«ὅτι παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν υἱὸς καὶ ἐδόθη ἡμῖν οὗ ἡ ἀρχὴ ἐγενήθηἐπὶ τοῦ ὤμου αὐτοῦ καὶ καλεῖται τὸ ὄνομα αὐτοῦ μεγάλης βουλῆς ἄγγελος ἐγὼ γὰρ ἄξω εἰρήνην ἐπὶ τοὺς ἄρχοντας εἰρήνην καὶ ὑγίειαν αὐτῷ» (Ησαίας 9,5)
Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Απεσταλμένος του Θεού
Πατρός...και παρουσιάζεται ως ο 'Άγγελος της Μεγάλης Βουλής" στην Ορθόδοξη
εικονογραφία...Αυτός πραγματοποίησε τη Σωτηρία του Ανθρωπίνου Γένους
Οι Πατέρες της Εκκλησίας, όπως ο Μ. Αθανάσιος, στα έργα τους, αντιμετωπίζοντας τους αρειανούς που ισχυρίζονταν ότι στην Παλαιά Διαθήκη δεν υπάρχει Θεοπτία, αλλά οσάκις οι Προφήτες έβλεπαν τον Θεό, έβλεπαν τον κτιστό Λόγο, τον έβλεπαν δια του κτίσματος που ήταν ένα σύμβολο και δεν ήταν άκτιστο, αντέδρασαν λέγοντες ότι ο Λόγος που αποκαλυπτόταν στους Προφήτας της Παλαιάς Διαθήκης, ο Μεγάλης Βουλής άγγελος ήταν ο άκτιστος Λόγος.
Οπότε, η συζήτηση μεταξύ αρειανών και Πατέρων της
Εκκλησίας ήταν εάν ο Μεγάλης Βουλής άγγελος που εμφανιζόταν στην Παλαιά Διαθήκη
στους Προφήτας ήταν κτιστός η άκτιστος. Οι αρειανοί υποστήριζαν ότι ήταν
κτιστός και αυτός ο κτιστός Λόγος σαρκώθηκε, ενώ οι Πατέρες της Εκκλησίας
υποστήριζαν ότι ο Λόγος που εμφανιζόταν στους Προφήτας ήταν άκτιστος Λόγος.
Οπότε, στην πραγματικότητα η διαμάχη ήταν για την θεοπτία,
αν ο Μεγάλης Βουλής άγγελος, ο Λόγος, είναι ομοούσιος με τον Πατέρα η ανόμοιος
με Αυτόν. Αυτό σημαίνει ότι οι Πατέρες έφθασαν στην θεωρία του Θεού Λόγου, και
γνώριζαν ότι ο Κύριος της δόξης έχει την ίδια δόξα με τον Πατέρα και γι' αυτό
είναι ομοούσιος με Αυτόν, ενώ οι αρειανοί δεν είχαν αυτήν την θεοπτική εμπειρία
και κατέληξαν στην αίρεση. Οπότε, προηγείται η θεωρία και ακολουθεί η έκφρασή
της με τον όρο ομοούσιος, που είναι το ρητό.
Έτσι, το ομοούσιος είναι το νέο που εμφανίζεται, αλλά στην
πραγματικότητα αυτός είναι ένας όρος που εκφράζει την εμπειρία της ακτίστου
δόξης, που έβλεπαν και βλέπουν οι θεόπτες, και βεβαίως κατ’ επέκταση σημαίνει
ότι το ομοούσιος δεν κατανοείται φιλοσοφικώς, αλλά εμπειρικώς. Έτσι, όταν λέμε
ότι ο Λόγος είναι ομοούσιος με τον Πατέρα, σημαίνει ότι είναι άκτιστος και αυτό
βεβαιώνεται από την εμπειρία της ακτίστου δόξης του Θεού.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Μ. Αθανάσιος, προκειμένου να
αντιμετωπίση τα επιχειρήματα του Αρείου, αντλούσε επιχειρήματα και από τις δύο
Διαθήκες, ήτοι από την Παλαιά και την Καινή.
proskynitis
