Δυο αγαπημένοι μαθητές
ζήτησαν από τον Κύριο θρόνους δόξης
– Αυτός τους έδωσε το Ποτήριό
Του (Μτ. κ΄, 23).
Το Ποτήριο του Χριστού
είναι οι οδύνες.
Σε όσους το πίνουν εδώ
στη γη, το Ποτήριο του Χριστού υπόσχεται μετοχή στη Βασιλεία της χάρης του Χριστού•
προετοιμάζει γι’ αυτούς τις καθέδρες της επουράνιας αιώνιας δόξης.
Στεκόμαστε σιωπηλοί μπροστά στο Ποτήριο του Χριστού, δεν μπορεί κανείς ούτε να παραπονεθεί γι’ αυτό, ούτε να το απορρίψει• γιατί Αυτός που μας έδωσε εντολή να το γευτούμε, πρώτος ο Ίδιος το ήπιε…
Ο χριστιανός αποδέχεται
το Ποτήριο όταν υπομένει τις επίγειες δοκιμασίες με πνεύμα ταπείνωσης, όπως διδάσκεται
από το Ευαγγέλιο.
Ο απόστολος Πέτρος έβγαλε
το μαχαίρι του για να υπερασπιστεί τον Θεάνθρωπο, που ήταν περικυκλωμένος από τον
όχλο• αλλά ο πράος Ιησούς είπε στον Πέτρο: «βάλε την μάχαιραν εις την θήκην• το
Ποτήριον ο δέδωκέ μοι ο Πατήρ, ου μη πίω αυτό;» (Ιω. ιη΄ 11)
Έτσι κι εσύ, όταν σε περικυκλώνουν
συμφορές, θα πρέπει να παρακαλείς και να ενισχύεις την ψυχή σου λέγοντας: «Το Ποτήριον
ο δέδωκέ μοι ο Πατήρ, ου μη πίω αυτό;»
Πικρό είναι το ποτήρι.
Μια μόνο ματιά αν του ρίξει ο άνθρωπος, χάνει τη λογική του. Εσύ, όμως, στη θέση
της λογικής βάλε την πίστη και πιές με γενναιότητα το πικρό ποτήρι. Σου το προσφέρει
ο Πατέρας σου, ο πανάγαθος και πάνσοφος Πατέρας σου. Δεν σου το ετοίμασαν ούτε οι
Φαρισαίοι ούτε ο Καιάφας ούτε ο Ιούδας! Δεν σου το δίνουν ούτε ο Πιλάτος ούτε οι
στρατιώτες του! «Να μην πιώ το ποτήρι που όρισε ο Πατέρας για μένα;».
Οι Φαρισαίοι σκέπτονται
μοχθηρά, ο Ιούδας προδίδει, ο Πιλάτος διατάσσει την παράνομη θανάτωση, οι στρατιώτες
της εξουσίας εκτελούν την εντολή του. Μέσω των άνομων πράξεών τους όλοι αυτοί ετοίμασαν
τη δική τους αληθινή καταδίκη. Μην ετοιμάζεις για τον εαυτό σου την ίδια καταδίκη,
όντας μνησίκακος, ζητώντας και σχεδιάζοντας εκδίκηση, αγανακτώντας με τους εχθρούς
του.
Ο επουράνιος Πατήρ είναι
παντοδύναμος και παντογνώστης: βλέπει την οδύνη σου και αν το έβρισκε απαραίτητο
και συμφέρον να αποσύρει το Ποτήριο από σένα, σίγουρα θα το έκανε.
Ο Κύριος – όπως οι Γραφές
και η ιστορία της Εκκλησίας μαρτυρούν –συχνά επέτρεψε θλίψεις στους αγαπημένους
Του και συχνά απέτρεψε θλίψεις από αυτούς, σύμφωνα με τις ανεξιχνίαστες βουλές της
Θείας Προνοίας.
Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος
με το Ποτήριο, απόστρεψε το βλέμμα σου από τους ανθρώπους που σου το δίνουν• σήκωσε
τα μάτια σου στον Ουρανό και πες: «Το Ποτήριον ο δέδωκέ μοι ο Πατήρ, ου μη πίω αυτό;»
«Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι»
(Ψαλμ. 115:4). Δεν μπορώ να αρνηθώ το Ποτήριο, την υπόσχεση του επουρανίου και αιωνίου
αγαθού. Ο απόστολος του Χριστού μου διδάσκει την υπομονή όταν λέει: «… δια πολλών
θλίψεων δει ημάς εισελθείν εις την βασιλείαν του Θεού» (Πρ. ιδ΄ 22). Πως μπορεί
κανείς να αρνηθεί το Ποτήριο που είναι ο τρόπος να κερδίσεις την Βασιλεία και να
αυξηθείς μέσα σ’ αυτήν; Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι – τη δωρεά του Θεού.
Το Ποτήριο του Χριστού
είναι το δώρο του Θεού…
Λαμβάνεις το Ποτήριο το
οποίο φαινομενικά προέρχεται από ανθρώπινα χέρια. Τι σε νοιάζει εσένα αν αυτός που
σου το δίνει ενεργεί δίκαια η άδικα; Ως ακόλουθος του Ιησού, η έγνοια σου είναι
να φέρεσαι ενάρετα• να λάβεις το Ποτήριο με ευγνωμοσύνη προς το Θεό και με ζωντανή
πίστη και γενναία να το πιείς ως τον πάτο.
Λαμβάνοντας το Ποτήριο
από ανθρώπινα χέρια, θυμήσου ότι είναι Ποτήριο από Αυτόν, ο οποίος δεν είναι μόνο
αθώος αλλά και πανάγιος.
Η ζωντανή πίστη στον Χριστό
διδάσκει καθέναν να παίρνει το Ποτήριο του Χριστού, και το Ποτήριο του Χριστού εμπνέει
δίνει ανδρεία και παράκληση στην καρδιά…
Όποιος πίνει το Ποτήριο
με ευγνωμοσύνη προς τον Θεό και ευλογώντας τον πλησίον του, λαμβάνει θεία ανάπαυση,
την χάρη της ειρήνης του Χριστού. Είναι σαν από τώρα να απολαμβάνει τον πνευματικό
Παράδεισο του Θεού…
Εμπιστεύσου την καρδιά
σου με απλότητα σε Αυτόν από τον οποίο είναι μετρημένες και οι τρίχες της κεφαλής
σου• Εκείνος γνωρίζει τη δόση από το λυτρωτικό Ποτήριο που πρέπει να λάβεις.
Να συλλογίζεσαι συχνά τον
Ιησού, να στέκεται μπροστά σε αυτούς που Τον θανάτωσαν – «ως αμνός άφωνος ενώπιον
του κείραντος αυτόν». Παραδόθηκε προς θάνατο, να σφαγιαστεί ως πρόβατο ανυπεράσπιστο.
Μείνε με το βλέμμα καρφωμένο σε Αυτόν και ο πόνος σου θα μεταμορφωθεί σε ουράνια
πνευματική γλυκύτητα. Οι πληγές της καρδιάς σου θα γιατρευτούν από τις πληγές του
Ιησού.
«’Εάτε έως τούτου», είπε
ο Κύριος σε αυτούς που θέλησαν να Τον υπερασπιστούν στον Κήπο της Γεσθημανή, και
ίασε το κομμένο αυτί του δούλου του αρχιερέα. (Λκ. κβ΄, 51). «Δοκείς ότι ου δύναμαι
άρτι παρακαλέσαι τον πατέρα μου, και παραστήσει μοι πλείους η δώδεκα λεγεώνας αγγέλων;»,
είπε ο Κύριος σε εκείνον που προσπάθησε να πάρει το Ποτήριο απ’ Αυτόν (Μτ. κστ΄23).
