Φιλάει προδοτικά γιατί ποτέ η καρδιά του δεν σαρκώθηκε στα χείλη
του.
Είχε μπερδέψει μέσα του, όπως άλλωστε και οι περισσότεροι από εμάς, την αγάπη με την ανάγκη, τον πόθο με το πάθος και τον έρωτα με την συνδιαλλαγή.
Όταν φιλάς κοινωνάς την ζωή σου με την ζωή κάποιου άλλου που
επέλεξες να ακολουθήσεις και να παραδοθείς δίχως κρατούμενα και βερεσέδια.
Ο Ιούδας δεν μπορεί να το πράξει γιατί για εκείνον η αγάπη είναι
ανάγκη. Η σχέση στόχος και η μαθητεία ρόλος. Όλα μετρήσιμα και υπολογίσιμα,
δηλαδή άοσμα και νεκρά.
Τις περισσότερες φορές δεν αγαπάμε τον άλλο γι αυτό που είναι, μα
για εκείνο που εμείς θα θέλαμε να είναι.
Γι αυτό ο Ιούδας όταν
νιώθει ότι δεν ικανοποιούνται οι εγωτικές επιδιώξεις και ναρκισσιστικές
επιθυμίες του, προδίδει τον Χριστό με ένα φιλί.
Έτσι για να θυμόμαστε ότι η προδοσία φιλάει «υπέροχα». Αχ και να
ξέραμε πόσοι μας πρόδωσαν με ένα φιλί. Πόσοι την ώρα που μας φιλούσαν μας
χρησιμοποιούσαν και την ώρα που μας αγκάλιαζαν μας φυλάκιζαν.
Πατήρ Λίβυος.
