία προσευχή να πει. Του λέει ο γέροντας:
- Αφού δεν μπορείς να μάθεις κάποια προσευχή να λες το:
"Θεοτόκε Παρθένε Χαίρε"
- Γέροντα, ούτε αυτό μπορώ να το πω...
- Ε, τότε λέγε μόνο το: "Χαίρε Μαρία"...
- Αυτό μπορώ να πω! Αυτό μπορώ να το μάθω, είπε ο μοναχός.
''Χαίρε Μαρία'' έλεγε ο μοναχός καθημερινά, χιλιάδες
φορές.
Ο διάβολος του παρουσιάστηκε μια μέρα και του είπε:
-Σταμάτα να λες αυτήν την προσευχή, γιατί δεν μπορώ να σε
πλησιάσω..
Κοιμήθηκε ο γέροντας και το θάψανε. Στο τάφο του μετά από
καιρό άνθισε μόνο του ένα λουλούδι. Ανοίξανε τον τάφο να δούνε και είδαν
παραδόξως, ότι είχε ρίζα την καρδιά του μοναχού, η οποία δεν είχε λιώσει και
έγραφε πάνω σε αυτήν: "Χαίρε Μαρία" με χρυσά γράμματα!
Έμεινε στην ιστορία ο μοναχός αυτός ως ο "Χαίρε
Μαρίας".
Εκείνος που εγκωμιάζει την Παναγία χαριτώνεται και κάθε
φορά που την εγκωμιάζει, κάθε φορά προβιβάζεται.
Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα