Ο μακάριος αυτός Γέρων
κατάγονταν από τη Γεωργία. Νέος έφθασε στον Άθωνα και αρχικά έμεινε στο
Γεωργιανό κελλί του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου της Μονής Ιβήρων. Μη βρίσκοντας
ησυχία, μετώκισε στο Διονυσιάτικο κάθισμα του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου.
Εκεί αγωνίστηκε υπέρ άνθρωπον, ενώ πήρε ως υποτακτικό του τον ονομαστό αργότερα παπά Σάββα τον Πνευματικό.
Έφτασε σε υψηλά μέτρα
αρετής και καταξιώθηκε του προορατικού χαρίσματος. Η φήμη του ξαπλώθηκε στη
Ρωσία και οδηγουμένων των πραγμάτων προς τον Κριμαϊκό πόλεμο, ο Τσάρος ή το
επιτελείο του, έστειλαν ανθρώπους με ειδικό πλοίο στον Άθωνα, προκειμένου να
συμβουλευθούν τον Γέροντα Ιλαρίωνα για την έκβαση του πολέμου.
Ο Γέρων αρχικά
αρνήθηκε να τους δει, ενώ αυτοί παρέμεναν στην αποβάθρα της Μονής Ιβήρων επί
τρεις ημέρες, ώσπου έλαβαν την απάντηση.
Όπως δε έγινε γνωστό
από τρίτους, η πρόρρηση του Γέροντος επαληθεύτηκε σε όλα. Τους είχε πει ότι η
Ρωσία θα ηττηθεί, θα ταλαιπωρηθεί σε αυτό τον πόλεμο, αλλά δεν θα χάσει εδάφη.
όπως και έγινε.
Μετά τη μακαρία
κοίμησή του, ο υποτακτικός του παπά Σάββας, ο μετέπειτα περίφημος Πνευματικός,
έλαβε ως ευλογία μαζί του την κάρα του Γέροντός του, στη καλύβη της «Αναστάσεως
του Κυρίου» στα Κατουνάκια, όπου είχε μετωκήσει. Ο δε πανάγαθος Θεός ευδόκησε
ώστε, κάθε Παρασκευή η καλύβη του λούζονταν από ουράνιο φως επί μια τριετία, το
οποίο έβλεπαν από την απέναντι Σκήτη της Αγίας Άννης, πολλοί εκ των Πατέρων.
Κατ’ εξήγηση δε των
Πνευματικών, τούτο συνέβαινε διότι ο μακάριος Γέρων Ιλαρίων ο Ίβηρ, νήστευε –
σε όλο το μοναχικό του βίο - κάθε Παρασκευή, ακόμη και από νερό.
ΠΗΓΗ : ΓΑΒΡΙΗΛ
ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΟΥ ΑΡΧΙΜ., ΛΑΥΣΑΪΚΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ, Α΄ εκδ., ΕΝ ΒΟΛΩ 1953, σελ. 34
κ.ε.
tribonio