Σε καιρούς θλίψεων μην
ψάχνεις τη βοήθεια από τους ανθρώπους• μη χάνεις πολύτιμο χρόνο• μην ξοδεύεις τη
δύναμη της ψυχής σου αναζητώντας αυτήν την ανίσχυρη βοήθεια. Να αναμένεις τη βοήθεια
από το Θεό: μετά από δική Του εντολή και όταν Εκείνος θέλει, θα έρθουν οι άνθρωποι
προς βοήθειά σου.
Ο Κύριος παρέμεινε σιωπηλός
ενώπιον του Πιλάτου και του Ηρώδου, δεν έκανε καμία προσπάθεια να υπερασπιστεί τον
εαυτό Του. Μιμήσου αυτήν την αγία και σοφή σιωπή Του όταν βλέπεις τους εχθρούς σου
να σε κατηγορούν προσπαθώντας να κρύψουν τις μοχθηρές προθέσεις τους κάτω από το
πρόσχημα της ορθοφροσύνης.
Είτε το Ποτήριο έρχεται
σταδιακά σαν σύννεφα που βαθμιαία πυκνώνουν, είτε ξαφνικά σαν λυσσώδης ανεμοστρόβιλος,
πες στο Θεό «Γεννηθήτω το θέλημά Σου».
Είσαι μαθητής, ακόλουθος
και διάκονος του Ιησού. Και ο Ιησούς είπε: «εάν εμοί διακονή τις, εμοί ακολουθείτω,
και όπου ειμί εγώ, εκεί και ο διάκονος ο εμός έσται» (Ιω, ιβ΄26). Όμως ο Ιησούς
πέρασε τη ζωή Του πάνω στη γη μέσα σε οδύνες• καταδιωκόταν από τη γέννησή Του μέχρι
τον τάφο• από τα σπάργανα ο φθόνος ετοίμαζε γι’ Αυτόν ένα βίαιο θάνατο. Ούτε και
κατέπαυσε ο φθόνος επιτυγχάνοντας το σκοπό αυτό, αλλά προσπάθησε να ξεριζώσει οποιαδήποτε
ανάμνησή Του πάνω στη γη.
Ακολουθώντας Τον, όλοι
οι εκλεκτοί του Κυρίου περνούν από το δρόμο των προσωρινών θλίψεων που οδηγεί στη
μακάρια αιωνιότητα. Όσο οι σαρκικές απολαύσεις κυριαρχούν πάνω μας, είναι αδύνατο
να υπερισχύσει μέσα μας η πνευματική κατάσταση. Αυτός είναι ο λόγος που ο Κύριος
αδιάκοπα προσφέρει το Ποτήριό Του σε όσους αγαπά, για να τους κρατήσει νεκρούς για
τον κόσμο και να τους καταστήσει ικανούς να ζήσουν η ζωή του Πνεύματος.
Ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος είπε:
«Αυτός στον οποίο στέλνονται αδιάκοπα θλίψεις, είναι κάτω από την ιδιαίτερη φροντίδα
του Θεού». Ωστόσο, μην εκθέτετε τον εαυτό σας παράτολμα σε βάθη θλίψεων, γιατί αυτό
είναι υπερήφανη αυτοπεποίθηση.
Προσευχηθείτε στο Θεό,
να αποτρέψει τις θλίψεις και τις δοκιμασίες• αλλά όταν αυτές έρθουν από μόνες τους,
μην τις φοβηθείτε, μη νομίζετε ότι ήρθαν τυχαία, συμπτωματικά. Όχι, επετράπηκαν
από την ανεξιχνίαστη Πρόνοια του Θεού. Γεμάτοι πίστη, με καρτερικότητα και μεγαλοψυχία
που πηγάζουν απ’ αυτήν, κολυμπείστε άφοβα εν μέσω της σκοτεινής και άγριας καταιγίδας
προς το ειρηνικό λιμάνι της αιωνιότητας: το αόρατο χέρι του Ιησού θα σας οδηγεί.
