~ Ὁ κατηχητής τῆς
Σαντόας Γεώργιος, μοῦ διηγήθηκε τό παρακάτω προσωπικό θαῦμα. Ἰδού πῶς τό διηγεῖται:
«Τόν Μάϊο τοῦ 2006 ἐλάβαμε
πρόσκλησι στίς ἐνορίες μας νά ἔλθουμε στό Κολουέζι γιά τό μηνιαῖο σεμινάριο τῶν
Κατηχητῶν ὅλης τῆς ἐπαρχίας Κατάγκα.
Ὅταν ἔφθασα στό Κολουέζι μοῦ ἐμφανίσθηκε μία περίεργη ἀρρώστεια, ἡ ὁποία ἀπό τότε πού γεννήθηκα δέν μοῦ ἔχει συμβεῖ ποτέ. Πρίσθηκαν τά πόδια μου, τά χέρια μου καί τά μάτια μου.
Τήν ἄλλη ἡμέρα ἐπῆγα
στό ἱεραποστολικό νοσοκομεῖο τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων γιά ἐξετάσεις. Οἱ γιατροί μας
Τιμόθεος καί Βασίλειος δέν διεπίστωσαν κάποια συγκεκριμένη πάθησι. Ἐγώ ὅμως εἶχα
ζαλάδες. Οἱ ἄλλοι Κατηχητές μοῦ ἔλεγαν ὅτι εἶχε κατέβει ἡ στάθμη τοῦ αἵματός
μου γι᾿ αὐτό παρατηρεῖται αὐτή ἡ ζάλη
Οἱ γιατροί δέν βρῆκαν
τίποτε κι ἐγώ γύρισα στό Κέντρο τῆς Ἱεραποστολῆς. Κατέφυγα μέ ἐμπιστοσύνη στόν
Θεό, στήν Παναγία καί στόν Ἅγιο Γεώργιο Προστάτη τοῦ Κέντρου μας.
Προσευχόμουν λέγοντας:
«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, θεράπευσέ με τόν ἁμαρτωλό…».
Κάθε πρωΐ καί βράδυ,
μετά τίς Ἀκολουθίες ἔπαιρνα λάδι ἀπό τά καντήλια τοῦ Εἰκονοστασίου καί ἄλειφα
τά πόδια μου, τά χέρια καί τά μάτια μου.
Καί πράγματι πολύ
γρήγορα θεραπεύθηκα μέ τήν βοήθεια τοῦ Χριστοῦ καί τῶν Ἁγίων μας.
Εὐχαριστῶ τήν Ὀρθόδοξη
Ἐκκλησία, στήν ὁποία καί ἐργάζομαι ἀναξίως ὡς Κατηχητής, διότι μέ δίδαξε τήν ἀλήθεια,
τήν ζωή καί τά θαύματα τῶν Ἁγίων μας. Ἔχοντας κι ἐγώ σάν δωρεά τήν Πίστι αὐτή
στήν καρδιά μου ζήτησα τήν Χάρι τοῦ Χριστοῦ μας καί βρῆκα τήν ὑγεία μου.
Από το βιβλίο:
«Εμπειρίες νεοφώτιστων Ορθοδόξων Αφρικανών»
Μοναχού Δαμασκηνού Γρηγοριάτη
askitikon