Με ταπείνωση και απόλυτη
προσήλωση μάθετε την προσευχή την οποία προσέφερε ο Κύριος προς τον Πατέρα Του στον
Κήπο της Γεσθημανή, στις δύσκολες ώρες του πόνου πριν από το Πάθος Του και το θάνατο
στο Σταυρό. Μ’ αυτή την προσευχή αντιμετωπίστε και υπερνικήστε κάθε θλίψη. «Πάτερ
μου,» προσευχήθηκε ο Λυτρωτής μας, «ει δύνατόν εστι, παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον
τούτο• πλήν ουχ ως εγώ θέλω, αλλ’ως συ» (Μτ.κστ΄, 39)
Εμπιστευθείτε τον εαυτό
σας, την ψυχή και το σώμα σας, τις περιστάσεις της ημέρας και του μέλλοντος, εμπιστευθείτε
τα πλησιέστερα στην καρδιά σας, στο πανάγιο και πάνσοφο θέλημα του Θεού.
«Γρηγορείτε και προσεύχεσθε
ίνα μη εισέλθητε εις πειραμόν• το μεν πνεύμα πρόθυμον η δε σαρξ ασθενής» (Μτ. κστ΄
41). Όταν περικυκλώνεστε από θλίψεις να προσεύχεστε περισσότερο, ώστε να ελκύσετε
την ιδιαίτερη χάρη του Θεού προς εσάς…
Ο νους εξαγνισμένος από
το Ποτήριο του Χριστού, προικίζεται με πνευματική όραση• αρχίζει να βλέπει την Πρόνοια
του Θεού που αγκαλιάζει τα πάντα, και είναι αόρατη με τα σαρκικά μάτια• βλέπει τον
νόμο της αμαρτίας σε κάθε τι θνητό• βλέπει την απεραντοσύνη της αιωνιότητας οικεία•
βλέπει το Θεό στα θαυμαστά έργα Του, στη δημιουργία Του και την επαναδημιουργία
του σύμπαντος. Τότε η επίγεια ζωή αρχίζει να φαίνεται σαν ένα σύντομο ταξίδι, του
οποίου τα γεγονότα είναι όνειρα, του οποίου οι ευλογίες δεν είναι παρά σύντομες
οπτικές απάτες, βραχείες λόγω των επικίνδυνων παρανοήσεων του νου και της καρδιάς.
Τί καρπούς φέρουν οι προσωρινές
θλίψεις για την αιωνιότητα; Όταν αποκαλύφθηκε ο Παράδεισος στον Απόστολο Ιωάννη,
με ένα αμέτρητο πλήθος φορέων του φωτός, ντυμένων στα άσπρα, εξυμνώντας τη σωτηρία
και τη μακαριότητά τους ενώπιον του θρόνου του Θεού, ένας από τους κατοικούντες
στη Βασιλεία τον ρώτησε: «ούτοι οι περιβεβλημένοι τας στολάς τας λευκάς τίνες εισί
και πόθεν ήλθον;» «και είρηκα αυτώ» λέει ο Άγιος και θείος Ιωάννης «Κύριε μου, συ
οίδας». Τότε ο πρεσβύτερος απάντησε στον Άγιο Ιωάννη ούτοι εισίν οι ερχόμενοι εκ
της θλίψεως της μεγάλης, και έπλυναν τας στολάς αυτών και ελεύκαναν αυτάς εν τω
αίματι του αρνίου. Δια τούτο εισίν ενώπιον του θρόνου του Θεού και λατρεύουσιν αυτώ
ημέρας και νυκτός εν τω ναώ αυτού. Και ο καθημένος επί του θρόνου σκηνώσει επ’ αυτούς.
Ου πεινάσουσιν έτι ουδί παν καύμα, ότι το αρνίον το αναμέσον του θρόνου ποιμαίνει
αυτούς, και οδηγήσει αυτούς επί ζωής πηγάς υδάτων, και εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον
εκ των οφθαλμών αυτών» (Αποκ. ζ΄13-17).
Αγίου Ιγνατίου Μπριαντσιανίνωφ
(Brianchaninov), «Ασκητικές εμπειρίες Β’», Ιερά Μονη Παρακλήτου
orthodoxhporeiakaizwh
